Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
304305306307[308]309310311312
Laborscy - Lisieccy
w Stobnie 1669 r. kontrakt o rękę Zofii Śmiełowskiej, córki Stanisława i Katarzyny Rościerskiej, wnoszącej mu 500 zł posagu (I. Kal. 129 s. 206). Owa Zofia z Śmiełowskich skwitowała 1672 r. Stanisława Kembłowskiego z 500 zł (Py. 154 s. 40), a brat Jan zapisał jej wtedy 500 zł długu 9ib.). Oboje małżonkowie zostali 1674 r. pobici przez poddanych Giżyckiego podstolego wieluńskiego ze wsi Barłogi (I. Kon. 60 k. 621v). Żyli jeszcze oboje 1677 r. (i. Kal. 138 s. 541). Katarzyna w 1673 r. żona Marcina Pawłowskiego. Zofia z Lipego, żona Ludwika Rokossowskiego, dzierżawcy starostwa bydgoskiego, 1675 r. Oboje nie żyli już 1695 r. Wojciech, nie żyjący w 1682 r., kiedy to wdowa po nim Anna Tomicka kwitowała z 800 zł swego brata Aleksandra (P. 1105 XI k. 52). Teresa była 1697 r. matką chrzestną syna Jana Chlewskiego (LB Droszew). Krystyna, chrzestna syna Wojciecha Stawickiego 1698 r. (ib.). Panna Marianna, chrzestna syna Wojciecha Wolskiego 1699 r. (ib.). Jan umarł w Śmiglu 30 V 1709 r. i tu pochowany (LM Śmigiel). Panna Dorota, chrzestna 1711 r. Śremie (LB Śrem). Panna Marianna z Garzyna, chrzestna 1711 r. (LB Świerczyna). Stanisław, chrzestny 24 XI 1712 r. (LB Łaszczyn). Ten czy inny Stanisław, chrzestny 3 V 1723 r. (LB Strzelce W.). Wojciech, brat cioteczny Klichowskich, córek Stanisława i Anny Śmiłowskiej, 1714 r. (I. Kon. 73 k. 276). Andrzej, 1716 r. mąż Konstancji Rzekieckiej, córki jakuba i Zofii Krzewskiej (ib. k. 395). Ta Konstancja otrzymała 1717 r. zapis 300 zł od Wojciecha Osieckiego (ib. k. 484v). Wojciech, chrzestny w 1720 r. (LB Panigródz). Jan kwitował się 1723 r. z Aurelianem Chociszewskim i z żoną jego Barbarą Kotańską z trzyletniej dzierżawy w 1736 r. wdowa po nim. Chyba pierwszym mężem był N. Łukowski. Barbara, chrzestna 30 VIII 1724 r. (LB Broniszewice). Maciej, syn zmarłego Andrzeja, w 1729 r. od Macieja Psarskiego wziął w zastaw na jeden rok za 60.000 zł dobra jego Psary, Leziona, Wielopole, Bielczewo, Kowalewo i Błotnin w p. kal. (P. 1216 k. 48v). Andrzej, chrzestny 1728 r. (LB Łekno). Andrzej dzierżawca Niesłabina, miał z żony Teresy syna Jakuba Kajetana, ur. w Niesłabinie, ochrzcz. 2 VIII 1733 r. (LB Śrem). Józef, poborca celny w Kargowej, miał z żony Agnieszki córkę Helenę Petronellę Małgorzatę ochrzcz. 30 V 1735 r. (LB Obra). Chyba identyczna z tymi para małżeńska: Józef, substytut pisarza celnego miasta Bojanowa, i Agata (!), rodzice Stanisława Walentego Jana Nepomucena, ur. 8 V 1748 r. (LB Gołaszyn). Józef (nie wiem, czy szlachcic?) i Agnieszka, rodzice bliźniaków, Feliksa Stanisława i Antoniego Jana, urodzonych w Rawiczu, ochrzcz. 7 VI 1740 r. (LB Łaszczyn). Barbara, chrzestna 14 X 1753 r. (LB Jutrosin). Katarzyna, w 1761 r. żona jakuba Lipińskiego. Wojciech ożenił się 8 V 1763 r. z N. Jabłonowską (LC Rozdrażewo). Teofila, cysterka w Owińskach, umarła 19 III 1764 r., po 48 latach profesji, mając lat 81 (Nekr. Przemęt; Nekr. Owińska; Nekr. Obra). Franciszek, mąż Franciszki z Orzelskich, 1-o v. żony Kazimierza Witwickiego. Synowie ich, Jan i Miachał, w 1765 r. należeli do spadkobierców zmarłego bezpotomnie Michała Orzelskiego (Rel. Ka. 185/186 s. 810). Atanazy, plenipotent Franciszka Czapskiego, kasztelana chełińskiego, dziedzica wsi Laski, 1766 r. (kc. 147 k. 98). Stanisław, ekonom w Myśliborzu 1770 r. (P. 1347 k. 59v). Chryzostom i Petronella, rodzice Konstancji, ur. w Ceradzu Nowym, ochrzcz. 19 I 1771 r. (LB Ceradz). Magdalena, chrzestna w Pakości 1771 r. (LB Pakość). Atanazy i Magdalena, małżonkowie z Rybitw, chrzestni w Tucznie 1772 r. (LB Tuczno). Panna Antonina zaślubiła w Gostyczynie 4 VIII 1774 r. Michała Glińskiego. Brat Michał, franciszkanin gnieźnieński, umarł w Gnieźnie 31 III 1775 r. Inna data śmierci w tym samym nekrologu - 20 VI 1775 r. (Nekr. FFranciszkanek Śrem.). N., mąż Dominiki Dąbrowskiej, córki Stefana, skarbnika czerskiego, i Krystyny Bojemskiej, 1775 r. (I. Kal. 214/216 k. 29)
