Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
5678[9]10111213
Łabęccy - Łobescy
Na przełomie XVI i XVI wieku żyło rodzeństwo: Wojciech, Paweł, Jan, Wawrzyniec, o którym będzie niżej, Stanisław i Małgorzata. Spośród nich Jan wespół z bratem Wawrzyńcem, dziedzice niedzielni w Łaskawach, pozwani w r. 1490 przez Marcina Kolnickiego (Kośc. 228 k. 111v). Ten Jan, nazwany w r. 1499 stryjem Doroty Chwalęckiej, córki Mikołaja Chwalęckiego "Syrka", który trzymał w sumie 45 zł węg. od Jakuba Siedlemińskiego trzy i pół łana w Siedleminie (Py. 169 k. 164v). Być może ów Mikołaj Chwalęcki był identyczny z Mikołajem Chwalęckim, o którym było wyżej. Paweł nie żył już w r. 1499, zamordowany przez Jana Ł-go, którego skwitowała t.r. z 7 zł węg. główszczyzny wdowa po Pawle, Zofia zapewne Ceradzka (Kośc. 231 k. 24v). Zapewne zabójcą tym był nie Jan, brat rodzony, lecz któryś z kilku Ł-ch tego imienia występujących współcześnie. Dziećmi Pawla byli: Wojciech, Paweł, Elżbieta (Helena) i Katarzyna. Spośród nich, Wojciech występował przeciwko stryjowi rodzonemu Wojciechowi w r. 1508, który to stryj z tytułu opieki nad nim i nad jego rodzeństwem zajął był ich ojczyste dobra i nie chciał ich zwrócić. Inny stryj, Wawrzyniec zgodził się zrzec opieki i ustąpił z ich dóbr (P. 863 k. 77v). Małgorzata, ich ciotka rodzona, wraz z tym rodzeństwem, siostrzeńcami swymi, w asyście swego brata, ich zaś stryja rodzonego, Stanisława Ł-go, oraz wuja ich rodzonego, Jana Ceradzkiego, całą częśc w tej wsi za 30 grz. (P. 786 s. 187). Nim przejdę do Wawrzynca, po którym poszła większośc żyjących póxniej Ł-ch, jeszcze słów kilka o Stanisławie. W zastępstwie Kowalewskiego w r. 1497 wyprawiony konno na wyprawę wołoską (St. Pr. Pol. Pomn. VIII 351). Połowę Chwalęcina Mniejszego z pustym łanem "Rajewskim" w p. kośc. sprzedał w r. 1513 za 135 grz. Pawłowi Kembłowskiemu (P. 786 s. 424). Jego żona, Jadwiga Tarnowska, wdowa 1-o v. po Macieju Wargowskim, płaciła w r. 1513 wine, bo nie stanęła z pozwu Łukasza Szypłowskiego (Py. 24 k. 109). Od tej żony Stanisław w r. 1525 otrzymał w dożywocie całe jej części po rodzicach w Tarnowie p. gnieźn. (P. 1393 k. 91).
Wawrzyniec, jak już wiemy, pozywany był w r. 1490 przez Kolnickiego. Mąż Anny Żernickiej i wraz z nią dziedzic w Żernikach, był z nią pozwany w r. 1494 o poranienie Anny, zony Mikołaja Budziłowskiego (Py. 169 k. 17v). Anna Żernicka w r. 1502 kwitowała swego ojca Mikołaja z 20 grz. przydatku do posagu (P. 869 k. 325). Skwitował Wawrzyńca Mikołaj Kołudzki (Kołacki?) "Żyrek" w r. 1510 z 5 grz., za które zmarły Paweł Ł. zastawił mu był pusty łan w Łaskawach (Kośc. 23 k. 179). Od nieletnich Macieja i Anny, syna i córki zmarłego Mikołaja Ł-go (zob. niżej), w r. 1516 nabył wyderkafem całą ich część w Łaskawach (P. 1392 k. 72v). Żył jeszcze w r. 1521, kiedy za siebie i za swą niezamężną jeszcze córke Dorotę dawał zobowiązanie Maciejowi Górskiemu z Miłosławia (P. 24 k. 438). Nie żył już z pewnością w r. 1524, kiedy ta Dorota, teraz juz żona Jana Szypłowskiego, kwitowała z dóbr rodzicielskich w Łaskawach i z poasgu brata Jana, nie zaś ojca (P. 869 k. 9). Żoną Szypłowskiego (zwanego też niekiedy Wargowskim) była jeszcze w r. 1529, występowała jako wdowa w latach 1538-1557.
Jan, syn Wawrzyńca i Żernickiej, czasem zwany Rexta(?) (P. 1394 k. 179; Py. 23 l. 108v), wystepował w r. 1516 (P. 1392 k. 95v), w r. 1529 nazwany stryjem Katarzyny Kolnickiej, córki Mikołaja "Masłka" (I. i D. Z. Kal. 2 k. 137). Od ks. Macieja, plebana w Nowymmieście, i Jana, braci rodzonych Osieckich, w r. 1522 kupił za 40 grz. ich części po rodzicach w Osieku p. pyzdr. (P. 1392 k. 470). Mikołajowi Kolnickiemu "Masłkowi" w r. 1524 dał brzeg stawu w Łaskawach w zamian za używalność brzegu tegoż stawu w Kolniczkach (Py. 23 k. 48). Od Wawrzyńca Kębłowskiego i żony jego, Anny Lubieńskiej, w r. 1530 kupił za 500 grz. całą pustą wieś Żzygówki oraz wszystkie ich części we wsi Lubień Większy i w pustce Kamienie w p. kal. (Py. 23 k. 84v). Swoje części w Łaskawach t.r. sprzedał za 800 grz. Maciejowi Brzozogajskiemu (ib. k. 86). Piotrowi Mieniszewskiemu w zamian za jego część folwarku we wsi Lubień Większy dał w r. 1531 wies pustą Żzygówki (Py. 23 k. 91). Część swą stawu zw. Mostek we wsi Osiek sprzedał t.r. za 50 grz. Andrzejowi Mieszkowskiemu (ib. k. 92). Swej żonie, Dorocie Cieleckiej, córce Mikołaja, oprawił t.r. 200 zł posagu na połowie części wsi Lubień Większy oraz pustek Kamienie i Żzygówki (P. 1393 k. 400v). Wedle Bonieckiego pierwszą oprawę dał był jej już w r. 1521. Z Tomaszem Lubieńskim w r. 1532 dokonał wymiany, dając mu połowę brzegu nowozałożonego stawu cz. łoziska, położonego koło ról folwarcznych tego Tomasza a i swoich w Lubieniu Wielkim oraz dopłate 12 grz. w zamian za połowę Starego Stawu, połowę młyna i połowę brzegu stawu nowozałożonego oraz za łąkę w tejże wsi (I. i D. Z. Kal. 2 k. 186v). Skwitowany w r. 1532 przez Mniszewskich z głowy zabitego Piotra Mniszewskiego, którym z tego tytułu zapisał 50 grz. (Py. 171 k. 37v; I. R. Z. Kal. 4 k. 145). Całe swe części w Osieku w r. 1533 sprzedał za 300 grz. Wawrzyńcowi Kębłowskiemu (Py. 23 k. 108). Maciejowi Brzozogajskiemu w r. 1540 dał swe części w Wieklim Lubieniu i w pustce Kamień oraz łąkę nad rzeczką Lubranką w pustce Żzygówki, biorąc