Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
85868788[89]90919293
Bieganowscy - Bnińscy
Antoni, syn Andrzeja i Sobockiej, swoją połowę Międzychodu sprzedał w r. 1745 za 51.000 zł Józefowi Wyganowskiemu (P.1281 k.85). Zapisał sumę 1000 zł swej żonie Mafdalenie Chalickiej (G.98 k.61v). Żył jeszcze w r. 1763 (P.1336 k.32v). Zob. tablicę 1.
@tablica
Józef Korczk B., pułkownik wojsk koronnych, nie żyjący już w r. 1781, mąż Katarzyny Barithówny, Barthówny (Barsztówny ?), miał synów: Franciszka Ksawerego, o którym niżej, Józefa, Ignacego i Alojzego, wspomnianych w r. 1780. Córka pułkownika Józefa, Franciszka, była w r. 1773 żoną Jakuba z Wybranowa Chlebowskiego, pułkownika wojsk koronnych. Inna córka, Justyna, wspominana w l. 1773-80.
Franciszek Ksawery, syn Józefa, kapitan regimentu pieszego, w r. 1773 wraz z siostrą Justyną mianował plenpotentem szwagra Chlebowskiego (I.Kal.209/13 k.52v). W r. 1781 kwitował swą żonę Weronikę Prusimską, córkę Malchiora i Marianny Biernawskiej (P.1358 k.506). Był wówczas kapitanem w regimencie pieszym królowej Jadwigi (LB Poznań, Sw. Jan). Podpułkownik wojsk koronnych, dziedzic dóbr Bliżyna cz. Sernik w p. piotrkowskim, nabytych w r. 1788 od Rychłowskiego (Boniecki) oprawił żonie w r. 1789 posag 20.000 zł (P.1375 k.424), a ona t. r. skwitowała z owych 20.000 zł swego brata Wincentego, dziedzica Goraja (P.1366 k.177). Pułkownik wojsk koronnych, był potem w r. 1801 landratem powiatu piotrkowskiego (LB Bonikowo). Córka jego Marianna Elżbieta, ochrzcz. 15 VII 1782 r. (LB Fara Poznań). Synowie: Aleksander Alojzy, ur. w Raszkowie, ochrzcz. 3 XII 1784 r. (LB Raszków), Dionizy Wojciech Stanisław, ur. w Bliżynie 1791 r. Ludwik Benon, ur. tamże 1792 r. Wszyscy trzej wylegitymowali się ze szlachectwa w Król. Pol. w r. 1839. Z nich Alojzy, ożeniony z Kunegundą Podczaską miał syna Antoniego, ur. w Krobanowie w r. 1812 r. (Boniecki, uzup.). Zob. tablicę 2.
Wojciech z Olędrów "Biegantki", mąż Katarzyny, ojciec Julianny Małgorzaty, ochrzcz. 10 VI 1765 r. i Katarzyny Franciszki, ochrzcz. 3 I 1786 r. (LB Raszków).
Helena, żona Ludwika Slaskiego, członka pruskiej Izby Panów, zmarła w wieku 60 lat w Toruniu 12 I 1885 r., pochowana w Trzebczu (Dz. P.)
@tablica
Bierzglińscy z Bierzglina w p. pyzdrskim. Boniecki uważa ich za Poraitów, bowiem żyjący w XIV w. dziedzice tej wsi byli najbliższymi krewnymi po mieczu biskupa krakowskiego Bodzanty. Nie wiem czy B-cy występujący w XV w. byli nimi również.
Paszek z Bierzglina 1402 r. (Py.1 k.113). Mikołaj 1406 r. (ib. k.195v). Jan w l. 1417-18 (Py.3 k.175). Mikołaj z Nowego Bierzglina, niedzielny brat Jana, 1417 r. (ib. k.227). Obaj oni w 1418 r. dokonali podziału dóbr we wsiach Bierzglino, Soleczna, Wodniki (Py.4 s.29).
