Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
61626364[65]66676869
Bieganowscy - Bnińscy
Wojciech B. "Rzytka" w r. 1529 dostał zapis 30 grz. posagu za żoną Katarzyną Bieganowską od jej ojca Łukasza (P. 871 k. 367), pozwany był 1557 r. przez Annę Brzezińską, żonę Jana Witkowskiego, o dług 53 grz. (G. 36 k. 89). Wraz z żoną Katarzyną Bieganowską zapisali 1558 r. dług 200 zł Wojciechowi Gniazdowskiemu (G. 37 k. 157). Swoją część w Bielawach dał 1560 r. synom Stafanowi, Mikołajowi i Maciejowi (P. 1396 k. 853v). Żył jeszcze w r. 1564 (G. 43 k. 286v). Nie żył już w r. 1571, kiedy wdowa wydzierżawiła część w Bielawach synowi Mikołajowi (G. 51 k. 457v). O synach Stefanie, Mikołaju i Macieju, zob. niżej. Córka Zofia była w l. 1566-82 żoną Marcina Żarczyńskiego.
1. Stefan, syn Wojciecha, sekretarz królewski, przed śmiercią Zygmunta Augusta objął straż nad klejnotami w zamku tykocińskim. W l. 1570-76 był starostą knyszyńskim, a już w r. 1571 także i bolnickim, (G. 51 k. 454v), zabielskim i goniądzkim 1574 r. (Bon.), a od 1577 r. kruszwickim (do 1580 ?) i t. r. rotmistrzem królewskim. Był już starostą kruszwickim 22 II 1577 r. , kiedy mu podkanclerzy Jan Zamoyski zeznawał dług 1.100 zł (M. K. 115 k. 183), ekonom grodzieński około r. 1580, za udział w wojnie moskiewskiej dostał starostwo kokenhauskie 1582 r. , potem był podstarościm brasławskim i rotmistrzem pieszym (Pol. Sł. Biogr.). W l. 1590-93 był komendantem załogi Poznania (P. 954 k. 614; 959 k. 382). Był 1584 r. obok swych braci Mikołaja i Macieja dziedzicem w Bielawach (G. 274 k. 14). Dziedzic części w Orpiszewie, zawierał w r. 1576 za pośrednictwem brata Mikołaja kontrakt działowy z braćmi Chwalczewskimi (I. Kal. 44 s. 328). Już w r. 1583 dziedzic części Orpiszewa, Swinkowa i Jankowa w p. kalis. (I. Kal. 49 s. 659). W r. 1584 trzymał wieś Gorcze koło Tykocina w p. brzeskim lit. , cedowano mu przez Wawrzyńca Beleńskiego, podstarościego i burgrabiego kaliskiego, spadkobiercę Klemensa Beleńskiego, rotmistrza w zamku tykocińskim (I. Kal.50 s. 1167). Od Jana Szołdrskiego kupił w r. 1585 za 10.500 zł części tych wsi oraz pustek: Janów, Roszki, Ryczkowice i Zapole (R. Kal. 5 k. 478). Inne części tych dóbr kupił za 4000 zł od Jerzego Chwalczewskiego, ale wszystko to sprzedał w r. 1588 Janowi Rozrażewskiemu (ib. 6 s. 92). Od Andrzeja Włoszynowskiego z Janowa kupił 1590 r. za 3000 zł wieś Kołdrąb w p. gnieźn. (P. 1400 k. 567). Umarł w r. 1596 i pochowany został w Wilnie (Estr. XX, s. 406). Stefan B. został przez Bonieckiego, a za nim przez Polski Słownik Biograficzny nie słusznie zaliczony do Jastrzębców, którzy pochodzili przecie z Bielaw w p. orłowskim. Kwitując w Grodnie w r. 1586 skarb koronny z odbioru 20 zł przyłożył pieczęć z h. Dryja (Wittyg, s. 30). Z nieznanej mi żony pozostawił synów: Prokopa, Jerzego i Augustyna.
1) Prokop, syn Stefana, występował w r. 1596, kiedy wraz z braćmi całe części w Kołdrąbiu spprzedał za 3000 zł Maciejowi Gliszczyńskiemu (G. 337 k. 93). Bracia dali wtedy za niego zobowiązanie Łukaszowi B. względem sprzedaży jego części Bielaw (P. 956 k. 345v). Ten sam Prokop zeznawał w r. 1605 przed aktami grodzkimi wiskimi (Kapica Milewski). Był zapewne ożeniony z Kurzeniecką, bowiem Marcin i Jerzy Kurzenieccy, którzy wierszem upamiętnili 1596 r. pogrzeb jego ojca, nazwani jego szwagrami (Estr. XX, s. 406). Adam, syn owego Prokopa, mieszkał w r. 1641 w p. wołkowyskim i ożeniony był z Elżbietą Wilczopolską (Kapica Milewski). Po nim to niewątpliwie szło potomstwo osiedlone na Litwie (Boniecki).
2) Jerzy, syn Stefana, otrzmał w r. 1588 pewną darowiznę od ojca (ib.). W r. 1596 wraz z bratem Augustynem części w Bielawach odziedziczone po ojcu oraz nabyte od stryja Mikołaja sprzedali za 3000 zł Łukaszowi B. , synowi Sebastiana (P. 1402 k. 110).
3) Augustyn, syn Stefana, od Andrzeja Włostowskiego nabył 1590 r. Posługówko w p. gnieźn. (M. K. 135 k. 847v), a kupił w r. 1593 za 1000 zł od stryja Mikołaja część Bielaw (P. 1401 k. 107v). Żył jeszcze w r. 1612, kiedy nazwany nieosiadłym (P. 146 k. 8v).
2. Mikołaj, drugi syn Wojciecha, w imieniu własnym i brata Macieja, zapisał 1571 r. dług 2000 zł Mikołajowi Głogińskiemu (G. 51 k. 454v). Swą część w Bielawach sprzedał 1593 r. za 1000 zł bratankowi Augustynowi (P. 1401 k. 107v).
3. Maciej, trzeci syn Wojciecha, rotmistrz jezdny JKMci w r. 1579, odznaczył się przy oblężeniu Pskowa (Pol. Sł. Biogr.). Swe dobra w Bielawach w p. kal. (!) darował 1582 r. Stanisławowi B-mu (M. K. 127 l. 1660). Żył jeszcze w r. 1584 (P. 942 k. 201). Zob. tablicę.
Barbara Sierpowska, wdowa po Janie B. , kwitowała w 1584 r. Mikołaja Nadbora i Małgorzatę Podolską, żonę Wojciecha Konarskiego, z zapisu z r. 1582 (Kc. 26 k. 635v).
@tablica
Bielawscy z Bielaw w p. kal. , zob. Biernaccy z Biernatek w p. kal.
Bielawscy h. Jelita ze wsi Bielawa w p. warszaw. Marianna z Dąbrowskich B. , nieżyjąca w 1712 r. , miała na Bielawach zabezpieczony swój posag. Jej spadkobiercą, jako po rodzonej ciotce, był Stanisław Żydło Dąbrowski (P. 284 k. 179). Stanisław, burgrabia grodzki warszawski, nie żyjący w r. 1734, miał syna Józefa, chorążego pancernegho w chorągwi kasztelana czerskiego, który to Józef, jako zabójca Jana Kosińskiego, zawierał w r. 1734 kompromis z ojcem i bratem nieboszczyka (I. Kon. 76 k. 501, 502). Walenty z żony Petroneli Gawrońskiej miał syna Piotra, piszącego się "Lelito". Był ten Piotr mężem Marianny Załuskowskiej, córki Dionizego i Katarzyny Zagórskiej. Spisał z nią dożywocie w r. 1785 (P. 1362 k. 495v). T. r. wraz z żoną kwitował jej brata Antoniego z 1518 zł z tytułu ugody spisanej w Gnieźnie 12 X 1784 r. (G. 112 k. 74). Wojciech "Jelito", były dziedzic wsi Staw, kwitował w r. 1788 za 4000 zł Jana Bronisza, skarbnika gnieźnieńskiego, obecnego dziedzica Stawu (G. 115 k. 167v). Z żony Wiktorii Rokembachówny, zaślubionej 29 VII 1774 r. (LC Otorowo) miał dzieci: Antoniego Fabiana i Piotra Sebastiana, bliźnięta, urodzone w Cielmowie 18 I 1774 r. , Mariannę Zuzannę Teklę, ochrzcz. 23 VIII 1778 r. , Nikazego Adama, ochrzcz. 13 XI 1782 (?) r. (LB Św. Wawrzyniec, Gniezno), Gabriela ur. 9 III 1787 r. (LB Staw). Córka Wojciech i Rokembachówny była też Teresa, zaślubiona 13 VII 1788 r. Wojciechowi Goliszewskiemu. Żyli jeszcze oboje w r. 1819.
Z powyższym Antonim Fabianem może identyczny Antoni, który 18 V 1795 r. zaślubił Ewę Zawistowską, pannę z dworu chojnickiego (LC Uzarzewo). Ich syn Franciszek, ur. 29 VII 1796 r. (LB Fara, Pozn.). Chyba ten sam Antoni, zwący się "Zarembą", wdowiec, ekonom w Granówku, potem w r. 1816 posesor wsi Chorzemin, zaślubił 31 I 1808 r. 18-letnią pannę Eleonorę Neymańską z dworu konarzewskiego (LC Konarzewo). Umarł na "Prowencie Bnińskim" 5 XII 1845 r. , mając lat 70 (LM Bnin). Godziłoby się to dokładnie z datą urodzenia Antoniego Fabiana, syna Wojciecha "Jelito" ! Deklasujący się szlachcic wolał zaliczyć się do B-ich Zarembów, rodziny w Wielkopolsce bardziej znanej niż mazowieccy B-cy Jelitczykowie. Rzecz to zwykła. Syn Antoniego i Neymańskiej, Jan Nepomucyn Henryk Justyn, ur. w Chorzeminie 8 XI 1816 r. (LB Wolsztyn).
Bielawscy h. Odrowąż, nie wiem z których Bielaw wzięli swe nazwisko. Stanisław na połowie wsi Karnin i na całej wsi Czarnoszka w p. kal. , nabytych za 400 grz. sposobem wyderkafu od Jana Sośnickiego, oprawił 1539 r. posag 100 grz. żonie swej Jadwidze Sośnickiej, córce Mikołaja, a siostrze powyższego Jana (P. 1394 k. 268). Będąc burgrabią koźmińskim, a więc zapewne administratorem tych dóbr, dostał w r. 1544 od Wojciecha i Stanisława Szołowskich, synów Mikołaja, zapis długu 30 grz. i w tej sumie zastaw dwu łanów osiadłych w Szołowie (I. Kal. 7 k. 85). Od Feliksa Sobockiego kupił w r. 1550 za 2000 grz. wieś Psar oraz pustki Błotlino i Zaborowice (I. Kal. 12 II s. 299; P. 1395 k. 559). Całe swe części Psar, Błotlina i Zaborowic sprzedał w r. 1552 za 2000 grz. temuż Sobockiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 458). Nie żył już w r. 1558, kiedy to wdowa wraz z córkami Ewą i Katarzyną została skwitowana z 8 grz. przez Feliksa Sobockiego (ib. 23 s. 570). Jadwiga Sośnicka kupiła w r. 1559 od Jana Spławskiego za 10.000 zł wieś Psary oraz pustki Błotlino i Zaborowice (P. 1396 k. 772v). Wyszła powtórnie za Jana Szkudlskiego i już nie żyła w r. 1592 (I. Kal. 59 s. 520). Jedyna córka Stanisława i Jadwigi, Ewa "z Psar", była w l. 1568-70 żoną Piotra Gądkowskiego. Jej syn, Jan Piotr Gądkowski legitymując się ze szlachectwa przy okazji instalacji na kanonię poznańska, wskazał jako herb swej matki Odrowąża, jako herb babki macierzystej, a więc Sośnickiej, Trzy Trąby (Weimann, s. 57).
Bielawscy h. Zaremba wyszli z Bielaw w p. koniń. , przez czas jakiś pisli się z Ruska. Piotr Grabowski kupił części w Bielawach od Wincentego Kundeja z Chwalibogowa. Nie żył już w r. 1514. Był ojcem Jana, Macieja i Rafała, braci niedzielnych, dziedziców w Bielawach w r. 1462(I. Kon. 2 k. 31v). Jan wraz z Maciejem w r. 1482 zastawili dwa łany roli osiadłej i pięć pustej w Bielawach Stanisławowi Zaleskiemu, ręcząc mu przy tym za brata Rafała (ib. 1 k. 135av). W r. 1493 Jan wraz z braćmi pozywał Wojciecha Gościejewskiego o prawo bliższości do Kromolic po śmierci ich wujów, ks. Jana i Sędziwoja, którą to wieś Wojciech bezsprawnie był zajął (Py. 168 k. 170). Z nich Jan winien był w r. 1466 otrzymać winę od Stanisława z Bratuszyna, który nie uwolnił mu dwóch łanów osiadłych w Bogdałowie (I. Kon. 2 k. 87)Od Barbary z Bielaw, córki zmarłego Stanisława Grabowskiego a żony opatrznego Marcina Słodownika, obywatela kurnickiego, przez lat 30 posiadaczki części Bielaw, kupił te części Wincenty Kundej z Chwalibogowa i w r. 1509 sprzedał je Janowi B. (P. 863 k. 189v). Miał ów Jan w r. 1514 termin z Janem Błożyńskim i żoną jego Małgorzatą z Bielaw, którzy wygnali go z dworu w Bielawach, który to dwór ojciec Jana kupił był niegdyś od Wincentego Kundeja (P. 866 k. 116v, 134). Ten sam niewątpliwie Jan z Bielaw był ożeniony z Zofią, córką Iwana z Goliny, sędziego kaliskiego, i Barbary. Ta Zofia i Dorota, żona Macieja Noskowskiego, siostry niedzielne z Ruska wysłały 1502 r. swego "faktora" Rafała B. z 12 kmieciami do domu kmiecego w Rusku, w którym mieszkał Jan Prusinowski i ci tam poranili go (Py. 169 k. 244). Zofia w dziale przeprowadzonym po śmierci brata rodzonego Rafała Czeszewskiego między siostrami i siostrzeńcem Giżyckim wzięła: połowę wsi Rusko, wsie oraz części wsi Wława, Kapalica, Gałąski i łąki wsi Łobez (Py. 169 k. 281). W r. 1511 miała sprawę z Janem i Maciejem, braćmi z Łobza, swymi bratankami, o wygnanie jej z łąk tej wsi (P. 865 k. 72, 86v). W r. 1512 Jan poręczył za swą żonę Jadwidze z Żelaznej, kasztelanowej kaliskiej iż swe części wsi Gałązki p. pyzdr. rezygnuje tej kasztelanowej, zachowując jedynie dla siebie wolny wyrąb w Rusku (ib. k. 247v). W r. 1513 Zofia całą wieś Gałązki sprzedała za 100 grz. Piotrowi Goreckiemu (P. 786 s. 434), zaś w r. 1518, jako dziedziczka w Rusku, część w tej wsi nabytą prawem bliższości od Jana Jastrzębskiego sprzedała na wyderkaf Piotrowi Komorskiemu (Py. 23 23 k. 32). Części ojczyste wsi Kapalica sprzedała w r. 1521 za 140 grz. Roszkowskiemu (P. 1392 k. 408v). Jan żył jeszcze w r. 1523 (Py. 23 k. 45v), nie żył już w r. 1527, kiedy Zofia jako wdowa pozywała Wita Lgockiego (P. 25 k. 241v). Nie umiem powiedzieć czy to ten sam Jan B. był w r. 1494 sługą Jana Jarockiego Milaja (Py. 169 k. 22). Tak być mogło, bo przed małżeństwem z Zofią z Ruska jego sytuacja majątkowa była nader skromna. Zofia żyła jeszcze w r. 1535, kiedy części po rodzicach w Rusku wraz z pustką Niwka i łąki we wsi Łobez oraz połowę wsi Wława i wolny wyrąb we wsi Górka i we wsi Gałązki dała synowi Janowi (P. 1393 k. 733v). Córkami Jana i Zofii z Ruska były Anna i Małgorzata. Anna była w r. 1536 żoną Fabiana Kołudowskiego (Kołudzkiego). Zapewne tej to Anny mężem (pierwszym) był w l. 1519-27 Jan Jabłonowski. Jako wdowa po nim występowała 1535 r. Małgorzata, w l. 1538-60 żona Wawrzyńca Karsowskiego. Synem Jana i Zofii był Jan.
Jan z Ruska, syn Jana i Zofii z Goliny, skwitowany został w r. 1533 przez Helenę z Bierzglina Przyjemską z 184 grz. , zapisanych na czwartej części Ruska przez Zofię, matkę Jana (Py. 171 k. 75). Chyba to on połowę wsi Bielawy sprzedał t. r. za 300 grz. Łukaszowi Cienińskiemu (P. 1393 k. 553v). Otrzymawszy od matki części w Rusku, zapisał jej na nich w r. 1535 czynsz roczny 6 grz. , a na połowie części wsi Rusko i Wława, pustek Niwka i łąk w Łobzu oprawił 430 grz. posagu żonie swej Jadwidze Rozrażewskiej, córce Hieronima, kasztelana rogozińskiego (ib. k. 734). Brzeg w Rusku rezygnował 1543 r. Jakubowi Jastrzębskiemu (Py. 23 k. 163v). T. r. kupił za 1000 zł od Stanisława Bnińskiego części wsi Strzyżewo p. pyzdr. , ale ćwierć roli w Strzyżewie zaraz odsprzedał temuż Bnińskiemu za 200 zł (Py. 31 k. 2). Córkom Zofii, Dorocie, Jadwidze i Barbarze asygnował w r. 1562 posagi po 300 zł każdej (P. 904 k. 706). Nie żył w r. 1563 (Py. 179 k. 430v). Synowie Jana: Jakub, Hieronim, Stanisław i Piotr zostali w r. 1564 intromitowani do części w Rusku kupionych od Franciszka Kolnickiego (ib. k. 660). O nich niżej. Córki: Ewa, Anna, Zofia, Dorota, Jadwiga i Barbara. Ewa była w l. 1551-74 żoną Jakuba Pogorzelskiego cz. Grąbkowskiego zw. "Pasikoń" z p. kościańskiego. Anna, w l. 1556-76 żona Stanisława Krzyckiego, podkomorzyca poznańskiego. Zofia wyszła w r. 1570 za Jana Bojanowskiego. Żyła z nim jeszcze 1571 r. W r. 1579 spotykamy Zofię B. , żonę Macieja Spławskiego cz. Bojanowskiego. Czy to drugi mąż tej samej Zofii ? Dorota, w r. 1574 żona Mikołaja Widawskiego. O Jadwidze nie wiem nic więcej, poza wzmianką z r. 1562. Barbara była w l. 1589-96 żoną Hieronima Pogorzelskiego.