za to części w Łaskawach i dopłate 150 grz. (P. 1394 k. 354). Jednocześnie na połowie swych części w Łaskawach oprawił 100 kop gr. posagu żonie Dorocie Cieleckiej (ib. k. 354v). Od Macieja Kolnickiego, dziedzica w Małych Kolniczkach, kupił w r. 1541 za 100 grz. część stawu nowo tam założonego koło granic Wielkiego Chwalęcina (P. 1394 k. 442; Py. 23 k. 152). Od Anny Manieckiej, wdowy po Marcinie Kolnickim, kupił w r. 1543 za 300 grz. jej częśc w Małych Kolniczkach, nabytą przez nią od Wawrzyńca Kolnickiego (P. 1395 k. 66v). Całe swe części w Łaskawach w r. 1543 dał swoim dzieciom: Stanisławowi, Mikołajowi, Janowi, Dorocie, Annie, Agnieszcze i Jadwidze (P. 1395 k. 64v). Części w Kolniczkach, kupione od Anny, wdowy po Marcinie Kolnickim, sprzedał w r. 1545 za 300 grz. Sebastianowi Chwalęckiemu, synowi Jana Kanclerzewskiego (ib. k. 176v). Od Wawrzyńca Kębłowskiego t.r. kupił za 130 grz. jego części w Łaskawach (ib. k. 193) i zaraz te części, zwane Wojciechowskie, sprzedał wyderkafem za 130 grz. swej drugiej żonie, Zofii Kawieckiej, wdowie 1-o v. po Hieronimie Gościejewskim (Py. 23 k. 181v). Od Jakuba Kolnickiego, syna Mikołaja "Masłka", nabył część Kroczyna, z posesji której wygnali go w r. 1547 synowie Wojciecha Pierzchleńskiego (P. 866 k. 16). Mając część w Kolniczkach, nabytą od Jana Kolnickiego, zobowiązał się t.r. sprzedać ją za 60 grz. Andrzejowi Kromolnickiemu (Py. 172 k. 378), zaś Macieja Kolnickiego "Masłka" pozwał wtedy o wydzielenie mu części, którą w Kolniczkach nabył od jego brata, Jakuba "Masłka" (P. 886 k. 149). Tę część sprzedał w r. 1548 za 200 grz. Sebastianowi Kanclerzewskiemu (P. 1395 k. 388). W r. 1549 przeprowadził podział części Kroczyna z Janem, Stanisławem, Sebastianem i Krzysztofem, braćmi Pierzchlińskimi (Kośc. 235 k. 169), ale juz w r. 1550 pozywał ich o ponowne niepokojenie go w posiadaniu tej wsi (P. 890 k. 187v). Zofia z Kawieckich, bezpotomna, nie żyła już w r. 1553, kiedy do części Łaskaw, którą mąż sprzedał jej wyderkafem, zostali wwiązani jako jej spadkobiercy, bratanice Anna i Otolia Kawieckiej oraz Jan Karchowski, syn zmarłej bratanicy Urszuli Kawieckiej (Kośc. 236 k. 204; P. 894 k. 694, 696). Jan umarł między r. 1553 a 16=554 (Py. 174 k. 742v). Prócz wspomnianych wyżej trzech synów, Stanisława, Mikołaja i Jana, pozostawił z Cieleckiej także i corki, Dorotę, Anne, Agnieszkę i Jadwigę, wszystkie cztery objete, jak to widzieliśmy donacja ojcowską z r. 1543. Z nich, o Agnieszcze nie wiem juz nic więcej. Nie wymieniona wśród rodzeństwa w r. 1554, niewątpliwie juz wtedy nie żyła (Py. 174 k. 719v). Dorota wyszła w r. 1554, lub nieco wcześniej, za Marcina Kroczyńskiego i występowala jako jego żona jeszcze w r. 1562, a jako wdowa w r. 1579. Anna, w r. 1567 jeszcze niezamężna (P. 911 k. 255), była juz w r. 1574 żoną Adama Stęgowskiego, zmarłego między r. 1596 a 1599, sama zmarła bezpotomnie w r. 1609 lub 1610. Jadwiga zaślubiła przed r. 1577 Konstantego Kokowskiego, a żyli jeszcze oboje w r. 1609.
1. Stanisław, syn Jana i Cieleckiej, wymieniony w donacji ojcowskiej z r. 1543, w imieniu własnym i rodzeństwa w r. 1554 toczył dalej proces ojca z Pierzchlińskimi o ich połowę czwartej części w Kroczynie (P. 895 k. 10v). Bratu Mikołajowi w r. 1555 sprzedał za 600 zł całe części po rodzicach w Łaskawach (P. 787 k. 30v). Jego żoną była Jadwiga Trąmpczyńska, córka Wojciecha i Anny Komorskiej, która w r. 1556 dała mężowi odziedziczone po swej matce części we wsiach Kretkowo i Żerniki p. kal. (P. 1396 k. 335), on zaś t.r. oprawił jej na połowach tych wsi posag 600 zł (Kośc. 346 k. 24), zaś wzajemne dożywocie spisywali w r. 1558 (Py. 31 k. 63v). Wespół z braćmi zobowiązał się w r. 1560, iż część w Kroczynie, nabytą przez ojca od Jakuba Kolnickiego, sprzeda za 1.000 zł Łukaszowi Pierzchlińskiemu (P. 902 k. 280v). Wszyscy trzej bracia w r. 1562 dopełnili tego zobowiązania (Kośc. 346 k. 49). Stanisław został w r. 1568 wwiązany do łąki w Główczynie nad rzeką Lutynią, koło granicy Boguszyc, ktorą to łąkę nabył t.r. od Jana Roszkowskiego (Py. 107 k. 191; P. 1397 k. 702). Zlecił w r. 1569 swej żonie opiekę nad ich dziećmi, Mikołajem, Zofią, Anną i Jadwigą, przydając jej do współopieki obok innych także i obydwu swych braci. Żonie na Kretkowie i Żernikach zobowiązał się wtedy oprawić 600 zł posagu (Py. 107 k. 329). T.r. przeprowadził z siostrami Podleskimi, Jadwigą owdowiałą Żegrowską i Barbarą zamęzną Boturzyńską, dziedziczkami części Kretkowa, wymianę pewnych części w pustce Główczyno i w Kretkowie (Py. 107 k. 347v). Umarł t.r., a wdowa, jako opiekunka dzieci, została wwiązana do Kretkowa (ib. k. 509). Wyszła 2-o v. za Łukasza Bilińskiego. Będąc już wdową i po tym drugim mężu, występowała w r. 1579 jako spadkobierczyni swej babki, Zofii Szymanowskiej (Py. 116 k. 277). Nie żyła już w r. 1582 (I. Kal. 48 s. 940). Z corek, o Annie nie wiem nic więcej, zapewne zmarła młodo. Zofia, w r. 1582 jeszcze niezamężna (I. Kal. 48 s. 940), dostała na poczet posagu zapis długu 500 zł od brata Mikołaja (Kc. 119 k. 175). tego brata, ją i siostrę Jadwigę kwitował t.r. stryj Mikołaj (I. Kal. 48 s. 940). Przed r. 1586 (zapewne w 1585 r.) wyszła za Hieronima Pogorskiego. Jadwiga, niezamężna, dostała w r. 1589 od stryja Jana Ł-go zapis długu (P. 951 k. 303).