Jan ze Starego Bierzglina, żyjący jeszcze w r. 1450, połowę tej wsi dał w r. 1445 synowi swemu Jakubowi z Bierzglina (P.1379 k.97v). Ten Jakub na połowie owej części oprawił t. r. 100 grz. posagu żonie swej Helenie, ta zaś swe części po matce i po zmarłej babce Mikołajce z Modliszewa we wsi Pampice w p. gnieźn. rezygnowała swemu rodzonemu bratu Janowi z Opieczyc (ib. k.98). W l. 1447-48 Jakub procesował Filipa z Miłosławia (Py.12 k.73, 148, 188v, 233v), zaś w r. 1450 zwarł układ w sprawie wiana w Psarach, dobrach FGilipa z Miłosławia, z Agnieszką żoną tego Filipa (Py.13 k.4v). Łan sołecki w Starym Bierzglinie sprzedał w r. 1465 za 40 grz. Maciejowi Chwalibogowskiemu (P.1383 k.229v), a w r. 1467 młyn wodny we Wrześni oraz dwa i pół łana sołeckiego w Starym Bierzglinie sprzedać za 50 grz. Wojciechowi Krampiewskiemu (ib. k.282).
Żyjący w końcu XV w. bracia rodzeni Andrzej, Michał i Piotr, synowie Jakuba, nie wiem jednak czy identycznego z powyższym, pisali się bowiem nie tylko z Małego Bierzglina, ale i z Wilczyny, a czasem Wilczyńskimi, byli więc może odgałęzieniem dziedziców Wilczyny, pisali się z Małego Bierzglina. Z nich Andrzej, wspominany 1494 r. (P.1383 k.10v), nie żył już w r. 1499, kiedy wdowa Anna, nazwana Wilczyńską, kwitowała Michała i Piotra dziedziców w Bierzglinie z wiana i przywianku oraz legatów testamentowych męża (G.24 k.32v). Ta Anna w asyście swego brata rodzonego (!) Hektora Mielińskiego kwitowała w r. 1500 Michała i Piotra, braci rodzonych z Bierzglina, i Wilczyna, z 5 grz. zapisanych sposobem wyderkafu na częściach miasta Wilczyna i wsi Kownaty w p. gnieźn. (ib. k.97). T. r. Hektor Mieliński poręczył za nią już wtedy 2-o v. żonę Macieja Glinieckiego, iż skwituje szwagrów Michała i Piotra z 35 grz. zapisanych jej przez Piotra (G.18 s.137).
Michał w r. 1492 spłacił Andrzejowi 50 zł w. długu zaciągniętego przez swego zmarłego ojca Jakuba B. (G.15 k.172v). T. r. na połowie części miasta i przedmieścia Wilczyna oprawił 150 grz. posagu swej żonie Małgorzacie, córce Stanisława Przebrodzkiego (P.1387 k.171v). Była to wdowa po Janie, wójcie z Kłecka (G.22 k.203v). W r. 1494 kwitowała ona Jarosława Skurbaczewskiego, wójta w Kłecku, ze 100 grz. posagu i 100 grz. wiana, to jest ze swej oprawy danej jej przez pierwszego męża na Próchnowie i wójtostwie w Kłecku (Py.169 k.24; G.16 k.40v). Michał w r. 1494 oprawił jej 130 grz. posagu na połowie połowy M. Bierzglina, uzyskanej z działu z braćmi Andrzejem i Piotrem, oraz na sumach zapisanych na W. Bierzglinie i Wilczynie (P.1383 k.10v; 1388 k.16). Od Jadwigi z Wrześni dostał zobowiązanie rezygnowanie mu za 30 grz. połowy trzech łanów osiadłych w Bierzglinie (Py.15 k.326). Od Wawrzyńca i Barbary, rodzeństwa z Wrześni, kupił w r. 1495 za 90 grz. część w Wodnikach p. pyzdr. (P.1383 k.55). Wraz z bratem Piotrem zobowiązał się t. r. stawić arbitrów celem dokonania ugody względem dóbr ojczystych i matczynych (Py.169 k.55). Od Stanisława Szymanowskiego kupił w r. 1496 za 