Krzysztof, syn zmarłych Michała i Zofii Zielickiej, spisywał w 1775 r. wzajemne dożywocie z żoną Petronellą Bielińską, córką Michała i Konstancji Wojniczówny (P. 1352 k. 10). Ów Krzysztof wydzierżawił Ceradz 1776 r. od wdowy Wiktorii z Chłapowskich Chłapowskiej. Był też posesorem Urbania. Umarł 1 V 1777 r., pochowany w Poznaniu u Karmelitów (LM Ceradz). Owdowiała Petronella w imieniu własnym i nieletnich dzieci. to jest Józefa, Franciszka, Ksawerego, Weroniki, Nepomuceny, Rozalii i Konstancji, jeszcze t. r. skwitowała Wiktorię Chłapowską z 12.600 zł należnych z tytułu kontraktu dzierżawnego Ceradza (P. 1354 s. 124). Wyszła 2-o v. 26 VI 1780 r. za Antoniego Rynarzewskiego z Bąblina (LC Szamotuły). Już jako wdowa i po tym drugim mężu, mianowała 1789 r. plenipotentem syna Józefa L-go (P. 1366 k. 117). Umarła mając lat 66, w Piątkowie 26 X 1811 r. (LM Szamotuły). Z jej synów, Franciszek Ksawery 1788 r. otrzymał cesję sumy do Józefy Rafalskiej, rozwiedzionej żony zmarłego Tomasza Kobylińskiego (P. 1365 k. 515v). Obaj bracia, Józef Jan i Franciszek Ksawery w imieniu własnym i wspomnianych wyżej czterech sióstr kwitowali 1791 r. matkę z wydania pozostałych po ojcu ruchomości (P. 1368 k. 21v).
Dominika z Krzywotulskich, chrzestna 25 IX 1783 r. (LB Lubiń) Anna, żona Józefa Małachowskiego, już nie żyjącego 1783 r. Aleksandra i jej mąż Jan Bogusławski, dziedzic części Bogusławic, oboje już nie żyli 1786 r. Barbara zamężna Dramińska 1787 r. Marcin mianował 1789 r. plenipotentem rodzonego swego brata Stanisława (Ws. 104 k. 211). Jan Józef zaślubił 3 XII 1791 r. Jadwigę Teresę Kosicką ze Stefanowa (LC Zbąszyń). Filip Jakub i jego żona Marianna Kamińska oboje już nie żyli 1792 r., kiedy syn ich Romuald spisywał wzajemne dożywocie ze swoją żoną Ewą Wolską, córką Aleksandra i Heleny z Kamińskich (G. 117 k. 142v). Romuald, chyba ten sam, umarł mając lat 78, w Grzybowie Zakonnym, w domu sław. Antoniego Wojciechowskiego, 18 VII 1795 r., pochowany w Gnieźnie (LM Sw. Miachała, Gniezno). Marianna umarła 1790 r., mając około 50 lat, pochowana 2 VI (LM Zbąszyń). Anastazja, zamężna Molska, chrzestna 1 II 1802 r. (LB Kleszczewo). Ludwika, dzierżawczyni Trzebini, chrzestna 18 XII 1802 r. (LB Strzelce W.). Marianna wyszła 14 VII 1804 r. w Goniębicach za Rajmunda Olszyńskiego, kamerdynera Kazimierza Turny. Panna konstancja zmarła w Żabnie 15 XI 1804 r., mając lat ok. 24 (LM Żabno). N., w 1805 r. mąż Jadwigi Kosickiej, córki Józefa, posesora Jarząbkowa (LB Jarząbkowo). Wincenty i Małgorzata z Chlebowiczów, rodzice Józefa i Ignacego Jana, ur. w Baranowie, ochrzcz. 5 IX 1805 r. (LB Baranów). Ten czy inny Wincenty, wdowiec, liczący 55 lat, ożenił się 21 IV 1817 r. z Marianną Szymanowską, córką Wojciecha, posesora Suchorzewka i Strzyżewka, wdową po Kośmidrowskim, liczącą lat 25 (LC Rusko). Umarł w Suchorzewku 26 XII 1820 r., mając lat 60 (!) (LM Potarzyca). Małgorzata zmarła w Orzeszkowie 17 I 1810 r., mająca lat 36 (LM Dębnę n. Wartą). Panna Barbara z Nowca, chrzestna 11 XI 1816 r. (LB Książ). Anna, w r. 1819 żona Stanisława Piechowskiego. Pani Serafina, z Bielaw, chrzestna 24 (?) I 1819 r. (LB Ryczywół). Wojciech, z Kwiatkowa, chrzestny 13 VI 1825 r. (LB Kuchary). Urszula, w 1825 r. żona Wojciecha Szczawińskiego, ekonoma w Czeluścinie. Łucja, córka Marcjanny L-ej, zmarła 6 IX 1830 r., mając dni 12 (LM Fara, Pozn.). Anna przed 29 IX 1869 r. wyszła za Józefa Ossowskiego z p. chojnickiego. Gustaw, rolnik, mąż Kazimiery Popielówny, ojciec Kazimierza Juliana, ur. 29 VI 1920 r. (LB Św. Marcin, Poznań).
Lisiccy h. Prus z Lisic koło Sochaczewa. Romuald, dziedzic Dzierzbina (?) w Kaliskiem, ojciec lub brat Cecylii, która mając lat 32 szła 29 X 1872 r. za Stanisława Karśnickiego z Lubczyny (LC Wyszanów).
