Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona363364365366[367]368369370371Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Łabęccy - Łobescy
Łaszewscy h. Grzymała
Zofia z "Grzymała Ł-ch", żona Kazimierza Wysockiego, pracownika cukrowni w Opalenicy, zmarła w Poznaniu 26 IV 1939 r.

Łaszewscy, Łaszowscy
Łaszewscy, Łaszowscy ze wsi Łaszów w p. wieluńskim. Siedzieli tam Osorie i Szeligi, wedle zaś Kozierowskiego także i Doliwy (BNT VI). Jednych i drugich oddzielić trudno, bo zdarzało się, że potomkowie tych, którzy na przełomie XVI i XVII wieku pieczętowali się Osorią, w stuleciach XVIII i XIX przyznawali się do Szeligi. Ci ostatni pisali się z Kraszkowic, wsi położonej niedaleko od łaszewa. Jak się zdaje, również i w pow. kościańskim istniało Łaszewo, dziś nieznane. Stąd jednak pośród tutaj wymienionych mogli się również znaleźć biorący nazwisko od tego właśnie Łaszewa, więc ani Osorie, ani Szeligi.

Jan Ł., nie żyjący już w r. 1462, ojciec Małgorzaty, żony Mikołaja Małgowskiego, działającej wtedy w asyście stryja, Stanisława "Sikacza" z Podkoców (P. 1384 k. 103). Mikołaj, dziedzic w Wyszynie w p. pozn., na połowie połowy tej wsi w r. 1511 oprawił posag 100 zł. węg. żnie swej Annie, córce Michała Wolikowskiego (P. 786 s. 256). Agnieszka (Anna?), w r. 1522 żona Jana Dąbrowskiego z Dąbrówki w p. gnieźn., żyła jeszcze w r. 1540.

Stanisław, mąż Anny Kosmowskiej, już nie żyjącej w r. 1568, której spadkobierca, jej stryj Stanisław Kosmowski "Rosoł", sukcesję po niej scedował wtedy w grodzie wieluńskim Jerzemu Osieckiemu (I. Kal. 34 s. 776). Marcjan z pow. wieluńskiego, w r. 1624 mąż Anny Kwiatkowskiej, córki Marcjana (ib. 90b s. 1867).

Stefan, wedle Bonieckiego, syn Gabriela i Katarzyny Broniowskiej w r. 1663 mąż Zofii z Pogorzeli Bułakowskiej, córki Dobrogosta i Elżbiety Bielskiej (Z. T. P. 51 k. 841), był ojcem Gabriela i Karola, o których niżej, Urszuli, przed r. 1696 wydanej za Franciszka Rzeszotarskiego i, wedle Bonieckiego, Katarzyny, w r. 1697 żony Stanisława Fredry, wdowy w r. 1713.

1. Gabriel, syn Stefana i Bułakowskiej, stolnik bracławski 1702 r. (Bon.), wespół z bratem Karolem w r. 1713 pozywany był przez siostrę Rzeszotarską, współdziedziczącą z nimi po rodzicach w dobrach Cieciułów i Umirka oraz innych (Z. T. P. 39 k. 1597). Z żony Marianny Wasilkowskiej, prócz innych dzieci wymienionych przez Bonieckiego, miał syna Aleksandra.

Aleksander, syn Gabriela i Wasilkowskiej, miecznik wieluński, dziedzic części wsi Łężek w p. kośc., spisywał testament w Krakowie 17 V 1754 r. (Boniecki podaje błędną datę jego zgonu 1749 r.), nie żył już w r. 1754, kiedy jego córka i jedyna spadkobierczyni, Anna była żoną Ignacego Kossowskiego, cześnika chęcińskiego (P. 1313 k. 245). Według Bonieckiego, ta Anna rodziła się z Barbary Teresy Jordanówny, wojewodzianki bracławskiej, 2-o v. żony Stanisława Lasockiego, kasztelana konarsko-kuj., sama zaś po śmierci Kossowskiego była 2-o v. w r. 1778 żoną Wojciecha Kluszewskiego, kasztelana bieckiego, zmarła po r. 1783.