45 grz. dwa łany osiadłe i półtora łana pustego w Wodnikach (P.1383 k.114). Intromisję do części Wodnik, kupionej od Wawrzyńca i Barbary, dostał w r. 1499 (Py.169 k.117v). T. r. występował jako stryj Anny z Wilczyny żony Mikołaja Bieganowskiego (P.1389 k.44v). Z przeprowadzonych w r. 1502 działów z bratem Piotrem dostał całe Bierzglino (G.25 k.218v). Żył jeszcze w r. 1505, kiedy żona jego Małgorzta po śmierci swych braci Mikołaja i Bieniasza kwitowała ze swej ojcowizny w połowie Gorzuchowa w p. gnieźn. Mikołaja Węgorzewskiego, któremu zobowiązała się tę połowę zrezygnować (G.25 k.382v). Dokonała sprzedaży W. Gorzuchowa za 300 grz. jeszcze jako wdowa w r. 1507 (G.335a k.8v). W r. 1509 była już 3-o v. żoną Marcina Skoroszewskiego, któremu t. r. wyderkowała za 100 grz. wieś Przebrodę (P.786 s.100). Ponowiła ów zapis wyderkowy w r. 1513 (G.26 k.56v). Syn Michała, Piotr, nieletni w r. 1516, pozostawał wtedy pod opieką stryja Piotra (P.866 k.296). Umarł widocznie młodo, bo córka Michała, Helena, żona Jana Przyjemskiego, sprzedała w r. 1519 Przebrodę za 170 grz. Jerzemu Jemieleńskiemu (P.1392 k.278v), zaś w r. 1522 całą wieś Bierzglino i części Wodnik sprzedała za 600 grz. sprzedała Janowi Gałczyńskiemu (ib. k.460). Przy tych transakcjach występowała w asyście stryja Mikołaja Wilczyńskiego i wuja Jakuba Koszutskiego. Żoną Przyjemskiego była niewątpliwie już w r. 1516 (P.866 k.296).
Piotr B. cz. Wilczyński, wspomniany już w r. 1494, dostał z działu braterskiego w r. 1502 części w Wilczynie i Kownatach wraz z dopłatą 40 grz. (G.25 k.218v). Jego żoną była wtedy Katarzyna Przesiecka, córka Wojciecha (ib. k.219v). Zobowiązał się w 1500 r. oprawić jej na połowie Bierzglina 80 grz. posagu (G.18 s.136). W r. 1508 ręczył za siostry Wilczyńskie Mikołajowi Wilczyńskiemu (G.24 k.337). Występował w r. 1509 jako ich stryj (P.786 s.110). W r. 1516 wraz ze swym bratankiem Piotrem, jako jego opiekun, występował przeciwko Janowi Przyjemskiemu o wygnanie tego bratanka z Bierzglina i części Wodnik (P.866 k.296). Nie żył już w r. 1532, kiedy owdowiała Katarzyna połowę swej oprawy na połowie części miasta Wilczyna wyderkowała za 50 grz. Janowi Gałęskiemu, mężowi córki swej Małgorzaty (G.335a k.160). Synowie Piotra, Paweł i Feliks, w r. 1534 mieli termin z Mikołajem Wilczyńskim na połowę wsi Góry w p. kon., biorąc 20 grz. dopłaty (G.335a k.283). Stąd obaj pisali się potem B-mi cz. Górskimi, czasem Górskimi cz. B-mi.
1. Paweł B. cz. Górski, syn Piotra, na połowie swej części we wsi Góry oprawił 1559 r. posag 200 zł żonie swej Barbarze Golińskiej, córce Jana (P.1396 k.729v). W r. 1585 winien był 24 grz. Maciejowi Broniszowi Ostrowąskiemu i w tej sumie zastawił mu cząstkę roli w Górach (I.Kon.21 k.357). Nie żył w r. 1588, kiedy owdowiała Barbara występowała przeciwko Janowi Buszkowskiemu o napad na Góry (ib.23 k.165). Żyła jeszcze w r. 1605 (ib.32 k.218v). Synowie Pawła: Wojciech, Mikołaj i Eustachy, córka Urszula, w r. 1605 żona Piotra Górskiego.