Lisieccy h. Drya ze wsi Lisiec Mniejszy w p. kon. W XVII i XVIII w. niektórzy członkowie tej rodziny pisali się z Kiszew. O genealogii L-ch dobrze poinformowany Niesiecki. Znajduję u niego tylko bardzo nieznaczne błędy w rozrodzeniu jednej z ich linii w XVIII wieku.
Jakusz z Liśca herbu Drya poświadczył 1395 r. w Pyzdrach szlachectwo Mikołaja, męża Febronii z Siedlemina (Leksz. II, nr. 424).
Wojciech, syn Stanisława z Liśca, w 1430 r. na Uniwersytecie Krakowskim (ALB. Stud. I, s. 76). Był potem doktorem dekretów, profesorem Uniwersytetu 1445 r., kanonikiem kruszwickim, plebanem w Luborzycy, rektorem Uniwersytetu, kanonikiem katedralnym gnieźnieńskim i kolegiaty Św. Jerzego 1464 r. (Boniecki). Wojciech, dr. dekretów, i jego rodzony bratanek Stanisław, niedzielni dziedzice w Liścu, mieli w 1456 r. termin ze strony Jaśka Janiszewskiego, kasztelana biechowskiego (PY. 11 k. 19). Ten Stanisław niewątpliwie identyczny ze Stanisławem z Liśca, synem Krystyna, mającym 1461 r. terminz Jarosławem z Chylina (Kon. 2 k. 9). Stanisław, zwany też Stanczłem, pisany był 1462 r. z Mniejszego Liśca i z Wzdzar (ib. k. 18). Wzdzary cz. Zdzary to wieś w parafii Lisiec Wielki. Dwa łany osiadłe w Zdzarach Stanisław sprzedał 1469 r. za 50 grz. Mikołajowi zLiśca (P. 1385 k. 14) i t. r. jeden łan osiadły i jeden pusty w Chylinie oraz jeden łan pusty w Głogowej w p. kon. sprzedał za 80 grz. Mikołajowi z Chylina (ib. k. 15). Katarzynie, wdowie po Pawle Borowskim, dziedziczce w Mniejszym Liścu, sprzedał 1471 r. za 25 grz. łan osiadły w Zdzarach (ib. k. 125v). Była ona chyba rodzoną siostrą ojca Stanisława, bowiem Stanisław nazwany rodzono-ciotecznym bratem jej synów. Stanisław "Stanczel", dziedzic w Mniejszym Liścu, zobowiązał się 1475 r. swoją część w Krzymowie, którą sprzedał był Wojciechowi Pliszce, ale nie dokonał rezygnacji, zrezygnować za 22 grz. Jakubowi Poniatowskiemu, któremu ów Pliszka sprzedał tę część za taką samą sumę (I. Kon. 1 k. 64). Łan w Wielkim Liścu sprzedał 1475 r. za 25 grz. Mikołajowi z Mniejszego Liśca (P. 1386 k. 35). temuż Mikołajowi sprzedał 1477 r. za 14 grz. i pół łana w Mniejszym Liścu (i. Kon. 1 k. 89) i znów w 1478 r. pół łanatamże za 20 grz. (P. 1386 k. 103). Stanisław Stanczel dokonał 1482 r. wymiany części w Mniejszym Liścu z Mikołajem współdziedziczącym w tej wsi, wójtem konińskim (ib. k. 133v). Mikołaj, wójt, dziedzic w Liścu, występował już 1476 r. (I. Kon. 1 k. 79v). W 1482 r. Stanisław temu Mikołajowi dał połowę swojej częsci w Mniejszym Liścu w zamian za dwa łany osiadłe w Zdzarach (P. 1386 k. 137). W r. 1483 Stanisław nazwanybył dziedzicem w Mniejszym Liścu, obecnie ze Zdzar (ib. k. 143). W 1484 r. wymienił z Mikołajem jeden łan w Liścu na jeden łan w Zdzarach (p. 1387 k. 2). Połowę folwarku z łanem osiadłym w Mniejszym Liścu wymienił t. r. z braćmi rodzono-ciotecznymi Janem i Andrzejem z Mniejszego Liśca (P. 1387 k. 2v). Ze swych części w Mnieszym Liścu i Zdzarach pozwany był 1489 r. przez Mikołaja z Mniejszego Liśca, wójta konińskiego (Kon. 3 k. 42v). Stanisław, cz. Stanczel, dziedzic Zdzarach, wymienił 1497 r. pewne dobra z Elżbietą, żoną Mikołaja L-go, wójta w Koninie, i z jej synem Janem (I. Kon. 1 k. 267v). Synem Stanisła cz. Stanczla był Jan.