Mikołaj, syn Stanisława i Trąmpczyńskiej, ur. ok. r. 1567 (Kc. 119 k. 175), od ciotki Doroty z Trąmpczyńskich Mojaczewskiej otrzymał w r, 1570 części w Kretkowie i Żernikach, ktore na nią spadły po matce (R. Kal. 3 k. 199). W tych wsiach był dziedzicem także i tych części, które odziedziczył był po rodzicach, a które w r. 1586 sprzedał wyderkafem za 1.820 zł stryjowi Janowi Ł-mu (P. 1399 k. 765).Temu stryjowi części owe w r. 1589 sprzedał wiecznością za 3.700 zł (P. 1400 k. 282v). Nie żył juz w r. 1610, pozostawiwszy z nieznanej mi żony synow, Stanisława, Aleksandra i Andrzeja (P. 984 k. 650). O Aleksandrze i Andrzeju nie wiem nic więcej. Stanisław w r. 1636 cedował małżonkom Rakowskim sumę 500 zł zapisaną sobie w grodzie wieluńskim przez Adama Skrzypińskiego (I. Kal. 2 s. 1065). Współcześnie z nim żył Stanisław Ł., syn Stanisława i Gorzyckiej, a może też i Stanisław Ł., syn Stanisława i Drzewieckiej (zob. niżej), stąd niezmiernie łatwo ich mylić. Jednak ów zapis w grodzie wieluńskim ośmiela do sugerowania identyczności Stanisława, syna Mikołaja, z Ł-im tego imienia, działającym w latach 1622-1649 na terenie powiatu ostrzeszowskiego.
Stanisław, ożeniony 1-o v. z Trąmpczyńską (P. 1111 IV k. 53v), 2-o v. mąż Jadwigi Mączyńskiej, wespół z tą drugą żoną w r. 1622 otrzymał zapis 3.000 zł długu od Jana Tomickiego, od którego oboje wydzierżawili też wtedy wieś Borowno i czterech kmieci z Łęki w p. wieluń. (I. Kal. 88a s. 1271). Od Jerzego i Zofii małżonków Rościszewskich Stanisław w r. 1623 kupił za 4.000 zł części Domanina w p. ostrzesz. (R. Kal. 10 k. 81). Od Filipa Rossowskiego w r. 1643 kupił za 5.333 zł części w Strzyżewie p. ostrzesz. Było to już zresztą jedynie formalne dopełniemnie wcześniejszej transakcji nabycia owej wsi od Stanisława i Jakuba Rossowskich, którzy działali także w imieniu swego brata Filipa (R. Kal. 13 k. 25v). Części zwane "Rostogowskimi" w Strzyżewie i Drusznikowach p. ostrzesz. w r. 1649 zastawił za 10.000 zł Gabrielowi Osińskiemu (I. Kal. 115 s. 993). Od swego zięcia, Adama Osinskiego, w r. 1652 wziął w zastaw za sumę 5.000 zł jego części w tychże dwóch wsiach (I. Kal. 133 s. 142). Nie żył już w r. 1655, kiedy owdowiała Jadwiga została skwitowana przez córke Rokossowską z 300 zł (ib. 121 s. 435). Żyła jeszcze ta Jadwiga w r. 1673 (ib. 133 s. 158), nie żyła zas 1686 r. (P. 1111 IV k. 53v). Synem Stanisława z pierwszej żony był Stanisław, z Mączyńskiej zaś pozostał syn Maciej. Ten Maciej w r. 1644 jako jedyny spadkobierca bezpotomnego brata Stanisława kwitował z 330 zł Adama Głoskowskiego (I. Kal. 110a, s. 1209). Występował w r. 1645 jako jeden ze spadkobierców ciotecznego brata, Stanisława Zakrzewskiego, syna Marcina i Anny Mączyńskiej (Z. T. P. 29 s. 2233). Zapewne umarł bezpotomnie. Nie wiem, z którego małżeństwa pochodziły corki, Anna, żona Macieja Mierzewskiego, zmarła przed r. 1667, i Marianna, żona 1-o v. Leopolda Świejkowskiego, 2-o v. (przed r. 1653) Adama Osinskiego, 3-o v. Mariana (Marcina?) Miecznikowskiego, wdowa w r. 1673, umarła między r. 1681 a 1686. Spośród córek urodzonych z Mączyńskiej, Katarzyna wyszła przed r. 1643 za Krzysztofa Adama Głoskowskiego, żyjącego jeszcze w r. 1646, 2-o v. przed r. 1656 zaślubiła Krzysztofa Rokossowskiego (Rokoszewskiego), oboje zmarli po r. 1680. Marcjanna wyszła przed r. 1667 za Kaspra Droszewskiego, była wdową w latach 1673-1686. Jadwiga przed r. 1667 zaślubiła Jana Krzyżanowskiego, oboje żyli jeszcze w r. 1690. Krystyna wreszcie, wydana przed r. 1667 za Macieja Godurowskiego, wdowa w latach 1686-1700, nie żyła już w r. 1713. Kiedy w r. 1686 siostry, Jadwiga., Krystyna i Marcjanna, oraz spadkobiercy zmarłych, Marianny, Anny i Katarzyny, występowali jako sukcesorowie przyrodniego brata Stanisława, asystował owym siostrom jako brat rodzono-stryjeczny Kazimierz Ł.(P. 1111 IV k. 53v). Żyło wtedy_dwóch Kazimierzów Ł-ch, syn Jana i syn Mikołaja. Obaj byliby braćmi stryjeczno-rodzonymi dla ewentualnych córek Stanisława, syna Stanisława i Gorzyckiej. Nie jest to jednak decydujące dla określenia identyczności ojca tych pań, bo pojęcie "stryjecznego" (czasem i "rodzono-stryjecznego"!) bywało nader rozciągliwe. W stosunku do córek Stanisława syna Mikołaja, ich "stryjeczność" byłaby tylko o dwa stopnie dalsza.