2. Karol, syn Stefana i Bułakowskiej, podstoli malborski w r. 1713 (Z. T. P. 39 k. 1597), mąż Anny Drohojowskiej, zmarłej przed r. 1749, nie żyjący już w r. 1748, kiedy działali dwaj jego synowie, Antoni i Aleksander. O pierwszym wiem, że rodził się z Drohojowskiej. Wedle Bonieckiego, Karol miał i drugą żonę, Barbarę Łajszczewską, wdowę 1-o v. po Andrzeju Kuczborskim, kasztelanie rypińskim, żonę 3-o v. Andrzeja Drohojowskiego. Brak mi więc pewności, czy Aleksander rodził się z Drohojowskiej. Antoni (według Bonieckiego, ur. w r. 1710, zmarły 1783 r.) podstoli wiślicki, przez babkę Bułakowską spadkobierca jej brata, marka Bułakowskiego, manifestował się w r. 1748 przeciwko Maciejowi Koźmieńskiemu, wojewodzie kaliskiemu (Z. T. P. 51 k. 841). Jako spadkobierca Barbary z Drohojowskich Karśnickiej i nabywca praw od rodzonego wuja, ks. Drohojowskiego, kustosza przemyskiego, pozywał w r. 1751 Karola Horodeńskiego, poprzedniego dzierżawcę polowy Domanina (Rel. Kal. 146 s. 416). Boniecki wymienia jego żonę, Teresę Bukowską, i nader liczne potomstwo zamieszkujące Małopolskę. Aleksander, jako spadkobierca swej bezdzietnej ciotki, Wiktorii z Bułakowskich Radzewskiej, pozywał w r. 1748 brata Antoniego (Z. T. P. 51 k. 835). Zob. tablicę 1.

Łaszewscy (h. Szeliga?) 1
@tablica

Maciej, w r. 1685 mąż Elżbiety, córki Stanisława Rembieskiego i Jadwigi Węgierskiej (I. Kal. 143 s. 176). Ten Maciej w r. 1692 nazwany łaszkowskim (!) i wtedy już nie żył, a Elżbieta była 2-o v. żoną Szymona Śleszyńskiego (Z. T. P. 35 s. 1041). Ludwik i Zofia z Olewińskich, oboje już nie żyjący w r. 1709, rodzice Ludwika, z Kraszkowic, który t.r. zapisał żonie swej, Katarzynie Taczanowskiej, córce Stefana i Anny Rosnowskiej, sumę 9.000 zł (I. Kal. 157 s. 40; Z. T. P. 46 k. 63). Ta Katarzyna ze swą siostrą panną Jadwigą Taczanowską pozywały w r. 1722 Jana Zakrzewskiego, cześnika brzeskiego-kuj., dziedzica Mąkolina, i Jakuba Ziemęckiego, posesora tej wsi (Z. T. P. 41 k. 69). Ludwik ten, dziedzic wsi Suczew(?) w p. sier. w r. 1730 zabezpieczył na tej wsi sposobem wyderkafu sumę 8.000 zł, którą w r. 1699 zapisał był klaryskom kaliskim na Przedmieściu Toruńskim zmarły Jan Antoni Szczupliński, dawny dziedzic Śmiełowa, a która teraz uiścił obecny dziedzic, Andrzej Kałowski (I. Kal. 167 s. 343). Dziedzic Małkowa w p. sier., wsi nabytej od Aleksandra Taczanowskiego, był potem łowczym bracławskim i już nie żył w r. 1754, kiedy Katarzyna z Taczanowskich występowała jako dziedziczka Małkowa (P. 1313 k. 80v). Marcin i Rozalia, rodzice Bonifacego, ur. w Kikowie w p. pozn., ochrzcz. 7 II 1713 r. (LB Chrzypsko). Jadwiga, w latach 1719-1721 żona Krzysztofa Biskupskiego.