1) Wojciech B. cz. Górski, czasem Górski cz. B., syn Pawła, wraz z bratem kwitował w r. 1598 Felicję z B-ch Ziemięcką i Annę z B-ch Rusinowską, spadkonbierczynie stryja Feliksa B., z zapisów i długów tego Feliksa wobec swego ojca (ib.28 k.431v). Wraz z bratem Mikołajem i w imieniu matki kwitował w r. 1602 Jerzego Kościeskiego z 100 zł długu (ib.30 k.350). Bezpotomny, nie żył już w r. 1605 (ib.32 k.117).
2) Mikołaj B. cz. Górski lub Górski cz. B., syn Pawła, jako dziedzic części wsi Góry, zapisał w r. 1597 dług 10 zł Jakubowi Piaskowskiemu (ib.28 k.118v). W r. 1605 jako brat i spadkobierca Wojciecha, w imieniu własnym i brata Eustachego, kwitował Jana Bronisza z Ostrowąsa z 300 zł zapisanych w grodzie radziejowskim zmarłemu Wojciechowi (ib.32 k.117). Żoną Mikołaja była Ewa Górska, córka Macieja, z którą wzajemne dożywocie spisał w r. 1602 (I.R.D.Z.Kon.18 k.151), a która kwitowała w r. 1614 Macieja Droszewskiego ze swej części z sumy 70 zł odziedziczonej po ciotce Agnieszce z Góry Pakosławskiej (ib.38 k.26v). T. r. Ewa zapisaną sobie przez męża w grodzie radziejowskim sumę 300 zł dała swym synom: Adamowi, Łukaszowi i Maciejowi B-im (ib. k.27). Wraz ze swymi siostrami sprzedała była części wsi Niesłusz w p. kon., odziedziczone po bracie Adamie Górskim, Janowi Słuszkowskiemu (ib. k.292v). Z tych synów Adam Górski był plebanem kazimierskim, Maciej B. cz. Górski żył w r. 1631 (G.79 k.466). Zob. Górscy.
2. Feliks Górski cz. B., syn Piotra, ur. około r. 1526, nie żył już w r. 1592, kiedy wdowa po nim Katarzyna Sąpolińska, córka Wojciecha zw. "Nerka", skarżyła o zadane sobie rany Broniszów (ib.25 k.159). Wdowa przed r. 1597 dobra swe oprawne w Górach zastawiła za 500 zł swego posgu Walentemu Maszyńskiemu zw. Wydzierz (ib.28 k.107v). Ich syn, Jan B. cz. Górski, dostał w r. 1597 od wspomnianego Maszyńskiego cesję zastawionych przez matkę części Gór (ib.). Pod zastaw części w tej wsi pożyczył t. r. 600 zł od Jana Pieńkowskiego z p. nurskiego (ib. k.109). Bezpotomny, nie żył już w r. 1598, a Pieńkowski występował t. r. przeciwko jego siostom, Felicji Górskiej cz. B-ej, żonie Stanisława Ziemięckiego, i Annie Górskiej cz. B-ej, żonie Bartłomieja Rusinowskiego, spadkobierczyniom brata (ib. k.685). Zob. tablicę.
@tablica
Wojciech "Tatarzyn" z Bierzglina sprzedal połowę wsi W. Konarzewo za 140 grz. Tomaszowi "Owieczce" z Konarzewa, który w 1435 r. okazał list rezygnacyjny (P.13 k.3v). Był 1447 r. prokuratorem Przedpełka z Bytynia (Py.9 k.142v). W r. 1448 nazwany "niegdy z Bierzglina" (Py.12 k.223).
Stanisław B., dziedzic w Wągrach, w r. 1493 mąż Anny Węgierskiej, wdowy 1-o v. po Mikołaju Nadarzyckim (G.23 k.1; Py.169 k.16), która w r. 1495 miała termin z Jadwigą, żoną Wojciecha Węgierskiego "Kościanka" (ib. k.52), a w r. 1497 nabyła sposobem wyderkafu od Wawrzyńca Wrzesieńskiego dwa łany osiadłe w Ostrowie w p. gnieźn. (P.1383 k.147v) zaś w r. 1499 miała termin z Mikołajem Mielżyńskim (G.24 k.45).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
85868788[89]90919293