2. Mikołaj syn Jana i Cieleckiej, wymieniony w donacji ojca w r. 1543 (P. 1395 k. 64v), dziedzic części w Łaskawach (P. 894 k. 1011), mąż Anny Dziećmiarowskiej, córki Wojciecha, która w r. 1553 połowę Dziećmiarek p.gnieźn. sprzedała za 1.000 zł Franciszkowi Turkowi Łąckiemu (P. 1396 k. 136v). Mikołaj od szwagra, Marcina Kroczyńskiego, uzyskał w r. l554 zobowiązanie, iż oprawi Dorocie Ł-ej, swej żonie a siostrze Mikołaja, posag l00 zł (Py. 174 k. 687v). Anna Dziećmiarowska umarła w r. 1554 lub 1555 (P. 895 k. 258, 896 k. 54v). Mikołaj od brata Stanisława kupił w r. 1555 za 600 zł jego całe części w Łaskawach (P. 787 k. 30v). Ożenił się 2-o v. z Ewą Kołacką, córką Macieja, wdową 1-o v. po Sebastianie Kanclerzewskim, z którą w r. l556 spisał wzajemne dożywocie (P. 1396 k. 354v; Kośc. 240 k. 414v). Od Marcina Zborowskiego, wojewody kaliskiego, kupił część w Kolniczkach zwaną "Masłowską", do której wwiązany w r. 1558 (Kośc. 238 k. 54). Od brata Jana w r. 1561 o- ' trzymał też jego cześć Łaskaw (Kośc. 346 k. 44). Skwitowany w r. l562 przez siostrę Dorotę zamężną Kroczyńską z majątku rodzicielskiegó (P. 904 k. 681). Na połowie wsi Łaskawy i Małe Kolniczki w r. 1565 oprawił 700 zł posagu trzeciej swej żonie, Agnieszce Zadorskiej, córce Wojciecha (Kośc. 346 k. 59). Jako opiekun swego nieletniego bratanka Mikołaja, syna Stanisława, kwitował w r. 1570 Jerzego Złotkowskiego ze 100 zł (I. Kal. 36 s. 222). W tym charakterze w r. 1572 od wdowy po Stanisławie Ł-m wydzierżawił części w Kretkowie i Żernikach (P. 110 k. 351). Pół łana pustego "Krzemieniewskiego" w Kolniczkach sprzedał w r. 1574 za 100 grz. Bartłomiejowi Lisieckiemu (P. 1398 k. 399v). Czwarta jego żona, Anna Kawiecka, córka Mikołaja, wespół ze swą siostrą Otylią, owdowiałą Dobczyńską, sprzedały w r. 1576 części w Kawczu za 3.000 zł Piotrowi Kawieckiemu (P. 1398 k. 675v). Mikołaj oprawił jej na połowie Łaskaw w r. 1577 posag 500 zł (ib.k. 763). Był w r. 1580 burgrabią ziemskim pyzdrskim (P. 953 k. 670). Krzysztof Mojaczewski scedował mu dany przez zmarłego Stanisława Ł-go zapis na 1.000 zł wraz z posesją części Kretkowa i Żernik, zaś Mikołaj w r. 1582 scedował to bratu Janowi Ł-mu (I. Kal. 48 s. 939). Skwitowany w r. 1592 przez córkę Zofię zamężną Pijanowską z majątku rodzicielskiego (P. 957 k. 343). Żona Anna z Kawieckich skasowała w r. 1592 swą oprawę (ib. k. 342), bowiem Mikołaj t.r. całe swe części w Łaskawach i Kolniczkach sprzedał za. 9.000 zł Kasprowi Rozdrażewskiemu z Nowegomiasta (P. 787 k. 126v). Tej żonie w r. 1593 oprawił 2.000 zł na połowie posiadanych sum (P. 1401 k. 22v). Od Stanisława Witosławskiego, łowczego inowrocławskiego, w r. 1595 nabył wyderkafem za 6.000 zł wieś Pałczyno w p. bydg. (N. 219 k. 195v). Synów swych, Jeęzego, Stanisława i Andrzeja skwitował w r. 1598 z czynszu rocznego 200 zł (P. 968 k. 1004). Umarł przed r. 1606 (G. 68 k. 223; Kc. 125 k. 24v). Córki Mikołaja: Anna, Katarzyna, Jadwiga i Zofia. W imieniu Anny i Katarzyny (urodzonych z Dziećmiarowskiej) ojciec ich kwitował w r. 1555 Jerzego Ułanowskiego z połowy sumy 40 grz., zapisane przez dziada macierzystego tych swych córek (P. 896 k. 54v). Anna wyszła przed r. 1580 za Marcina Chłapowskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1590, a w r. 1603 występowała już jako wdowa. 0 Katarzynie nie wiem nic więcej. Jadwiga (nie wiem z której żony, może z Kawieckiej?), niezamężna w r. 1589 uzyskała wtedy od stryja Jana Ł-gó zapis długu (P. 951 k. 303). Zaślubiła przed r. 1591 Franciszka Dobrosołowskiego. Oboje żyli jeszcze w r. 1595. Wreszcie Zofia, urodzona z Kawieckiej, niezamężna w r. 1589 (Py. 125 k. 122), zaślubiła przed r. 1592 Jana Pijanowskiego. Oboje żyli jeszcze w r. 1619, ona, bezpotomna umarła przed r. 1639. Spośród synów, o Jerzym i Stanisławie, nie wiem z której pochodzili żony, zapewne z pierwszej? (P. 932 k. 209). Andrzej rodził się z trzeciego małżeństwa z Zadorską.
1) Jerzy, syn Mikołaja, asystował w latach 1579 i 1580 przy czynnościach prawnych siostrze Annie zamężnej Chłapowskiej (P. 932 k. 289, 935. k. 670). Kiedy w r. 1588 miał się żenić z Reginą z Palędzi Żydowską, córką Wojciecha i Anny Dobrosołowskiej, dostała ona od swego przyszłego teścia zobowiązanie zastawienia jej Kolniczek Małych za sumę 1.000 zł wtedy jej zapisaną przez matkę Annę, wdowę 2-o v. po Sebastianie Ciosnowskim (P. 949 k. 651v). Regina, już jako żona Jerzego, została wwiązana w r. 1589 do Palędzi Nadolnych w p. gnieźn., własności jej braci, Sebastiana, Macieja i Michała Żydowskich (Py. 125 k. 268), a skwitowała tych swych braci z 800 zł w r. 1592 (P. 958 k. 274v). Od Mikołaja Nowomiejskiego cz. Rozdrażewskiego i żony jego Doroty ż Mniskich nabył Jerzy w r. 1591 wyderkafem za 1.500 zł na trzy lata części wsi Jeżewo i Wycisłowo p. kośc. (P. 955 k. 274v). Od Stanisława Biegańskiego uzyskał w r. 1.599 zobowiązanie sprzedaży części Bieganina w p. kal. za 3.000 zł (Kośc. 279 k. 244v). Dla swych zrodzonych z Żydowskiej dzieci w r. 1610 ustanowił opiekunów: żonę, brata Andrzeja Ł-go, szwagra Jana Pijanowskiego (P. 984 k. 886v). Wespół z córką Katarzyną skwitował w r. 1637 tego Pijanowskiego z 500 zł zapisanych jej przez zmarłą ciotkę Zofię Ł-ą, żonę tego Pijanowskiego (Kośc. 297 k. 334v). Być może, iż żył jeszcze w r. 1638 (P. 1419 k. 335v). Córka Katarzyna wyszła przed r. 1638 za Pawła Cybulskiego, oboje żyli jeszcze w r. 1646.
2) Stanisław, syn Mikołaja, występował w r. 1579 (P. 932 k. 289). Z żoną Barbarą Drzewiecką z Ostrowa, córką Wojciecha, spisywał wzajemne dożywocie w r. 1595 (P. 1401 k. 647). Barbara ta, spadkobierczyni zmarłej Jadwigi Spławskiej, wdowy po Mikołaju Rybińskim, sprzedała w r. 1598 swe części w Mikoszkach i Jarogniewicach w p. kośc., odziedziczone po niej, za 900 zł Stanisławowi Konarzewskiemu (P. 1402 k. 360v). Wziętą za żoną wieś Ostrów w p. kośc. Stanisław wydzierżawił był Kociuskim i w r. 1598 kwitował się z nimi z owej dzierżawy (P. 968 k. 389v). Z żoną skwitował się w r. 1600 z wzajemnego dożywocia, zobowiązał się oprawić jej 1.450 zł posagu, zaś dla zrodzonych z niej dzieci, tj. Stanisława i Barbary, mianował opiekunami: swego ojca Mikołaja, braci Jerzego i Andrzeja oraz Stanisława Konarzewskiego (P. 970 k. 1048v). Od Jana Szyszkowskiego kupił w r. 1601 za 6.200 zł połowę jego części w Raczkowie oraz w pustkach Małkowo i Zdzary w p. gnieźn. (P. 1404 k. 121). Na połowie Raczkowa w r. 1604 oprawił 1.250 zł posagu żonie (ib. k. 1117). Od Wojciecha Palędzkiego w r. 1605 wydzierżawił Karniszewo w p. gnieźn. (G. 68 k. 296v). Nie żył już w r. 1608 (Kc. 125 k. 319v). Barbara Drzewiecka była w r. 1612 2-o v. żoną Jana Przybińskiego (P. 988 k. 93v, 104v). Synowie: Wawrzyniec, o którym niżej, i Stanisław, wspomniany ostatni raz w r. 1610, kiedy Mikołaj Spławski zapisywał mu dług 200 zł (Ws. 25 k. 433; P.984 k. 650). Córka Barbara, o której było już wyżej, uzyskała w r. 1608 zapis 400 zł od Władysława Grodzieckiego (Kc. 125 k. 319v). Skwitowała Grodzieckiego z tej sumy w r. 1617, kiedy była już klaryską w Gnieźnie (G.74 k. 180v), pod imieniem Kunegundy. Swoją połowę w Raczkowie, Małkowie i Zdzarze, w r. 1649 sprzedała za 15.000 zł Adamowi Raczkowskiemu (P. 1424 k. 390v). Była wikariuszką w r. 1651 (G. 82 k. 433), ksienią 1663 r. (P. 1425 k. 33v).
Wawrzyniec, syn Stanisława i Drzewieckiej, wspomniany w r. 1610 (P. 984 k. 650), swej żonie Reginie Komorowskiej oprawił w r. 1628 posag 200 zł (P. 1416 k. 69v). Był niewątpliwie bezdzietny i nie żył zapewne w r. 1639, bowiem wtedy majątkiem ojcowskim dysponowała już zakonnica Barbara-Kunegunda (G. 80 k. 624).
3) Andrzej, syn Mikołaja i Zadorskiej, towarzyszył w r. 1589 przy czynności prawnej siostrze Chłapowskiej (P. 952 k. 517v), Żoną jego była Agnieszka Spławska, córka Benedykta i Anny Gorzyckiej, w r. 1598 współspadkobierczyni Jadwigi ze Spławskich Rybińskiej (P. 968 k. 31, 1415 k. 94). Andrzej t.r. skwitował ojca z oprawy swej matki (P. 968 k. 33). Oboje z żoną w r. 1599 dokonali z Janem Szczytowskim i jego żoną Barbarą Spławską podziału Wyskoci w p. kośc., wsi spadłej na te siostry Spławskie po ojcu ich Benedykcie (Kośc. 279 k. 230v). Andrzej żonie zapisał w r. 1600 sumę 2.500 zł wiana (P. 1403 k. 485v). Oboje małżonkowie w r. 1602 zobowiązali się części w Wyskoci sprzedać Janowi Kroczyńskiemu ze Skoroszewic (Py. 131 k. 65v), czego dopełnili za 3.200 zł. w r. 1608 (P. 1406 k. 352v). Pewne cząstki roli w Wyskoci Agnieszka w r. 1602 sprzedała za 100 zł Łukaszowi Gułtowskiemu z Racatu (P. 1404 k. 414). Od Stanisława Prusimskiego Andrzej kupił t.r. za 5.000 zł całą wieś Baranowo w p. kośc. (P. 1404 k. 614v). Dla swych dzieci zrodzonych ze Spławskiej w r. 1611 mianował opiekunów (Ws. 28 k. 52v). Od Wawrzyńca Tworzyjańskiego kupił w r. 1613 za 9. 000 zł części Tworzyjanic i Tworzyjanek Małych w p. kośc. (P. 1408 k. 436), ale już w r. 1618 sprzedał te dobra za 8.000 zł szwagrowi Janowi Pijanowskiemu (P. 1411 k. 293). Żonie w r. 1619 oprawił posag 3.000 zł (P. 1411 k. 561). Wydając w r. 1621 córkę Zofię za Jana Gogolewskiego z Gogoli w pow. ciechanowskim, zapisał temu przyszłemu zięciowi w posagu za nią 1.000 zł gotowizną i 300 zł w wyprawie (Kc. 127 k. 508v). Od Jana Rogalińskiego w r. 1624 kupił w r. 1624 za 550 złdom i grunt w Poznaniu przy ul. Psiej (P. 1414 k. 1112v). Od drugiego przyszłego zięcia, Krzysztofa Brodzkiego, w r. 1625 uzyskał zobowiązanié, iż po odebraniu posagu za Dorotą Ł-ą da jej oprawę (Kc. 19 k. 398). Agnieszka z Spławskich, współspadkobierczyni wuja Stanisława Gorzyckiego, części w Gorzycku Starym i Gorzeniu p. pozn. wespół ze swą cioteczną siostrą, Agnieszką z Kurnatowskich Kosicką, sprzedała w r. 1625 za 10.666 zł Jakubowi z Rakoniewic Ossowskiemu (P. 1415 k. 94). Andrzej wspólnie z żoną w r. 1626 od Seweryna Buszewskiego nabył wyderkafem za 8.000 zł części Mrowina i Przebrodna p. pozn. (P. 1415 k. 640v). Nie żył już w r. 1631, kiedy Stanisław Chłapowski, skarbnik poznański, zrzekał się opieki nad jego dziećmi (Kośc. 296 k. 80v). Owdowiała Agnieszka "z Wyskoci" dom drewniany z placem przy ulicy Podgórcze(!) w Poznaniu(?) w r. 1632 sprzedała za 330 zł Stanisławowi Szołdrskiemu (P. 1417 k. 573). Zrobił w r. 1651 zapis na rzecz konwentu dominikanów poznańskich (P. 1094 k. 370v). Nie żył już w r. 1652 (P. 1064 k. 573). Syn Świętosław. Z córek, Zofia, jak widzieliśmy, wydana w r. 1621 lub 1622 za Jana Gogolewskiego, nie żyła już 1658 r. Dorota poszła w r. 1625 za Krzysztofa Brodzkiego. Marianna wreszcie była w r. 1653 żoną Marcina Trąmpczyńskiego, nie żyła już w r. 1665.
Świętosław, syn Andrzeja i Spławskiej, dominikanin poznański, w r. 1652 kwitował Wojciecha Karszeckiego z prowizji od sumy 3.000 zł, zapisanych zmarłej matce (P. 1064 k. 573). Procesowany był w r. 1655 przez siostrzeńców Gogolewskich (P. 180 k. 157). Nie żył już 1661 r., a jako spadkobiercy występowali wtedy owi Goglewscy (P. 186 k. 385v).
3. Jan, zwany niekiedy "Młodszym", syn Jana i Cieleckiej, objęty ojcowską donacją dóbr z r. 1543 (P.1395 k. 64v) oraz zapisem długu 300 grz. danym synom w r. 1.547 (Py. 172 k. 344). Jeszcze nieletni w r. 1555 (P. 787 k. 30v). Cz ęści po rodzicach w Łaskawach dał w r. 1561 bratu Mikołajowi (Kośc. 346 k. 44) i uzyskał od tego brata zapis 200 zł długu, zaś skwitował go 500 zł (Kośc. 240 k. 397, 400v). Jego pierwszą żoną była Anna Szypłowska, córka Piotra i zapewne Zofii Zorzewskiej (P. 911 k. 63), która to Anna w r. 1563 wespół ze swymi niezamężnymi siostrami, Reginą, Zofią i Katarzyną, procesowała Wawrzyńca_ Kębłowskiego, dziedzica części w pustce Usłodzino (Py. 179 k. 427v). Jan w r. 1567 od ks. Jerzego Szypłowskiego, plebana w Nowymmieście, stryja swej zmarłej żony, dostał "z miłości krewniackiej" części w Szypłowie i w pustce Usłodzino p. pyzdr. (P. 1397 k. 551). T.r. na połowie swych części w tych dobrach oprawił 530 zł posagu drugiej żonie, Dorocie Bieczyńskiej, córce Stanisława (P. 1397 k. 613v). Wraz ze swą nieletnią córką Anną, urodzoną z Szypłowskiej, i z siostrami tej zmarłej żony dalej w r. 1567 procesował się z Kębłowskim o podział pustki Usłodzino (Py. 106 k. 381). Od Reginy z Szypłowskich Kijewskiej, siostry tej żony, otrzymał w r. 1568 "z miłości powinowatej" donację jej części w obydwu tych wsiach (P. 1397 k. 686v), zaś Jan "Gocz" Wardęski zobowiązał się w r. 1572, pod zakładem 300 zł, stawić przed aktami swą żonę Katarzynę Szypłowską, aby dokonała na rzecz Ł-go rezygnacji swoich tam części (P. 110 k. 126), czego ta Katarzyna dokonała w r. 1577 (Py. 31 k. 113v). Po raz trzeci żenił się Jan z Urszulą Staręską, córką Benedykta, i jeszcze przed ślubem, 23 I 1577 r. na połowie części w Szypłowie i w pustce Usłodzino, podległych kiedyś_oprawie pierwszej żony, zapisał 1.400 zł stanowiących posag tej Urszuli (P. 929 k. 196, 1398 k. 705). Wkrótce potem Urszula zmarła, a już w r. 1579 Jan żenił się czwarty raz, biorąc Jadwigę Zieleńską, córkę Macieja. Jeszcze przed ślubem zobowiązał się oprawić jej posag 500 zł na połowie części w Szypłowie i Usłodzinie (Py. 116 k. 126v). T.r. dał zobowiazanie, iż wsie Dąbrowa i Kotowo oraz pustkę Brudzewko w p. pyzdr. sceduje w połowie Katarzynie z Gajewskich Koszutskiej oraz jej synom, w połowie Annie z Szypłowskich Koszutskiej i jej córkom (P. 932 k. 170). Od siostry pierwszej swej żony, Zofii z Szypłowskich Jezierskiej, w r. 1579 dostał jej części w Szypłowie (N. 215 k. 248v). W r. 1580 ta Zofia skwitowała go z sum z tytułu dzierżawy Szypłowa i Usłodzina oraz ze spadku po jej stryju ks. Jerzym Szypłowskim (N.158 k. 8v). Zofia Jezierska w r. 1581 ponowiła tę donację (N. 215 k. 277v). Żona Jana, Jadwiga Zieleńska oprawę swą na Szypłowie i pustce Usłodzino w r. 1582 cedowała Wojciechowi Mieszkowskiemu (Py. 119 k. 29). Wojciech Staręski, brat rodzony zmarłej Urszuli, trzeciej żony Jana, skwitował go w r. 1584 z ruchomości i z wyprawy po siostrze (P. 943 k. 713). To samo uczynił inny jej brat, Stefan Staręski, ęotmistrz, występujący w r. 1585 jako jej współspadkobierca (P. 944 k. 627v.). Dla swych dzieci zrodzonych z czwartej żony, tj. dla Zofii, Jadwigi i Jerzego, mianował Jan w r. 1588 opiekunką tę żonę (P. 949 k. 42v). Od Jarosza Rozdrażewskiego z Nowegomiasta uzyskał w r. 1588 zobowiązanie, iż swej żonie a córce Jana, Annie Ł-ej, oprawi 500 zł posagu (P. 950 k. 361v). T.r. za inną swą córką, Katarzyną, za pisał w posagu jej przyszłemu mężowi, Wojciechowi Kłobukowskiemu sumę 400 zł (Kc. 120 k. 184v). Szypłowo i pustkę Usłodzino rezygnował Wojciechowi Mieszkowskiemu, co w r. 1589 aprobowała córka Anna zamężna, Rozdrażewska (P. 951 k. 98v). Od bratanka Mikołaja Ł-go kupił t.r. za 3.700 zł części w Kratkowie i Żernikach (P. 1400 k. 282v) i na połowie tych dóbr oprawił 700 zł posagu żonie Jadwidze Zieleńkiej (ib. k. 317). Od Jakuba i Stanisława braci Zieleżskich kupił w r. 1593 za 3.000 zł części we wsiach: Zieleniec, Tarnowo Nowawieś, Spławie i na przedmieściu Pyzdr Rybitwy (P. 1400 k. 1018). Swe części w Kretkowie i Żernikach oraz w młynie żernickim na rzece Prośnie sprzedał t.r. za 6.000 zł. Jakubowi Skrzypińskiemu (P. 1401k. 108v J Temu Skrzypińskiemu w r. 1594 dał prawo patronatu kościoła w Kratkowie (ib. k. 261v). Swe dobra we wsiach: Zieleniec, Tarnowo, Spławie, Nowawieś oraz rybaków na przedmieściu Pyzdr w r. 1596 sprzedał za 2.700 zł Dorocie Mielżyńskiej, wdowie po Tomaszu Zieleńskim (P. 1402 k. 824). Swej żonie t.r. oprawił 100 zł posagu na sumie 2.000 zł otrzymanej t.r. od Jana z Górki Roszkowskiego, kasztelana przemęckiego (ib. k. 155). Spisywał z nią wzajemne dożywocie w r. 1600 (R. Kal.7 k. 383v), a nie żył już w r. 1603, kiedy to "nieosiadłą" wdowę pozywał syn zmarłego, Stanisław Ł., o to, iż była winna w sześć tygodni po śmierci męża wydzielić temu pasierbowi, zrodzonemu z Bieczyńskiej, jego część dóbr, dokonując w ten sposób działów pomiędzy nim a jego braćmi z niej zrodzonymi (Py. 131 k. 275). Jadwiga Zieleńska w r. 1617 połowę Podlesia w p. pyzdr. sprzedała za 4.000 zł synowi Andrzejowi (P. 1410 k. 384). Nie żyła już w r. 1623 (P. 152 k. 650v). Chyba to ta sama Jadwiga. Ł-a była w r. 1602 dzierżawczynią miasta Jarocina? (Rel. Kal. 1 k. 365, 439v). Z Bieczyńskiej był syn Stanisław, z Zieleńskiej: Jerzy, Jarosław cz. Hieronim i Andrzej. Spośród córek, Anna rodziła się z Szypłowskiej, Katarzyna zapewne z Bieczyńskiej, Zofia i Jadwiga z Zieleńskiej. Anna występowała w r. 1580 jako współspadkobierczyni ks. Jerzego Szypłowskiego, plebana w Nowymmieście (P. 934 k. 343v). Przed r. 1589 wyszła za Hieronima (Jarosza) Rozdrażewskiego z Nowegomiasta, zmarłego między r. 1589 a 1590. Była już w r. 1590 2-o v. żoną Jana Jastrzębskiego, zmarłego między r. 1604 a 1606. Trzecim jej mężem był poślubiony w r. 1607 Mikołaj Pawłowski. Oboje żyli jeszcze w r. 1624. Katarzyna wyszła w r. 1588 za Wojciecha Kłobukowskiego, żyli jeszcze oboje 1605 r. Zofia poślubiła 1-o v. przed r. 1598 Stanisława Markowskiego, zaś 2-o v. między r. 1614 a 1616 Michała Gogolewskiego (Gogolińskiego?) i umarła między r. 1620 a 1624. Jadwiga była w r. 1606 żoną Jana Mieszkowskiego, zmarłego w r. 1624 lub 1625. Ona żyła jeszcze 14 VII 1631 r.
1) Stanisław, syn Jana i Bieczyńskiej, wespół z żoną Małgorzatą Gorzycką zawierał w r. 1601 z Krzysztofém Czeszewskim kontrakt dzierżawy wsi Gorynia(?) w p. kośc. (Kośc. 281 k. 246v). Tej swej żonie córce Macieja Gorzyckiego, oprawił w r. 1601 na połowie dóbr 900 zł posagu (P. 1404 k. 64). Wespół. z młodszymi braćmi w r. 1603 skwitowany przez siostrę Markowską z dóbr po rodzicach (Py.131 k. 289), dostał t.r. od jej męża, Stánisława Markowskiego, zobowiązanie sprzedaży za 2.000 zł części wsi Podlesie p. pyzdr. Żerniki p. kal. (Py. 131 k. 348v). Oboje z żoną w r. 1613 kwitowali się z Maciejem Grąblewskim z kontraktu dzierżáwy części Grąblewa w p. kośc. ( Kośc. 290 k. 324v). Po jej śmierci Stanisław ożenił się z Anną Bojanowską, córką Macieja, wdową 1-o v. po Łukaszu Jaraczewskim, której w r. 1619, krótko przed ślubem, oprawił posag 250 zł (P. 1411 k. 510). Nie żył juz w r. 1631 (Kośc. 296 k. 80v). Wdowa w r. 1645 kwitowała ze swego posagu i wiana pasierbów, Jana, Stanisława i Mikołaja Ł-ch (W. 38 k. 702v). Z Gorzyckiej były tez i córki. Z nich, Dorota, której ciotka Anna Pawłowska w r. 1610 zapisała dług 400 zł (P. 984 k. 177). Potem przed r. 1626 wyszła ona za Andrzeja Łojewskiego, a żyli jeszcze oboje w r. 1638. Anna przed r. 1631 poślubiła Wojciecha Kamieńskiego. Regina przed r. 1638 wyszła za Mikolaja Lutoborskiego. Wreszcie Marianna, niezamężna, nie żyła już w r. 1638 (P. 1419 k. 355v). Córki Małgorzaty Gorzyckiej dziedziczyły, obok innych spadkobierców, po swym rodzonym wujy Stanisławie Gorzyckim części w Gorzycku Starym i Gorzeniu w p. pozn. Najpierw Dorota Łojewska w r. 1625 swoją część spadku sprzedała za 666 zł Jakubowi Ossowskiemu (P. 1415 k. 94)., potem zrobiły to samo, Anna Kamienska w r. 1631 za taką sumę (P. 1417 k. 136v), Regina Lutoborska w r. 1637 za 634 zł (P. 1419 k. 175v)., i znów Dorota wespół z braćmi, Janem i Stanisławem, ich część po zmarłej siostrze Mariannie w r. 1638 za 285 zł (P. 1419 k. 355v). Z Gorzyckiej pochodziła również córka Katarzyna, żona Pawła Świejkowskiego, bezdzietna, juz nie żyjąca w r. 1679. Z Bojanowskiej była córka Jadwiga, ochrzcz. 20 IV 1620 r. (LB Szamotuły), której dalszych losów nie znam.
(1) Jan, syn Stanisława i Gorzyckiej, asystował w r. 1625 przy transakcji siostry Doroty Łojewskiej (P. 1415 k. 94), a w r. 1631 przy transakcji siostry Kamieńskiej (P. 1417 k. 136v). Uczestniczył, jak widzieliśmy, w sprzedaży części w Gorzycku Starym i Gorzeniu, dobrach odziedziczonych po siostrze, pannie Mariannie, oraz, jak to rownież widzieliśmy, skwitowany był w r. 1645 przez macochę. Niewątpliwie to ten sam Jan w r. 1658 spisywał wzajemne dożywocie żoną Eufrozyną Radzewską (P. 1070 k. 218v). Umarł między r. 1677 a 1679 (G. 86 k. 30; P. 1429 k. 68), pozostawiając synow, Kazimierza, Andrzeja i Eremiana, którzy, obok innych współspadkobierców ciotki Katarzyny Świejkowskiej, części ze spadku po Stanisławie Gorzyckim we wsiach Gorzycko Stare i Gorzeń sprzedali w r. 1679 za 1.500 zł Barbarze Annie Golczównie, wdowie po Abrahamie Unrugu, oraz synowi jej, Baltazarowi Unrugowi (P. 1429 k. 68). O Kazimierzu i Eremianie innych wiadomości nie posiadam.
Andrzej, syn Jana i zapewne Radzewskiej, jak juz wiemy, działał w r. 1679. Nie mam pewności, czy był z nim identyczny Andrzej L., który zaślubił 26 V 1676 r. Mariannę Karszecką, córkę Kazimierza (LC Witkowo; P. 1094 k. 1477). Ten Andrzej umarł między r. 1680 a 1690, kiedy Marianna szła 2-o v. za Jana Dzierżanowskiego (Kośc. 306 k. 86; I. Kal. 146 s. 71). W r. 1700 była juz 3-o v. żoną Jakuba Lubowidzkiego (P. 1139 XIII k. 100v). Watpię, czy tego Andrzeja możnaby identyfikować z Andrzejem, już nie żyjącym w r. 1681, ojcem Jana, który t.r. oprawiał posag 4.000 zł żonie Jadwidze Zakrzewskiej, córce Macieja (P. 213 III k. 73). Chronologia zapisów małżeńskich byłaby poprzez te trzy pokolenia nieco naciągnięta.
(2) Stanislaw, syn Stanisława i Gorzyckiej, współspadkobierca siostry panny Marianny Ł-ej 1638 r. (P. 1419 k. 355v), skwitowany w r. 1645 przez macochę (W. 38 k. 702v), zapewne bezdzietny.
(3) Mikołaj, syn Stanisława i Gorzyckiej, asystował siostrze Lutoborskiej przy transakcji 1637 r. (P. 1419 k. 177), swoją część spadkową po wuju Stanisławie Gorzyckim w Gorzycku Starym i Gorzeniu sprzedał w r. 1640 za 968 zł Stanisławowi i Janowi z Rakoniewic Ossowskim (P. 1420 k. 288). Żonie swej, Elżbiecie Sępowskiej, córce Jana, zapisał w r. 1649 dług 800 zł (Py. 150 s. 154). Nie żył juz w r. 1677 (I. Kal. 138 s. 956), zas Elżbieta umarła 23 IX 1693 r., w wieku ok. 80 lat (LM Św. Trójca, Gniezno). Pozostali trzej synowie, Maciej, Wojciech i Kazimierz. Córka Barbara, ochrzcz. 10 IX 1649 r. (LB Nowemiasto).
a. Maciej, syn Mikołaja i Sępowskiej, nie żył już w r. 1679, kiedy to synowie jego, Józef i Tomasz pozostawali pod opieka stryjów, Wojciecha i Kazimierza (P. 1429 k. 68). Matka owych synów była Ewa Konstancja Gorecka, córka Jana i Anny Urbańskiej, która sumę 2.000 zł, zabezpieczoną jej przez ojca na Goreczkach w p. pyzdr., cedowała w r. 1694 tym swoim synom (Kośc. 307 k. 558v). Jak się zdaje, córką Macieja była Konstancja, w r. 1694 żona Wojciecha Franciszka Chełkowskiego, a w r. 1713, krótko po 9 I, poszła 2-o v. za Walentego Chraplewskiego. Ów Chraplewski z zapisu na 3.000 zł, danego sobie przed ślubem przez żonę, skwitował w r. 1728 Tomasza Ł-go, niewatpliwie brata owej żony (G. 96 k. 88).
a) Józef, syn Macieja i Goreckiej, jako nieletni wraz z bratem Tomaszem pozostawał w latach 1679-1686 pod opieką stryja Wojciecha Ł-go (P. 1111 III k. 11; 1429 k. 68). W r. 1695 obja bracia wystawili skrypt stryjowi Kazimierzowi (I. Kal. 152 s. 353), musieli więc mieć już co najmniej lata sprawne. Józef wespół z bratem Tomaszem, jako nabywcy od matki praw do spadku po jej bracie, Stefranie Goreckim, części w Goreczkach w r. 1699 sprzedali za 11.500 zł Jakubowi Bojanowskiemu (P. 1137 IX k. 18). Józef był bezdzietny, nie żył już w r. 1745 (N. 210 k. 76).
Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
5678[9]10111213