Gabriel, z Kraszkowic, posesor dóbr ienia 1722 r. (Z. T. P. 41 k. 93), nie żył juz w r. 1736 (Kośc. 318 s. 400), zas w r. 1745 nie żyła już i jego żona Marianna Madalińska, córka Zygmunta, pisarza ziemskiego wieluńskiego. Była z niej córka Ewa, w r. 1730 żona Jana Kałowskiego, zmarła przed r. 1737, i syn Karol. Ów Karol, mąż Rozalii Łukomskiej, skwitował w r. 1737 ojca jej Jana Łukomskiego z 10.000 zł, stanowiących jej posag i sukcesję po matce, Jadwidze z Grabińskich (Kośc. 318 s. 400, 401). Dziedzic wsi Cienia Wielka w p. sier., w r. 1745 oprawił posag 9.127 zł drugiej swej żonie, Franciszce Boleszównie, córce Antoniego, burgrabiego ziemskiego poznańskiego, i Katarzyny Zbijewskiej (P. 1280 k. 57v). W imieniu własnym i tej żony w r. 1753 skwitował Ignacego Zbijewskiego z 1.000 zł, zapisanych jej jeszcze jako pannie w r. 1721 (I. Kal. 191/198 k. 126v). Był łowczym bracławskim (P. 1336 k. 136v). Umarł między r. 1760 a 1763, żona zaś jego nie żyła już w r. 1777. Z drugiej żony, według Bonieckiego, syn Antoni, porucznik w r. 1788, major gwardii pieszej koronnej 1794 r., po którym pozostało potomstwo. Hieronim i Józef w r. 1760 kupili za 29.000 zł od Józefa Tymińskiego i żony jego Ewy z Łukomskich, rodzonej ich ciotki, połowę wsi Wiśniewo i pustki Biela, spadłych na nią po śmierci rodzonego brata, Władysława Łukomskiego (I. Kon. 79 k. 210). Obaj ci bracia, jako współspadkobiercy Ludwika Łętkowskiego, brata swej macierzystej prababki, Marianny z Łętkowskich Adamowej Grabińskiej, swoje części w pozostałych po nim dobrach, tj. w mieście Koźminku i we wsiach, Nakwasin, Dębsko, Chodupki, Złotniki i Osuchowo w p. kal. sprzedali kontraktem z 27 III 1762 r. innemu współspadkobiercy, Józefowi Koszutskiemu, synowi Ewy z Łukomskich 2-o v. Tymińskiej (I. Kal. 220 k. 401). Hieronim w imieniu własnym, brata i siostry Zdzienickiej w r. 1763 kwitował Kazimierza Koczorowskiego, dziedzica Swadzimia i Sadów, z 1.877 zł (P. 1336 k. 127v). W r. 1765 zawierał z Józefem Tymińskim i szwagrem swym Zdzienickim układ o posag swej siostry, żony tego Zdzienickiego (I. Kon. 81 k. 138). Skarbnik piotrkowski w r. 1778, kwitował 1779 r. tego Tymińskiego z 6.000 zł z większej sumy 12.000 zł, przysądzonych w r. 1765 jako należnośc po matce (ib. 82 k. 73v). Jako spadkobierca bezpotomnie zmarłego brata Józefa, kwitował w r. 1780 Józefa Koszutskiego z 4.166 zł, pochodzących z kontraktu sprzedażnego z r. 1765, o którym było wyżej (I. Kal. 220 k. 401). Dziedzic Cieni, zmarł bezpotomnie przed r. 1798 (Bon.). Zob. tablicę 2.