I. Jakub, syn Jana i Rozrażewskiej, ze swym bratem niedzielnym Hieronimem dziedzice części w Rusku, skwitowani 1564 r. przez Franciszka Kolnickiego cz. Mikuszewskiego z 2000 zł (I. Kal. 29 s. 784). Wraz z braćmi Hieronimem, Stanisławem i Piotrem kupili 1567 r. od tegoż Franciszka za 4000 zł części w Rusku, które ów Franciszek nabył był od Wojciecha Przyjemskiego, kasztelana lędzkiego (P. 1397 k. 628v). Jeszcze w r. 1570 występował jako brat niedzielny Hieronima (P. 918 k. 575). Żeniąc się w r. 1571 z Anną Żelęcką, wdową po Macieju Ujejskim cz. Wambiewskim, oprawił jej 25 VI, przed ślubem, na połowie swych dóbr Rusko, Strzeżewo i pustki Niwka posag 4000 zł (P. 1398 k. 225v). W r. 1590 był stolnikiem poznańskim (P. 954 k. 294). T. r. od Piotra Żelęckiego nabył wieś Bogdanówkę w p. kośc. (Kośc. 347 k. 81v). Żył jeszcze w r. 1594 (P. 962 k. 324). Nie żył w r. 1595, kiedy nie żyła już i wdowa po nim Anna Żelęcka, a jej brat rodzony i spadkobierca, Piotr Żelęcki, oprawił jej na Rusku, Strzeżewie i pustce Niwki na sumę 4000 zł cedował Piotrowi B. i skwitował tego Piotra oraz jego bratanków: Jakuba, Hieronima, Jana i Andrzeja B-ch, spadkobierców stolnika Jakuba B. (I. Kal. 62 s. 1742, 1743).
II. Hieronim, Jarosz, Jarosław, drugi syn Jana i Rozrażewskiej, mąż Małgorzaty Słupskiej, która w r. 1575 części wsi Jeziora W. , Winna i pustki Kaleje p. pyzdr. , ze spadku po Łukaszu Jezierskim, sprzedała za 500 zł Barbarze Przeborowskiej, wdowie po Macieju Międzychodzkim (P. 1398 k. 542). Hieronim od brata Piotra kupił 1576 r. za 1500 zł części wsi Rusko i Strzeżewo (ib. k. 687). Dokonał w r. 1585 z braćmi Jakubem i Stanisławem podziału części w Rusku i Strzeżewie, kupionych od brata Piotra (P. 944 k. 258v). Nie żył w r. 1590, kiedy wdowę skwitował z 100 zł Jan Książyński (Kośc. 270 k. 79). Występowała 1595 r. jako współspadkobierczyni Jerzego Turewskiego (P. 964 k. 1525v). Żyła jeszcze 1596 r. (P. 965 k. 616v).
III. Stanisław, trzeci syn Jana i Rozrażewskiej, zapisał w r. 1568 na dobrach swych, uzyskanych z działu z braćmi, sumę 400 zł bratu Jakubowi (I. Kal. 34 s. 292). W r. 1575 był mężem Jadwigi Zawadzkiej, córki Marcina (Kośc. 255 k. 59v). Oprawił jej w. r. 1576 1500 zł posagu na połowie swych części w Rusku (P. 1398 k. 654). Bratu Jaroszowi zobowiązał się 1579 r. sprzedć za 100 zł czwartą część młyna wodnego i czwartą część stawu oraz czwartą część ogrodu i łąki przyległych do młyna w Rusku (P. 932 k. 508). Żył jeszcze w r. 1589 (P. 951 k. 627, 627v). Nie żył już 1595 r. (I. Kal. 62 s. 1743; P. 1402 k. 64v). Synowie Stanisława: Jakub i Jan, o których niżej. Andrzej wspomniany w r. 1596 (P. 1402 k. 64v), w r. 1618 plenipotent małżonków Szurkowskich (Ws. 31 k. 491), Hieronim, o którym niżej, i Stanisław. Ten ostatni wspomniany obok braci w r. 1604 (Kośc. 284 k. 159). Niewątpliwie córkę tego właśnie Stanisława, a siostrą wymienionych wyżej jego synów, była Ewa, w r. 1596 żona Stanisława Przecławskiego.
1. Jakub, syn Stanisława, wraz z bratem Janem chcieli w r. 1608 sprzedać Wojciechowi Suchorzewskiemu części wsi Rusko i Strzeżewo oraz łąk we wsi Łobez, przypadłe im w działach ze stryjami (Py. 134 k. 339v). W r. 1604 na połowie części w Rusku, uzyskanych z działu z braćmi i ze spadku po bezdzietnym stryju Jakubie, oprawił 2300 zł posagu żonie swej Zofii Cykowskiej, córce Stanisława i Zofii Radomickiej (P. 1405 k. 132). T. r. spisał z żoną wzajemne dożywocie (ib. k. 164v). Wraz z nią kupił 1612 r. za 4000 zł od Stanisława Gostyńskiego Borka, kasztelana krzywińskiego, części w Podrzeczu i Bodzewku p. kośc. (P. 1408 k. 82). W r. 1613 kupił połowę Kociug p. kośc. za 5100 zł od Jana Cykowskiego (P. 1408 k. 580). W r. 1615 od Jerzego, sędziego grodzkiego wschowskiego, ojca, i od Łukasza, syna, Zawadzkich kupił za 14.000 zł części wsi Golina W. i Bukówki p. kośc. , zaś całe części w Kociugach p. kośc. , kupione od Jana Cykowskiego, sprzedał za 5600 zł Stanisławowi Cykowskiemu (P.1409 k. 502v, 507v). T. r. na połowie części w Golinie i Bukówce oprawił 6000 zł posagu drugiej swej żonie Annie z Wilkowa Kluczewskiej, córce Jana, wdowie 1-ov. po Piotrze Kąkolewskim, drugą zaś połowę tych dóbr sprzedał tej żonie sposobem wyderkafu za 4000 zł (ib. k. 677, 677v). Żoną Jakuba była Anna już 14 IV 1614 r. , a jako wdowa po Kąkolewskim występowała 11 XII 1613 r. (P. 1840 k. 7), między tymi datami nastąpił więc ślub. Jakub wraz z Bratem Janem byli w r. 1620 opiekunami córek zmarłej Ewy z B-ch Stanisławowej Przecławskiej (P. 1004 k. 1013). Rolę przy Pasiece w folwarku wsi Golina, należącym do Samuela Zawadzkiego, i swoją część w tej wsi sprzedał 1636 r. za 250 zł temu Zawadzkiemu (P. 1418 k. 821v). Żona Anna wraz ze swą siostrą Katarzyną zamężną Zawadzką sprzedały połowy wsi: Kluczewo, Borek, Zaborowo, Sączkowo Konarzewskim (Ws. 207 k. 160v). W r. 1640 trzecia żona Jakuba, Katarzyna Kucharska, została intromitowana do części wsi Golina i Bukówki, wyderkowanych jej przez męża za sumę 300 zł (P. 165 k. 6). Części Goliny i Bukówki Jakub darował w r. 1643 bratankowi Mikołajowi, synowi Jana, zachowując sobie na nich dożywocie (Ws. 207 k. 201v, 202). Katarzyna skwitowała swego męża z dożywocia 1646 r. (Ws. 51 k. 84), a w r. 1648 była współopiekunką dzieci Macieja Kucharskiego (ib. k. 212v). W r. 1649 dał jej zobowiązanie pod zakładem 4000 zł Mikołaj B. , bratanek jej męża, iż jeśli Jakub umrze przed przyszłym św. Janem, Mikołaj pozostawi ją w posiadaniu części Goliny i Bukówki (Kośc. 302 k. 205v). Jakub nie żył już w r. 1651, kiedy to Katarzyna Kucharska była 2-ov. żoną Władysława Krzyżanowskiego (P. 1063 k. 1129v). W r. 1652 kwitowała się z kontraktów o Golinę W. i Bukówkę z Michałem B. (P. 1064 k. 468). Syn Adrian Stanisław.
Adrian Stanisław, syn Jakuba, w r. 1635 kupił sposobem wyderkafu od Piotra Gniewka za 2000 zł części wsi M. Golinka p. kośc. Ożenił się 1635 r. z Teresą z Sienna Piekarską, córką Piotra, od którego przed ślubem jeszcze dostał zapis 3000 zł (Kośc. 297 k. 266). Nie miał z nią dzieci. Nie żył już w r. 1637 (P. 1036 k. 135, 230v).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
61626364[65]66676869