Jan z Wzdzar, syn Stanisława czyli Stanczla, płacił 1489 r. winy Świętochnie z Wzdzar i Mikołajowi z Mniejszego Liśca, wójtowi konińskiemu (I. Kon. 1 k. 193, 195v). Jego żona Agnieszka, zwana Kiszewską lub Laskowską, córką Jana z Leszcz, wdowa po Michale Ruchockim, miała 1499 r. termin z Marcinem Gawkiem Turskim (ib. k. 295), a w 1500 r. płacił jej winę pasierb jej Jarosław Ruchocki, bo nieuścił 15 zł węg. z sumy 100 zł węg. (Kon. 4 k. 80v) T. r. miała sprawę z drugim pasierbem, Mikołajem Ruchockim o wdarcie się przemocą do trzeciej części jej dóbr w Kiszewach i Ogorzelczynie (ib. k. 91). Swoje części w Kiszewach, Ogorzelczynie i Laskowcu zrezygnowała swemu obecnemu mężowi (ib. k. 26). Temu mężowi cedowała teżw 1507 r. odziedziczony po swym rodzonym stryju Stanisławie Leskim zapis wyderkafowy 100 zł na wsi Tury w p. kon. (Z Kon. 6 k. 1v). Wsie Kiszewy, Laskowiec, Górzno, połowę Ogorzelczyna w p. kon. i kal. dała 1513 r. swym synom i córkom, to jest Maciejowi, Marcinowi, Stanisławowi, Elżbiecie, Annie z Zofii, zachowując te dobra w dożywotniej posesji (P. 786 s. 469). Ponowiła tę donację na rzecz synów i córek w 1526 r. (Z. Kon. 6 k. 30), i potem znów w 1533 r. na rzecz trzech synów (ib. k. 79v). Jan L. kupił 1514 r. za 150 zł węg. od Wojciecha Roli ze Rzgowa i od jego żony Agnieszki Ruchockiej, córki swojej żony, ich trzecią część w Kiszewach i Ogorzelczynie wraz z trzecią częścią sumy 150 zł węg. na Laskowcu (Z. Kon. 6 k. 7, 7v). Wojciech Rola skwitował 1515 r. ojczyma swej żony z 50 zł ostatniej raty jej posagu (I. Kon. 451v). Jan L. uzyskał 1517 r. zobowiązanie od Doroty z Polic i Barbary, sióstr i spadkobierczyń zmarłej Małgorzaty L-ej, żony Andrzeja L-go, rezygnowania oprawy tej Małgorzaty na częściach Mniejszego Liśca (ib. k. 472v). Od Cherubina Ciosnowskiego kupił 1521 r. za 100 kop gr. i 20 grz. połowy we wsiach Krzymowo i Tury (P. 1392 k. 416v). Było to już tylko dopełnienie formalne transakcji z r. 1517 (1518?) (I. Kon. 2 k. 2). Os Katarzyny, żony Jana Skarszewskiego, kupił 1523 r. za 100 grz. połowę Krzymowa (ib. k. 46). Ta transakcja została ostatecznie uprawniona w 1524 r. (P. 1393 k. 30v). Barbara, córka zmarłego Jakuba Karsowskiego, wdowa po Wojciechu Jabramowskim, sprzedała w 1524 r. sposobem wyderkafu za 120 grz. Janowi L-mu czwartą część wsi Karsy, część wsi Krągola i dwa puste łany we wsi Zdzary (Py. 23 k. 46v). Jan L. został skwitowany w 1529 r. przez córkę Annę, zamężną Jaroszewską, z jej dóbr rodzicielskich w Kiszewach, Ogorzelczynie i Laskowcu (Py. 25 k. 402v). Pani Agnieszka wyderkowała 1531 r. wieś Górzno za 200 grz. Janowi Kościeleckiemu, podkomorzemu dobrzańskiemu (P. 1393 k. 482v). Jan L. w r. 1532 wraz z synami swymi Maciejem, Marcinem i Krzysztofem winien był 60 grz. miastu Koninowi i z tego tytułu obciążył dobra swoje i tych synów, to jest Mniejszy Lisciec, Zdzary, Kiszewy, Krzymowo, Laskowiec i Tury pięciu grzywnami rocznego czynszu na rzecz miasta (I. Kon. 2 k. 262v). Od Marcina Łukomskiego Szeligi kupił 1535 r. za 50 grz. pusty łan "Basiewski" i część ogrodu w Zdzarach oraz łąkę w Karsach (Z. Kon. 6 k. 87v). Trzecią część wsi Kiszewy dał 1539 r. synowi Marcinowi (Z. Kon. 6 k. 103). T. r. mowa już o nim jako o zmarłym (P. 878 k. 123). Agnieszce, żonie jego, dwaj synowie, Marcin i Krzysztof, wedle zobowiązania najstarszego brata Maciej, dali t. r. całe części w Laskowcu i Ogorzelczynie (Z. Kon. 6 k. 102v). Nie żyła ona już w 1541 r. (I. Kon. 3 k. 285v). O tych trzech synach, Macieju, Marcinie i Krzysztofie, zob. niżej. Stanisław wymieniony w donacji dokonanej przez matkę w 1513 r. (P. 786 s. 469), nie wspomniany już w następnej z r. 1526 (Z. Kon. 6 k. 30), niewątpliwie wtedy już nie żył. Córki: Elżbieta, Anna i Zofia, niezamężne w l. 1513-1526 (ib.). Spośród nich, Elżbieta, w l. 1527-1544 żona Mikołaja Górskiego, podsędka ziemskiego kaliskiego, Anna, w l. 1529-1530 za Janem Jaroszewskim.
A. Maciej L., syn Jana i Agnieszki z Kiszew, wymieniony w donacji matki z r. 1513, pełnoletni 1525 r., bowiem wtedy wraz z ojcem dawał zobowiązanie Janowi Golskiemu za jego siostrę Małgorzatę Golską zamężną Przerańską (Kośc. 26 k. 462). Ożeniony z Katarzyną Lipicką, córką Świętosława, domagał się od jej brata uiszczenia 66 grz. posagu (I. Kon. 2 k. 290v). Ta jego żona t. r. nabyła wyderkafem od swej teściowej Agnieszki za 60 grz. całą wieś Górzno w p. kal. (Z. Kal. 6 k. 79). Z tego zapisu kwitowała 1541 r. męża i jego braci (I. Kon. 3 k. 295v). Maciej z działu braterskiego, przeprowadzonego w 1541 r.dostał całą wieś Górzno w p. kal. i całą wieś Krzymowo oraz połowę wsi Tury w p. kon. (ib. k. 196v). Na połowie swych części w Turach, Krzymowie i Laskowcu oraz na połowie Górzna oprawił w 1542 r. swej żonie posag 200 grz. (Z. Kon. 6 k. 115v). Nie żył już w 1552 r. (I. Kon. 6 s. 102). Wdowę po nim nazywano czasem Turowską, oczywiście po mężowskiej wsi Tury. W 1553 r. na połowie swej oprawy na owych Turach zapisywała 22 grz. długu Bernardowi Zorzewskiemu (ib. k. 216v). Występowała 1558 r. jako pani wienna na Górzynie (I. Kal. 23 s. 352). Żyła jeszcze 1562 r. (ib. 27 s. 1371). Maciej miał synów: Jana, Marcina i Stanisława, córki: Małgorzatę, w l. 1553-1557 żonę Wojciecha Droszewskiego cz. Gniazdowskiego, podstarościego kaliskiego, wdowę w l. 1574-1596, i Barbarę, niezamężną, która w 1564 r. dostała od braci zapis 300 tal. jako posag (ib. 29 s. 735), a w 1568 r. kwitowała brata Jana z zapisu (ib. 34 s. 1015).
I. Jan, syn Macieja i Katarzyny, pisany z Tur, w imieniu swoim i braci kwitował 1552 r. z 14 grz. Kiliana Wardęskiego zwanego Ramek (I. Kon. 6 s. 102v). Wraz z braćmi zapisał 1553 r. Droszewskiemu dług 70 zł jako posag za siostrę (I. Kal. 17 s. 288), zaś w 1557 r. wraz z nimi nabył od Kaspra Ciosnowskiego za 1.200 zł części wsi Chylino wp. kon. (Z. Kon. 6 k. 199v). Całe Chylino, wraz z częścią kupioną od Ciosnowskiego trzej bracia sprzedali 1558 r. za 2.000 zł Świętosławowi Lipickiemu, kasztelanowi konarskiemu (Py. 31 k. 67v), ale czy ta transakcja doszła do skutku, nie wiem. Z przeprowadzonych w 1562 r. działów z braćmi Jan otrzymał: całą wieś Krzymowo, z wyjątkiem jednego łanu z dwoma poddanymi, w Turach zagrodnika Jarnuszka z rolą i łąką, w Chylinie trzcią część ogrodu "Filipowskiego" (I. Kal. 27 s. 78). Dwór z siedliskiem i połowę swych części w Krzymowie i Turach sprzedał 1567 r. za 1.400 zł Andrzejowi Grodzieckiemu (R. Kal. 3 k. 3v). T. r. jego żona Anna Ostrowąska Broniszówna, córka Walentego, mająca na Krzymowie oprawę 1.000 zł posagu, zrzekła się swych praw na rzecz Jana Grodzieckiego, syn Andrzeja (I. Kon. 13 k. 248v, 249). Jan pewne cząstki Krzymowa otrzymał 1571 r. od Andrzeja Grodzieckiego dożywocie i pisano go nadal "z Krzymowa" (R. Kal. 4 k. 2). Trzecią część ogrodu "Filipowskiego" w Chylinie cedował 1578 r. Jakubowi Mężyńskiemu, skarbnikowi kaliskiemu (I. Kon. 18 k. 64v). Jako spadkobierca brata Marcina kwitował 1585 r. Wojciecha Biskupskiego (ib. 21 k. 296). Zarówno Jan jak i jego żona nie żyli już 1598 r., kiedy jako współspadkobierczyni bezdzietnej Anny Broniszówny występowała Barbara Broniszówna, wdowa po marcinie Osieckim (ib. 28 k. 674).
II. Marcin, syn Macieja i Katarzyny, wspomniany 1552 r. (ib. 6 s. 102v), asystował przy zapisach dokonywanych przez matkę w l. 1553-1554 (I. Kon. 6 k. 216v, 242v). Od Jakuba Bogusławskiego zw. Bieniak kupił 155 r. za 200 grz. część w Bogusławicach p. kon. (Z. Kon. 6 k. 191v). Wraz z braćmi nabył 1557 r. od Kaspra Ciosnowskiego części w Chylinie a z działów przeprowadzonych w 1562 r. dostał: całe części w owej wsi (z wyjątkiem ogrodu "Filipowskie"), części w Turach oraz dwóch poddanych osiadłych na jednym łanie w Krzymowie (I. Kal. 27 s. 78). Pisany w 1567 r. z Krzymowa (I. Kon. 13 k. 343v). Całą swoją część w Krzymowie sprzedał 1571 r. za 600 zł Andrzejowi Grodzieckiemu (R. Kal. 3 k. 398v). Nie żył już chyba w 1579 r., kiedy nie żyła i jego żona Barbara Rolanka, której pierwszym mężem był Jan Biskupski. Jej spadkobierca, syn z pierwszego małżeństwa Wojciech Biskupski pozywany był wówczas przez bratanków arcina a synów Stanisława L-go (I. Kon. 18 k. 514).
III. Stanisław, syn Macieja i Katarzyny, wspomniany 1552 r. (ib. 6 k. 102v), z działu dokonanego w 1562 r. otrzymał całą wieś Górzno w p. kal. (I. Kal. 27 s. 78) i t. r. sprzedał ją za 6.000 zł Maciejowi Gronkowskiemu (P. 1397 k. 209; I. Kal. 27 s. 371). Żonę jego Annę Węgierską, wdowę 1-o v. po Janie Pogrzybowskim, skwitował 1570 r. z 10 grz. Jerzu Głuchowski (I. Kal. 36 s. 537). Stanisław żył jeszcze 1572 r. (Py 110 k. 273v), nie żył zaś w 1574 r., kiedy to wdowa swoje oprawne części we wsi Grudzielec wydzierżawiła Maciejowi Gronkowskiemu z Górzna (I. Kal. 42 s. 354). Od Stanisława Tomisławskiego wspólnie ze swymi synami Maciejem i Stanisławem L-mi wydzierżawiła 1596 r. części wsi Tomisławice i Mikołajewice (ib. 63 k. 367). Synami Stanisława byli: Jan, Maciej i Stanisław.