Łaszewscy (h. Szeliga?) 2
@tablica

Antoni, syn Stanisława, mąż Marianny Kosińskiej, córki Włądysława i Zofii Kotarbskiej, która w r. 1726 uzyskała od swej matki cesję sumy 700 zł, zapisanej owej matce przez Wawrzyńca Kułakowicza na Skoraczewie, a przeniesionej potem na Lisiec (I. Kon. 76 k. 119). Marianna w r. 1740 skwitowała swego brata Stanisława z powyższej sumy 700 zł (G. 97 k. 452). Oboje małżonkowie prawa swe płynące z kontraktu o dobra Ostrowo p. gnieźn., zawartego z synami i córkami Stanisława Kotarbskiego, cedowali w r. 1743 Wojciechowi Lipskiemu (Kc. 139 k. 336). Jak się zdaje, Antoni żył jeszcze w r. 1765. Dzieci jego i Kosińskiej to Józef, Maciej, Jakub, Anna, żona Bonifacego Kowalewskiego, w latach 1771-1789 wdowa. Józef, w r. 1749 plenipotent wuja Stanisława Kosińskiego dla windykowania sum ze Skoraczewa (Kośc. 78 s. 312). Od wuja Macieja Kotarbskiego w r. 1754 dostał zapis długu 1.000 zł "z czystego afektu" (G. 92 k. 698). Ożenił się 8 X 1763 r. z Anną Potocką, córką Antoniego i Elżbiety Karskiej, wdową 1-o v. po Bartłomieju Gogolewskim z Grzybowa (LC Św. Michał, Gniezno), którą skwitował w r. 1765 (Kc. 147 k. 22). Był z racji spadku po Kotarbskich dziedzicem Ostrowa i pustki Gromliska cz. Dromliska w p. gnieźn. Bezpotomny, nie żył już w r. 1789 (G. 115 k. 124v). Maciej w r. 1777 kwitował wdowę i spadkobierców Tomasza Wierusz-Kowalskiego, byłego dziedzica Skoraczewa, i Michała Dramińskiego, obecnego dziedzica tej wsi, z procesu o sumę posagową babki swej, Zofii z Kotarbskich Kosińskiej (G. 104 k. 20v). Przed r. 1779 zaślubił Wiktorię z Cieńskich (Py. 160 k. 314), córkę Walentego i Marianny z Łączkowskich. Był wowczas ekonomem we wsi Lubrza w p. pyzdr. W r. 1781 Wiktoria wraz ze swoją siostrą Rozalią zamężną Białoskórską cedowała sumy Piotrowi Magnuskiemu (I. Kal. 221 k. 348). Maciej w latach 1781-1792 mieszkał w Łaskówce koło Nowegomiasta. Jako współspadkobierca obok brata Jakuba ich dziada Stanisława Ł-go, w r. 1789 mianował plenipotenta (P. 1366 k. 568). Obaj z tym bratem, a też w imieniu siostry Kowalewskiej odziedziczone po śmierci brata Józefa dobra Ostrów z pustką Gromliska cz. Dromliska sprzedali t.r., wedle kontraktu z 20 VIII, za 30.000 zł Józefowi Milewskiemu (G. 115 k. 124v). Maciej umarł w r. 1792, przed 24 IX. Wiktoria umarła jako "uboga wdowa" w Parzynowie 29 VIII 1822 r., mając 80 lat (LM Parzynów). Syn ich Piotr Paweł, ur. w Laskówce, ochrzcz. 1 VII 1790 r. (LB Solec)Nowemiasto). Z corek, Wiktoria Nepomucena Barbara, ur. w Lubrzy ochrzcz. 23 V 1779 r. (LB Solec). Józefata, ur. w Laskówce 11 III 1781 r. Marianna, ur. tamże, ochrzcz. 31 III 1786 r. Agnieszka Barbara, ochrzcz. 17 II 1788 r., zmarła w r. 1789, pochowana 21 V. Tekla, ur. po śmierci ojca, ochrzcz. 24 IX 1792 r. Było też dziecko, ktorego płci nie podano, pochowane 15 III 1784 r. po trzech tygodniach życia (LB, LM Nowemiasto). Jakub, trzeci z synów Antoniego i Kosińskiej, przed r. 1769 ożenił się z Magdalena Łącką. Mieszkał w latach 1769-1771 w Sulęcinie w p. pyzdr. Był w r. 1789 plenipotentem brata Macieja do sprawy spadku po dziadzie Stanisławie Ł-im (P. 1366 k. 568). Dzieci jego i Magdaleny: Jan Nepomucen, ur. w Sulęcinie, ochrzcz. 28 I 1769 r. (LB Gozdowo), Magdalena Tekla, ochrzcz. 24 VIII 1772 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Zob. tablicę 3.

Łaszewscy (h. Szeliga?) 3
@tablica

Antonina z Wodeckich Ł-a, pochowana w r. 1732 (Nekr. Reform. Pozn.). Aleksander nie żył już w r. 1735, kiedy wdowa po nim Teresa Paczyńska, która była 1-o v. za Franciszkiem Waliszewskim, roborowała swój testament spisany 11 VII 1733 r. (I. Kal. 171/173 s. 32). Nie żyła w r. 1751, a ponieważ była bezdzietna, spadek po niej brali jej bratankowie Paczyńscy (I. Kon. 78 s. 514). Pani Franciszka zmarła 1746 r., pochowana - 19 IX u Bernardynów w Grodzisku (A. B. Grodzisk, W. 44).