1. Jan, syn Stanisława i Węgierskiej, nieletni w l. 1574-1582, pozostał wówczas, jak i jego bracia, pod opieką Macieja i Wojicecha Droszewskich cz. Gniazdowskich (ib. 42 s. 880; 44 s. 606; 48 s. 252), kwitował 1587 r. z opieki Macieja Droszewskiego cz. Gniazdowskiego, podstarościego kaliskiego (ib. 54 s. 313). Żył jeszcze 1592 r. (ib. 59 s. 927), zapewne nie żył już w 1596 r., kiedy został wymieniony w transakcji matki i braci jego dokonanej z Tomisławskim.
2. Maciej, syn Stanisława i Węgierskiej, jak już 1574 r. (ib. 42 s. 880), obok matki i brata Stanisława, jak już powiedziałem, uczestniczył w dzierżawie części Tomisławic i Mikołajewic. Jego żona Małgorzata z Rembiszewa (Rembieska), wdowa 1-o v. po Aleksandrze Soskim, otrzymał 1605 r. od swej córki Doroty Soskiej, żony Wacława Zajączka, otrzymał 1605 r. od swej córki Doroty Soskiej, żony Wacława Zajączka, dożywotnie użytkowanie części w Sochach Wielkich i Małych, które stanowiły dziedzictwo zmarłego Marka Soskiego (R. Kal. 1 k. 41v). Wedle Niesieckiego był bezdzietny.
3. Stanisław, syn Stanisława i Węgierskiej, wspomniany jako nieletni 1574 r. (I. Kal. 42 s. 880), w 1592 r. działał już samodzielnie (ib. 59 s. 927). Od Jana Droszewskiego cz. Gniazdowskiego brał 1604 r. zastawem za 1.500 zł części wsi Gałązki (ib. 70 k. 408). Chyba ten sam Stanisław, dziedzic w Zagorzycach, sumę zastawną 13.000 zł, zapisaną przez Dorotę z Ojrzanowa Barzinę, wojewodzinę krakowską, Krzysztofowi Kochanowskiemu, chorążemu sandomierskiemu, sposobem zastawnym na wsiach: Ojrzanów, kaleń, Żalechów, Wola, Zalesie i innych, scedowaną przez Kochanowskiego Marcinowi Nieborowskiemu, pisarzowi ziemskiemu sochaczewskiemu, a przez Nieborowskiego sobie, scedował 1618 r. Marcinowi Zarembie, staroście grabowskiemu (ib. 84 s. 1007). Od Wojciecha z Rajska Kobierzyckiego, działąjącego w imieniu siostrzeńca Adama z Rajska Kobierzyckiego, działającego w imieniu siostrzeńca Adama Mikorskiego, kupił 1629 r. za 9.600 zł części we wsiach Kościerzyno i Łęki w p. sier. (R. Kal. 11 k. 45). Żył jeszcze w 1631 r. (ib. 98a s. 909) nie żył zaś 1633 r., kiedy to wdowa po nim Anna Zapolska była już 2-o v. żoną Jana Kowalskiego (ib. 99b s. 1721). Spadkobiercami Stanisława i jego zmarłego również syna Pawła Adam Mikorski sprzedał 1645 r. za 11.800 zł części we wsiach Kościerzyno, Kamionacz i w pustce Łęki (Sanki?) w p. sier. (R. Kal. 13 k. 182).
B. Marcin. syn Jana i Agnieszki z Kiszew, wspomniany w l. 1513-1533 przy okazji donacji dóbr dokonywanych przez matkę na rzecz synów (P. 786 s. 469; Z. Kon. 6 k. 79v), kupił 1537 r. od Agnieszki Smoszewskiej, żony Wawrzyńca Bogusławskiego, za 200 grz. jej część macierzystą w Smoszewie p. kal. (Z. Kon. 6 k. 89v). T. r. bratu Krzysztofowi dał części w Kiszewach i Ogorzelczynie w zamian za części w Liścu, Zdzarach, Krzymowie i Turach (I. Kon. 3 k. 25), a żonie swej Katarzynie Łubnickiej, córce Jerzego, w sumie długu 300 zł zastawił połowę dóbr swych dziedzicznych, które mu się należały z przeszłego działu z braćmi, Maciejem i Krzysztofem (ib. k. 46v). Od brata Krzysztofa otrzymał 1539 r. darowiznę tej części Kiszew, która Krzysztofowi miałaby przypaść w dziale braterskim, i jednocześnie dostał też trzecią część w tejże wsi od ojca. Zaraz na połowie swych części tamże oprawił 300 grz. posagu żonie swojej Katarzynie Łubnickiej (Z. Kon. 6 k. 103). Marcin bratu Krzysztofowi darował 1541 r. te części we wsiach Lisiec, Zdzary, Krzymowo i Tury, które miałyby mu przypaść w dziale braterskim (Py. 23 k. 147). T. r. z przeprowadzonego działu otrzymał całą wieś Liszewy i część w Zdzarach (I. kon. 3 k. 269), a wieś Kiszewy, kupioną od ojca, zobowiązał się wyderkować w 40 grz. długu Zofii z Potulic, wdowie po Janie Zarembie, kasztelanie kaliskim (ib. k. 279v). Od Pawła Przedzyńskiego kupił 1543 r. za 60 grz. część wsi Przedzyno w p. kal. (P. 1395 k. 28). Części w Kiszewach i Zdzarach, wolne od oprawy żony, dał jej 1550 r. (Z. Kon. 6 k. 171), a w 1552 r. dokonał na jej rzecz donacji wieczystej całej wsi Kiszewy i części wsi Zdzary z wyjątkiem półłanka "Szablowskiego" (ib. k. 175). W 1568 r. pisany był z Chylina (I. Kon. 13 k. 512v)a w 1572 r. z Kiszew. Zezwolił wówczas synowi Stanisławowi dać na Kiszewach i Zdzarach oprawę żonie (I. Kon. 16 k. 108). Od córki Doroty zamężnej Dąbrowskiej otrzymał w 1577 r. zrzeczenie się jej części macierzystej we wsi Łubnica w p. łęczyckim (Py. 131 k. 113v). Umarł tegoż jeszcze roku (R. Kal. 4 k. 446v). Jak się zdaje, miał jeszcze drugą żonę. W 1572 r. Andrzej Kuklinowski kwitował ze 100 zł swego zięcia ("generum") Marcina L-go z Kiszew i Zdzar (I. kon. 16 k. 153). Gener oznaczał jenadk czasem i szwagra, stąd brak pewności. Z córek Marcina: Agnieszka była w l. 1551-1552 żoną Walentego Goreckiego, Dorota 1-o v. za Piotrem Dąbrowskim, wdowa po nim w l. 1589-1590, żona 2-o v. Wojciecha Zieleńskiego 1590 r. Niesiecki pisze o jego czterech córkach i rzeczywiście była jeszcze jedna za Jakubem Stężyckim (Adam L. nazwany jej bratem) i zapewne inna za Wawrowskim, bowiem Jan i Stanisław Wawrowscy nazwani siostrzeńcami Mikołaja L-go (I. Kal. 70 k. 807v). Synów Marcina znam czterech: Jana, Stanisława, Adama i Mikołaja. Niesiecki pisze jeszcze o Jerzym i Marcinie, obu wedle niego, bezdzietnych. Pierwszego z tych dwóch znam i ze współczesnych wzmianek źródłowych, gdzie jednak brak wskazówki czyim był synem. Ze względu na wczesną datę zawarcia przez niego małżeństwa należy go uważać za jednego ze starszych, czy zgoła najstarszego syna Marcina, kładę więc go na pierwszym miejscu.
I Jerzy, syn Marcina, mąż Zofii Laskowskiej, córki Michała, zobowiązał się 1558 r. oprawić jej posag na połowie swej części w Liścu (I. Kal. 23 s. 952). Dokonał oprawy 300 zł posagu w 1560 r. (P. 1396 k. 874). Oboje małżonkowie zobowiązali się 1568 r. swoje części w Mniejszym Liścu sprzedać za 500 zł Bartłomiejowi L-mu (I. Kal. 34 s. 1558), zaś w 1570 r. zapis na 300 zł, dany im przez tegoż Bartłomieja, cedowali Wojciechowi Krassowskiemu i Mikołajowi Magnuszewskiemu (ib. 36 s. 499). Oboje brali w zastaw od Jana Trzebińskiego za 300 zł wieś Raszewy w p. kal. i w 1576 r. kwitowali się z tym Trzebińskim z owego zastawu 9ib. 44 s. 1148).
II. Jan, syn Marcina i Łubnickiej, wspólnie z bratem Adamem i w imieniu brata Stanisława zapisali 1578 r. dług 100 zł Zofii Osieckiej wdowie po Wojciechu Grochowskim (I. Kon. 18 k. 121). Jan żył jeszcze w 1584 r., kiedy ta Zofia pozywała jego i Adama o zakład 100 zł związku ze sprawą o zagarnięcie przez nich jej poddanego Zdunka ze Zdzar (ib. 21 k. 230).
III. Stanisław, syn Marcina i Łubnickiej, otrzymał 1572 r. zezwolenie ojcowskie na zapisanie oprawy na tej części Kiszew, Zdzar i Łubnicy, która mu przypadnie w dziale braterskim (ib. 16 k. 108), zapewne więc wtedy żenił się albo był już żonaty. Dopiero jednak w 1576 r. na połowie swych części w powyższych trzech wsiach oprawił posag 1.000 zł żonie Jadwidze Rudnickiej, córce Andrzeja (R. Kal. 4 k. 275). T. r. mianował też opiekunów dla zrodzonych z nią dzieci (I. Kal. 44 s. 256). Po śmierci tej pierwszej żony zaślubił Zofię Bułakowską cz. Pogorzelską. W 1589 r., już po ślubie zobowiązał się oprawić jej posag 400 zł na częściach Kiszew i Zdzar, wolnych od oprawy Rudnickiej (I. Kon. 23 k. 394), a dopełnił tego zobowiązania 1595 r. (I. i R. D. Z. Kon. 18 k. 54). Córce Annie, urodzonej z pierwszej żony zapisał 1598 r. jako posag 600 zł i wyprawę wartości 200 zł (I. Kon. 28 k. 362). Druga żona umarła między r. 1598 a 1601 i była bezdzietna (ib. k. 419v; I. Kal. 67 s. 753). Stanisław w 1601 r. w grodzie sieradzkim swe części w Kiszewach i Zdzarach dał wieczyście synowi Andrzejowi, zachowując jednak sobie dożywocie (Rel. Kal. 1 k. 254v, 255v). Także zapis na 300 zł, dany sobie w grodzie bełskim przez Stanisława Rudnickiego z pow. bełskiego, jako psag ze zmarłą Jadwigę Rudnicką, cedował 1602 r. synowi Andrzejowi (I. Kon. 30 k. 260v). T. r. wraz z braćmi swej drugiej żony, Łukaszem i Erazmem Bułakowskimi, jej spadkobiercami, skwitowany został ze 120 zł przez Jana Szawłowskiego (ib. k. 261). Żył jeszcze w 1604 r., kiedy to kwitowała go córka Anna zmężna Kromolicka z 400 zł (I. Kal. 70 k. 914). nie żył już 1606 r. (I. Kon. 32 k. 521v). Wspomniana już córka Anna była w l. 1602-1620 żoną Mikołaja Kromolickiego. Oboje już nie żyli 1625 r. Synowie: Stanisław, Andrzej i Maciej. Stanisławowi dawał 1602 r. zobowiązanie szwagier jego Kromolicki, iż oprawi posag swej żonie (R. Kal. 7 k. 483). Stanisława i macieja mianował 1606 r. brat ich Andrzej współopiekunami swego syna (I. Kon. 32 k. 521). Nic więcej o nich nie wiem, zapewne wkrótce pomarli.
Andrzej, syn Stanisława i Rudnickiej, intromitowany 1602 r. do Kiszew i Zdzar, nabytych wiecznością od ojca (ib. 31 k. 259v). W r. 1606 mąż Anny Parczewskiej, dla zrodzonego z nią syna Franciszka mianował, jak już wspomniałem, opiekunami: Marcina Zarembę, starostę grabowskiego, Marcina Żerońskiego, pisarza ziemskiego kaliskiego, braci swych oraz Stanisława i Mikołaja Parczewskich, swoich szwagrów (ib.). Od stryja Adama L-go kupił 1609 r. za 70 zł część stawu "Młyńskiego" na gruncie wsi Kiszewy (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 217). Dokonał 1610 r. wymiany pewnych części w Kiszewach i Zdzarach ze stryjem Mikołajem L-m, współdziedziczącym w tych wsiach (ib. k. 241). Od stryja Adama kupił 1613 r. za 3.000 zł jego części w Kiszewach (ib. k. 255v). A 1615 r. kupił za 5.000 zł od stryja Mikołaja jego części w Kiszewach i Zdzarach *R. Ka. 4 k. 446v). W Zdzarach obok niego współdzieczyli w 1617 r. Stefan Żychliński i Stanisław Górski (ZTP 27 s. 2088). Od Mikołaja Piekarskiego kupił 1618 r. Jaruntowo i części w Godziątkowie (I. Kon. 48 k. 232). Od Ksawerego Godziątkowskiego kupił w 1620 r. za 1.500 zł części Godziątkowa (R. Kal.9 k. 395), a inne części tej wsi nabył t. r. za 1.000 zł od Wojciecha Wilczkowskiego. cz. Jedleckiego (ib. k. 401), wreszcie jeszcze inne w 1621 r. za 800 zł od Sebastiana Pieruskiego i Jadwigi Bliźniewskiej małżonków (ib. k. 483). Nazwany 1622 r. dziedzicem Jaruntowa i Godziątkowa (I. Kon. 42 k. 227). Od Elżbiety Piątkowskiej, żony Stanisława Pierzchlińskiego, kupił 1623 r. za 3.000 zł młyn "Borowy" cz."Borowiec" na gruncie wsi Królikowo. Było to właściwie już tylko "ulepszenie" transakcji dawniej dokonanej (R. Kal. 10 k. 54v). Młyn ten sprzedał 1629 r. za 6.200 zł Abrahamowi Ciświckiemu, kasztelanowi śremskiemu (ib. 11 k. 57). W r. 1625 został jednym z pełnomocników do spraw sądowych biskupa poznańskiego Jana Wężyka (M. K. 172 k. 338, 338v). W 1631 r. został sędzią surogatorem grodzkim kaliskim (ib. k. 315) i t. r. instygatorem wielkim koronnym (Boniecki). Od Anny Godziątkowskiej, żony Stanisław Wilińskiego, kupił w 1634 r. za 700 zł jej części w Godziątkowie (R. Kal. 11 k. 620v). Całą wieś Jaruntowo w p. kal. zrezygonwał 1636 r. synowi swemu Franciszkowi (ib. k. 845). Bibliotekę swoją znajdującą się w Kiszewach legował 1636 r. po swej śmierci kaliskiemu kolegium jezuitów (I. Kal. 102 s. 1493). od jego żony Anny Parczewskiej Andrzej Zdzarski, syn Doroty Parczewskiej, odebrał 1636 r. między innymi rzeczami także "łańcuch pancerzowy złoty" i ją skwitował (ib. k. 1990). Andrzej L. Jaruntowo i części w Godziątkowie zobowiązał się t. r. rezyznować synowi Franciszkowi z zachowaniem dożywocia dla siebie i dla swej żony (I. Kon. 48 k. 232). Będąc już częściowo sparaliżowanym, w 1638 r. na całych częściach Godziątkowa dał dożywocie żonie pod zakładem 1.000 zł, a jednocześnie owe części sprzedał za 10.000 zł synom swym, Franciszkowi i Ludwikowi, zachowując sobie i żonie dożywotnią posesję (R. Kal. 12 k. 12v). Umarł w 1639 r. (ZTP 29 s. 765; I. Kon. 48 k. 674). Synowie instygatora: Franciszek, Ludwik i Stefan. Córka Dorota, w r. 1624 żona Krzesława Dunina Karwickiego. Wedle Niesieckiego mieli jeszcze synowie Jan i Andrzej. Stefan był w 1632 r. kanonikiem włocławskim, proboszczem tuliszkowskim, plebanem grocholickim (I. Kon. 46 k. 656), w 1641 r. spotykamy go jako jezuitę (I. Kal. 107a s. 496).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
304305306307[308]309310311312