Paweł, łowczy wieluński 1748 r., zmarły w r. 1750 (Bon.), miał z Jadwigi Taczanowskiej, już nie żyjącej w r. 1754, syna Floriana, towarzysza chorągwi pancernej, który mając nabytą od Anny z Ł-ch Kossowskiej (zob. wyżej) część wsi Łężek w p. kośc., t.r. sprzedał owa część za 1.875 zł Józefowi Leszczyc Dobrzyckiemu (P. 1313 k. 245). Żoną tego Floriana, zmarłego przed r. 1774, była Marianna (Marcjanna?) Łubieńska, córka Wojciecha, stolnika piotrkowskiego, i Anny Cywińskiej, nie żyjąca już w r. 1767 (I. Kal. 206/208 k. 111). Helena, córka Floriana i tej Marianny, w r. 1773 żona Józefa Klińskiego, chorążyca inowrocławskiego (brasławskiego?), wdowa w r. 1786.

Zofia, "de stirpe nobili", zmarła 3 V 1758 r. (LM Św. Trójca, Gniezno). Maciej i żona jego Julianna, mieszkający w latach 1762-1763 w Swiniariach, ochrzcz. 11 III 1762 r., Katarzyny Julianny, ochrzcz. 19 IV 1763 r. (LB Kłedzko). Wojciech zmarł w Grzybowie Rosnowie 2 IX 1764 r., mając ok. 30 lat (LM Św. Michał Gniezno). Wojciech, ekonom, świadek przy ślubie Stefana Mąkowskiego 2 III 1778 r. (LC Broniszewice). Andrzej i Anna, rodzice Jana Babtysty, ur. w Przyborowie, ochrzcz. 25 VI 1786 r. (LB Łubowo).

Pani Dorota, z Garbów koło środy, chrzestna 1 XII 1806 r. (LB Mądre, umarła w Borowie, mając lat 70, pochowana 9 VII (LM Solec).

Łaszkiewicz
Łaszkiewicz Walenty, nobilitowany w r. 1790 (P. 638 k. 516)

Łaszkowscy z Łaszkowa
Łaszkowscy z Łaszkowa w pow. kal., czasem trudni do odróżnienia od Laskowskich, bo ich w dokumentach łacińskich "Laskowskimi" pisano najczęściej. Mikołaj Wilczek z "Laskowa" w r. 1440 ręczył za Katarzynę, żonę Jana Kraski z Konina (I. Kal. 2 k.190). Miał w r 1444 wraz ze swymi synami, Stanisławem i Marcinem z Siejuszyc, termin z Przybkiem z Siejuszyc i Grotem ze Skawnic (Py. 11 k. 180v). Żonie swej, Tochnie oprawił w r.1445 na Łaszkowie posag 100 grz. (P.1379 k.96). Kwitowała ona w r. 1446 z 50 grz., zapisanych jej przez Piotra z Bartodziei (I. Kal. k. 199v). Owej Tochnie Chebda z Małego Piątku w r. 1449 sprzedał za 30 grz. trzy łany w Małym Piątku pow. kal. (P. 1380 k. 114). Stanisław cz. Stenczel, syn Wilczka, występował już w r. 1443 (I. Kal. 6 k.33). Marcin Wilczek Ł., dziedzic w Sieraszewicach (dziś Siroszewice) pow. kal. w r. 1446 (P.1379 k. 164v). Elżbieta, wdowa po Janie Wilczku, usiłowała wwiązać się do Łaszkowa, ale w r. 1462 wzbronił intromisji do swej ojcowizny Mikołaj Wilczek. On i jego siostry woleli złożyć pieniądze (I.Kal. 1 k.79). Ta Elżbieta występowała w r. 1463 obok Tochny, żony Andrzeja z Ciesiel (ib. k. 179). Czy owa Tochna nie była jedną z córek Jana z Łaszkowa?



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona363364365366[367]368369370371Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników