Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
284285286287[288]289290291292
Laborscy - Lisieccy
a) Bogusław Andrzej, syn Bogusława, podkanclerzego koronnego, i Dönhoffówny, kanonik krakowski i proboszcz płocki 1660 r. (Ws. 208 k. 503v), kanclerz królowej i opat czerwiński 1670 r. (Bon.; Ws. 208 k. 348v), sekretarz królewski 1681 r. (Ws. 73 k. 558v; P. 1110 X k. 32v) biskup nominat łucki i brzeski 1688 r. (P. 1115 VII k. 80), biskup nominat płocki 1691 r., umarł t. r. (Bon.). W imieniu własnym i brata Rafała Wyciążkowo w p. kośc. sprzedał 1673 r. za 19.400 tł Samuelowi Schlichtingowi (R. Kal. 15 k. 288), zaś w r. 1684 wsie Wilkowo, Smyczyna Wielka i Mała w p. kośc. za 93.000 zł Andrzejowi Mieszkowskiemu, podsędkowi ziemskiemu poznańskiemu (P. 1107 VI k. 8). Wciąż w imieniu własnym i tego brata kupił 1684 r. od Krzysztofa Aleksandra Sieniuty, mąża Teresy Opalińskiej, miasta Kobylin i Zduny, wsie Borownica, Pyrzyce, Baszków i Sieniuty (Karw.), a 1688 r. od małżonków Andrzeja Kołaczkowskiego i Jadwigi z Masłowskich za 64.000 zł części miasta Jutrosina i wsie: Siedlec (dziś Sielec), Rogożewo i Zmysłowo (P. 1115 II k. 23; 1430 k. 44v). Umarł 8 IX 1691 r. (LM Kobylin). Do końca życia był niepodzielony z bratem Rafałem, który brał po nim spadek.
b) Jan Przecław, syn Bogusława, podkanclerza koronnego, i Dönhoffówny, starosta warszawski, dziedzic Leszna, umarł bezżennie 19 V 1668 r. (Bon.), pochowany w Warszawie w kościele Św. Trójcy (Niesiecki).
c) Rafał, syn Bogusława, podkanclerza koronnego, i Dönhoffówny ur. 1650 r., podstoli koronny 1676 r., stolnik koronny 3 X 1677 r., krajczy koronny 1678 r., chorąży wielki koronny 24 III 1683 r. (Ws. 149 k. 98), wojewoda kaliski 1685 r., był nim już 1 XI (LB Śmigiel), wojewoda poznański 1687 r., wojewoda łęczycki i starosta generalny wielkopolski 30 I 1692 r., wjazdu na "generalstwo" dokonał 28 IV t. r. (Łukaszewicz, Obraz II, s. 350), podskarbi wielki koronny 9 V 1702 r. Trzymał starostwa wschowskie mocą cesji stryja Przecława 9 IV 16700 r. (Ws. 69 k. 484v), a przysiągł na urząd starościański 12 I 1671 r. (ib. k. 487; Estr. XXI, s. 288). Za konsensem królewskim z 24 III 1688 r. cedował to starostwo Hieronimowi Ponińskiemu, cześnikowi wschowskiemu (Ws. 76 k. 132). Był też starostą mościckim 1678 r. (Ws. 73 k. 202v), odolanowskim 1692 r., dubieńskim 1698 r., i nadworskim. Prawo wspólnoty na starostwo nadworne dla żony otrzymał 4 XI 1700 r. (Kośc. 142 s. 439). Miał też i starostwo korsuńskie. Niepodzielony z bratem Bogusławem, brał potem cały po nim spadek i był w ten sposób jedynym spadkobiercom majątku ojcowskiego. Po objęciu starostwa wschowskiego jeszcze czas jakiś przebywał za granicami kraju w Brukseli 7 I 1672 r. wystawiał pleniotencję Melchiorowi Gurowskiemu i kwitował z dzierżawy starosta wschowskiego Władysława Franciszka Chełkowskiego (P. 681 k. 631v). Dokonaną już wcześniej przez brata Bogusława w imieniu ich obu sprzedaż Wyciążkowa na rzecz Samuela Schlichtinga, rotmistrza J. Kr. Mci, ponowił w 1675 t. potem jeszcze raz w 1677 r. (Ws. 208 k. 396, 420v). Połowę Bronikowa w p. kośc. sprzedał 1676 r. za 14.000 zł Franciszkowi Zbyszewskiemu (P. 1427 k. 1064). W imieniu własnym i brata mianował 1676 r.plenipotentem i adminostratorem dóbr leszczyńskich Hieronima Ponińskiego, cześnika wschowskiego (P. 1094 k. 369). Ze spadku po Samuelu L. jedną część dóbr baranowskich i czartoryskich, bardzo obdłużonych, wspólnie z bratem Bogusławem sprzedali 1677 r. za 70.000 zł ks. Dymitrowi Wiśniowieckiemu, wojewodzie bełskiemu, drugą zaś część w 1689 r. za 73.000 zł Józefowi Lubomirskiemu, koniuszemu koronnemu. Dobra beresteckie, otrzymane od Andrzeja L., starosty dubieńskiego, obej ci bracia sprzedali 1681 r. za 340.000 zł Tomaszowi Karczewskiemu oboźnemu koronnemu, chorążemu lwowskiemu (Karw.). Rafał od Gaspardy Andrault de Buy, wdowy po Franciszku Ciświckim, kasztelanie międzyrzeckim, jej syna ks. Jana i jej wnuków po synu Ludwiku kupił 1682 r. za 13.000 zł wieś Broszczewo (dziś Bruszczewo) w p. kośc. (P. 1104 k. 222). T. r. od Barbary Krzyckiej, żony Jerzego Nostitz Drzewickiego, kupił za 20.000 zł części Przybyszewa Dolnego (Ws. 208 k. 463). W dopełnieniu transakcji zawartej przez obu braci w 1684 r., wsi Wilkowo oraz Smyczyna Wielka i Mała w p. kośc. sprzedał 1685 r. za 93.000 zł Andrzejowi Mieszkowskiemu (P. 1109 I k. 4v). W imieniu swiom i brata wieś Gołanice z łąką w Przybyszewie oraz wsie Jezierzyce, Niechłód, Zbarzewo i część folwarku w Piotrowicach w ziemi wsch. sprzedał 1689 r. za 223.000 zł Piotrowi Żychlińskiemu, podkomorzemu kaliskiemu (P. 1117 IV k. 8), którą to transakcję brat Bogusław, biskup łucki potwierdził w 1690 r. (Ws. 152 k. 343v). Od braci ks. Jana i Adama Pawłowskich kupił t. r. za 66.3000 zł ich części we wsiach Przybyszewo i Ogrody Nowe w ziemi wschowskiej (ib. k. 65v). T. r. w imieniu własnym i brata sprzedał za 65.000 zł Stanisłaowi Walknowskiemu, wojskiemu wieluńskiemu Stargród i Dzierżanów oraz młyn w folwarku Lipowiec w p. pyzdr. (P. 1117 VIII k. 7; PY. 156 s. 10). Od Melchiora Gurowskiego, kasztelana międzyrzeckiego, kupił 1693 r. za 304.000 zł wsie Kromolice, Gościejew, Mokronos w p. pyzdr., z wyłączeniem kilkunastu kmieci (Ws. 208 k. 530). Za konsensem królewskim z 18 I 1694 r. oboje z żoną scedowali t. r. wieś Garbatkę Kazimierzowi Ligęzie Minorowi, cześnikowi ciechanowskiemu (P. 1127 II k. 12v). Od Wojciecha Bojanowskiego kupił Rafał t. r. za 200.000 zł Mroczewo, Pomykowo, Tworzyjanice, Tworzyjanki w p. kośc. (ib. k. 21v). Dobra goślińskie, to jest Goślinę, Goślinkę, Przebędowo, Boduszewo, Kołatkę, Kołatę, Rakownię, Pławno, Folusz Piłę z myłnem papiernią, młyny Przebędowski i Gośliński w p. pyzdr. t. r. sprzedał za 190.000 zł Katarzynie Przyjemskiej, wdowie po Piotrze Opalińskim, wojewodzie łęczyckim, obecnie 2-o v. żonie Władysława Przyjemskiego, starosty międzyrzeckiego (ib. X k. 84). Dokonał w grodzie chełmskim 30 VII 1694 r. przez swego plenipotenta Andrzeja Wyrzykowskiego, regenta grodzkiego kaliskiego, donacji na rzecz Ludwika Konstantego Pacieja, podkomorzego brzeskiego, dóbr miasta Włodawa z zamkiem i przylegającą do zamku kamienicą, oraz wsi: Szuszno, Szuminko, Komorówka, Suchawa, Połob, Karolówka Folwark i inna Karolówka, wsi Wyryki, Wola Wyrykowska, Krasówka, Kaplinozy Folwark i inne Kaplinozy Wieś, Lubień, Żuków w p. brzeskim litewskim, dalej wsi Ołominka z folwarkiem Luta, miasta Orchów i wsi Orchówek Zaborny oraz części wsi Zdzarka w p. chełmskim (ib. XIV k. 72, 76). Od Przecława, Wojciecha, Mikołaja, Stefana, Jana, Dobrogosta i Rafała braci Bronikowskich kupił 1695 r. wieś Granówko w p. kośc. (P. 1130 XI k. 3v; 1136 II k. 47v; Kośc. 307 k. 657v). Od Teresy Gosiejewskiej, żony Józefa Słuszki, hetmana polnego litewskiego, nabył t. r. wspólnie z żoną za 302.400 zł miasto Koźmin z Obrą, miasto Borek i wsie Siedmiorogowo i Cielmice (Karw.). Miasta Kobylin, Zduny Polskie i Zduny Niemieckie oraz wsie: Długołęka, Rogożewo, Bestwin z folwarkami, Rębiechów, Sielec, Baszków z przyległościami, Ruda, Sieniutów, Borownica oraz młyny: Lelów, Trzaska, Bartoszek, Roch, Dziewiąty dał 1696 r. synowi Stanisławowi (P. 1131 I k. 87), a żona skasowała tam swoje dożywocie (Ws. 77 I k. 52). T. r. wedle zobowiązania danego sobie 1693 r. przez Wojciecha Rydzyńskiego, kupił od niego za 37.500 zł jego część w mieście Rydzyna i wsi Kłoda i Tarnowo (P. 1131 II k. 84). Miasto Jutrosin i wsie: Szymonki, Pawłowo, Zmysłowo i części w Sielcu i Rogożewie w p. pyzdr. sprzedał 1701 r. za 320.000 zł Janowi Leonardowi Ebertzowi (Ws. 77 IV k. 8; 208 k. 2). Przybyszewo i Ogrody w p. kośc. sprzedał t. r. za 125.000 zł Stanisławowi Żórawskiemu (P. 1140 II k. 91). Kromolice, Gościejew i Mokronos w p. pyzdr sprzedał t. r. za 300.000 zł Stefanowi Domiechowskiemu (P. 1140 II k. 33). Granówko w p. kośc. sprzedał 1702 r. za 30.000 zł Stanisławowi Umińskiemu, łowczemu wschowskiemu (Kośc. 143 s. 190). Umarł w Oleśnicy na Śląsku 31 I 1703 r. (LM Rydzyna; LM Radomicko) i pochowany został w Lesznie. Żoną Rafała była Anna Jabłonowska, córka Stanisława Jana, kasztelana krakowskiego i hetmana wielkiego koronnego, i Marianny Kazanowskiej, ur. 1660 r. przed 29 VIII, zmarła w Chambord 29 VIII 1727 r. Poślubił ją w Krakowie 15 II 1676 r. (Załuski, Epistolae I, s. 680). W 1690 r. oprawę daną sobie przez męża na Gołanicach, Jeziorzycach, Niechłodzie, Zbarzewie i folwarku w Piotrowicach scedowała Piotrowi Żychlińskiemu, podkomorzemu kaliskiemu (Kośc. 307 k. 264). Za konsensem królewskim z 3 IV 1703 r. scedowała 5 V t. r. starostwo nadworskie synowi Stanisławowi (Ws. 77 V k. 8v). Za innym konsensem z tejże daty cedowała mu też wtedy starostwo odolanowskie oraz położoną w powiecie zakroczymskim wieś Kazuń (ib. k. 10).
Stanisław, syn Rafała, poskarbiego koronnego, i Jabłonowskiej, ur. 20 X 1677 r. we Lwowie, podczaszy koronny 1697 r., wojewoda poznański 1699 r., starosta odolanowski, dubieński, nowodworski i mościcki, obrany królem polskim 19 VII 1704 r., koronowany w Waszawie 4 X 1705 r., abdykował 1714 r., obrany królem ponownie 11 IX 1733, zrzekł się korony 26 I 1736, zostając dożywotnim księciem Lotaryngii i Barii. Jak widzieliśmy wyżej, otrzymał od ojca w 1696 r. donację dóbr kobylińskich. W 1698 r. od Karola Rydzyńskiego kupił za 62.260 zł Czeluścin i pustkę Pasierbice w p. pyzdr. (P. 1135 X k. 71v). Części wsi Rogażewo i Sielec, należące dawniej do dóbr baszkowskich, sprzedał 1701 r. za 30.000 zł Janowi Leonardowi Ebertz (Ws. 77 IV k. 9; 208 k. 5). Nabywszy w 1701 r. od Tomasza Działyńskiego krajczego koronnego i podskarbiego ziem pruskich, spadkobiercy Franciszka Sędziwoja Czarnkowskiego, kasztelana poznańskiego, dobra czarnkowskie, t. r. owe dobra, to jest miasto Czarnków i wsie: Dębe, Golcz (dziś Gulcz), Białężyn, Huta, folwark Przybchówko, Radom, Brzeźno, Cieszkowo, Goraj, Krucz, Sarbia, Humer, Nowaieś, folwark Huta, Radosiewie (dziś Radoszew), Siedliska, Ronowo (dziś Runowo), Jędrzejewo, Trzcianka, Wołowelasy, Malinarskie (?), Rychlik, Stradom, Biała, Łomnica, folwark Frącek, Walkowice, połowę miasta Człopa i wsi: Krompolt (?), Bukwałd, Załom, Gołcza (?), Bród, Pawłów, Parchowo, Komorze, Ruda, Chwałowo, Raszewy w powiatach wałeckim, kaliskim i pyzdrskim dał wieczyście Adamowi Naramowskiemu, kasztelanowi śremskiemu (P. 1140 II k. 23). Zalesie w p. pyzdr. sprzedał też wtedy za sumę 55.000 zł Stanisłaowi Walknowskiemu, wojskiemu wieluńskiemu (ib. k. 26v). W 1736 r. wspólnie ze swą żoną mianował plenipotenta dla windykowania pałcu w Warszawie wraz z jurydyką Leszno, dóbr Leszczyn na Ukrainie, prawa do sum na dobrach starostw nadworskiego i odolanowskiego oraz na dzierżawach: Kazuń w ziemi warszawskiej, Dubienka w wojew. bełskim, wreszcie dlla dochodzenia praw spadkowych do rozmaitych dóbr, a przede wszystkim do Miejskiej Górki po śmierci Breziny, wojewodziny poznańskiej, ciotki Katarzyny z Opalińskich Leszczyńskie (Ws. 85 k. 114v). Dnia 19 VII 1738 r. Kazimierz Dąmbski, chorąży nadworny koronny, plenipotent obojga Leszczyńskich, spisał w Lesznie z Aleksandrem Józefem hr,. Sułkowskim, łowczym W. Ks. Litewskiego, akt sprzedaży następujących dóbr dziedzicznych "Najjaśniejszego Stanisława": 1. Hrabstwo Leszczyńskie, to jest miasto Leszno i Zaborowo, wsie Grunowo i Leszczynko w p. kośc., Strzyżewice i Lasocice w ziemi wsch. 2. Miasto Rydzyna z pałacem i wsiami: Kłoda, Tarnowo, Moraczewo, Pomykowo, Tworzyjanki, Tworzyjanice, Dąbcze w p. kośc. 3. Miasto Zduny i wsie: Pyżyce, Borownica, Chachalnia, Ujazd oraz młyny: Piaski, Sziony (?), Kabany i Bartkowski w p. pyzdr. 5. Miasto Śmigiel i wsie: Koszanowo, Nowaieś, Bruszczewo, Glińsko w p. kośc. 6. Miasto Kobylin i wsie: Rębiechów, Długołęga, młyny: Bartoszek i Rzymachów w p. pyzdr. Akt sprzedaży obejmował też następujące dobra "Najajśniejszej Katarzyny z Opalińskich": 1. Wsie: Włoszakowice, Bukowiec, Ujazd, Machcin, Dłużyna, Grotniki, Dominice, Miastko, Koło z młynem foluszem w p. kośc. 2. Wsie: Wijewo, Brenno, Śmieszkowo, Potrzebowo, Zaborowo w ziemi wschowskiej. 3. Miasto Miejska górka z folwarkiem Mała Górka i wsiami: Niemarzyn, Sobiałkowo, Roszkowo, Rzyczkowo w p. kośc. Cena powyższych dóbr: 4.460.000 zł (Ws. 87 k. 23). Ten sam Sułkowski kontraktem z 30 VII 1738 r. nabył od małżonków Leszczyńskich przedmieście warszawskie zwane Leszno Nowe z murowanym pałacem oraz majętności: Leszczyn, Łuka, Starosiele i Piaski w p. żytomierskim (ib. k. 57). Stanisław po śmierci żony sprzedał hr. Brühlowi za 420.000 liwrów stanowiące jego własność dobra sierakowskie (Bon.). Umarł 23 II 1766 r. w Luneville. Ożenił się w początkach maja 1698 r. w Krakowie z Katarzyną Opalińską, córką Jana Karola, kasztelana poznańskiego, i Zofii Anny Czarnkowskiej, ur. w Poznaniu 3 IX 1680 r. Wzajemne dożywocie spisywał z nią 1696 r. (P. 1131 k. 89; I Kal. 152 s. 164). Wniosła mężowi między innymi klucz włoszkowski, który on zastawił 1697 r. za sumę 75.000 zł Katarzynie Bobrownickiej, wdowie po Piotrze Żychlińskim, podkomorzym kaliskim (Ws. 77 II k. 34). Leszczyńska sprzedała za 200.000 zł Michałowi Raczyńskiemu, podsędkowi ziemskiemu poznańskiemu, dobra: Wojnowice, Szewce, Łagwy i połowę Kozłowa w p. kośc. (P. 1135 X k. 67). Aleksadrowi Andrzejowi Radomickiemu, staroście osieckiemu, sprzedała 1699 r. za 276.000 zł dobra: Lgiń, Hetmanice, Nowaieś, Łysiny, Tylewice i Puterklucz w ziemi wschow. (P. 1137 VII k. 26). Umarła 19 III 1747 r. w Luneville. Z córek Stanisława i Katarzyny z Opalińskich, starsza Anna zmarła w osiemnastyn roku życia (Bon.), młodsza Maria, ur. 23 VI 1703 r. we Wrocławiu, zmarła 24 VI 1768 r. w Wersalu, zaślubiła w Fontainbleau 5 IX 1725 r. Ludwika XV, króla Francji. Swoją wieś Sołacz koło Poznania z młynem Niestachowskim darowała 1749 r. Zofii z Czarnkowskich Radzewskiej, podkomorzynie poznańskiej (Karw.).
(2) Jan, syn Andrzeja, wojewdy brzeskiego, i Opalińskiej, dworzanin królewski 1629 r., kasztelan śremski 1644 r., kasztelan gnieźnieński 1644 r., marszałek dworu królowej 1649 r. (G. 82 k. 135), wojewoda łęczycki 1653 r., wojewoda poznański 1656 r., podkanclerzy koronny i starosta generalny wilekopolski 1659 r., kanclerz wielki koronny w l. 1666-1677, wojewoda krakowski 1678 r. Miał straostwo powidzkie, na którego nabycie od Koźmińskiego dostał konsens 1633 r., zaś w r. 1637 pozwolono mu scedować je Pogorzelskiemu (MK 180 k. 231; 182 k. 204). Starosta malborski w lutym 1649 r., oddał to starostwo 25 I 1672 r. Franciszkowi Janowi Bielińskiemu (Czaplewski). Starostą dolińskim był 1650 r. (Ws. 208 k. 83), kościerzyńskim nazwany 12 X 1657 r. (P. 182a k. 100), ale wiadomo skądinąd, że starostwo kościerzyńskie trzymał w l. 1655-1683 Gerhard Dönhoff (Czaplewski). Starosta korsuński 1659 r., oddał to starostwo 1667 r. Samuelowi L. Wspólnie z bratem Przecławem, a w imieniu także brata ks. Wacława, w dopełnieniu zobowiązań danych przez stryja i opiekuna podkanclerza Wacława i brata Rafała, wojewodę besłskiego, sprzedali 1623 r. miasto Staw i wsie: Krowica Pańska, Cieszykowo, Kościany, Mroczki Pańskie, Sobiesęki, Stolc (?) i Golinczewka (?) za 60.000 zł Hieronimowi Rozdrażewskiemu (P. 1414 k. 558). T. r. dokonał działu z braćmi, a wspólnie z bratem Przecławem otrzymał od księcia Aleksandra Oktawiana Prońskiego Gołanice w ziemi wschowskiej (MK 170 k. 562-572). Wraz z braćmi Przecławem i Wacławem kupił 1624 r. od Jana Wilkowskiego części wsi Wilkowo Niemickie i Przybyszewo w p. wschow., Nowa i Srara Smyszyna i Błutkowo w p. kośc. za 71.000 zł (Ws. 206 k. 72v). Wszyscy trzej bracia występowali 1625 r. jako współspadkobiercy Jerzego hr. z Ostroroga, starosty międzyrzeckiego (P. 153 k. 40v). Jan części Przybyszewa sprzedał 1626 r. za 21.000 zł Kasprowi Schlichtingowi (Ws. 206 k. 188). Swoje części w Wilkowie Niemieckim oraz całe wsie Stara i Nowa Smyczyna jak również części Błutkowa, dobra przypadające mu z działów braterskich, sprzedał 1628 r. za 60.000 zł bratu Przecławowi (ib. k. 310), ale w 1632 r. odkupił je za 64.000 zł (P. 1417 k. 672). Wedle zobowiązania danego przez brata Przecława sprzedał 1628 r. Janowi Opalińskiemu, wojewodzie poznańskiemu, za 16.666 zł swoją część ze spadku po Ostrorogach w mieście Lwówku i wsiach przyległych: Pakosławiu, Kuninie, Grońsku, Grudnej, Komorowie, Zębowie, Bolewicach, Tomyślu, Witomyślu, Hamrze, Sętopie, róży, Chmielince, Jabłonce, Sierczu, Rybojadach, Starymfolwarku, Hamrze folwarku, Mościejewie z folwarkami i młynami w p. pozn. (ib. k. 306v). Od Jana Manieckiego kupił 1629 r. za 19.000 zł części Zbarzewa w p. wsch. (P. 1416 k. 472). Od Jana Szczuckiego kupił 1639 r. za 9.000 zł części w Wilkowie Niemieckim, przylegające do Morkowa (P. 1419 k. 1139). Poddanego ze swej wsi Niechłodu w p. wsch. dał 1649 r. bratu Przecławowi (G. 82 k. 135). Od żony swe kupił 1650 r. za 150.000 zł miasto Murowaną Goślinę i wsie: Kołata, Przebędowo, Rakownia, Goślinka o Boduszewo (Ws. 208 k. 83) i skwitował ją ze wszystkich długów (Ws. 56 k. 50v). Od Stanisława Wilkowskiego kupił 1651 r. za 2.000 zł dwa puste łany kmiece w Wilkowie Niemieckim (Ws. 208 k. 96). W 1654 r. dostał dla siebie i dla swej żony dożywocie dóbr Kaski w p. sochacz. (MK 196 k. 39). W 1655 r. z posiadanych w Rybowie pięciu łanów osiadłych, w Konarach pięciu osiadłych a dwóch pustych, w Grabowie sześciu osiadłych, w Strzelcach dwóch osiadłych, w Słonkach sześciu osiadłych, razem 25 łanów osiadłych wystawił dwóch żołnierzy (Kc. 130 k. 183v). Swoją część w kamienicy Świdwów Szamotulskich przy ulicy Żydowskiej w Poznaniu ustąpił karmelitom poznańskim (Łukaszewicz). Od Jerzego i Jana, braci Wilkowskich kupił 1667 r. za 800 zł opuszczone pole w Wilkowie Niemieckim, przylegające do swego folwarku (Ws. 208 k. 247). Umarł w Krakowie w sierpniu 1678 r. (B. Uniw. Warsz. 44). Ożenił się z Cecylią z Konar Kołaczkowską, córką Mikołaja, kasztelana krzywińskiego, starosty pilskiego i ujskiego, zrodzoną z Anny Potulickiej. W r. 1633 na częściach Wilkowa i na całych wsiach Gołanice i Zbarzewo w p. wsch. oraz Wielka i Mała Smyczyna w p. kośc., przypadjących mu w dziale z braćmi, oprawił jej posag 60.000 zł (P. 1417 k. 881v). Spisał z nią wzajemne dożywocie 1635 r. (G. 337 k. 567). Cecylia t. r. dokonała działów ze swą siostrą Konstancją, żoną Stefana Grudzińskiego, wojewodzica rawskiego, starosty ujskiego i pilskiego, mocą których otrzymała miasto Murowaną Goślinę i przyległe wsi: Przebędowo, Boduszewo, Goślinka, Rakownia, Pławno, oraz wsie: Kołata, Nowieś, Słomowo i pustka Szczytno w p. pozn., Strzelce, Słonki, Mirowo i Kłos w p. kcyńskim, oraz kamienicę na ryku w Poznaniu (P. 1418 k. 547v). Słomowo i pustkę Szczytno sprzedała 1640 r. za 18.000 zł Wojciechowi Kwileckiemu (P. 1420 k. 267). Od Piotra z Chodzieży Potulickiego, kasztelanica santockiego, kupiła 1648 r. za 400.000 zł miasto Chodzież i wsie: Ostrówek, Stróżewo, Studzieniec, Milcz, Ciszewo, Nietąszkowo (dziś Nietuszkowo), części w Kamionce, oraz Rybowo, Grabowo i Konary w p. kcyń. (P. 1423 k. 500v). Jako siostrzenica Potulickich Piotra i zmarłego Jana, skwitowała 1652 r. siostrę Grudzińską (kośc. 302 k. 606). Skasowała 1676 r. dożywocie na wsiach królewskich: Kaski, Jaktorów, Baranów i Olędry w starostwie sochaczewskim, w myśl zapisu danego przez jej męża oraz przez nią samą Andrzejowi Morsztynowi, podskarbiemu wielkiemu koronnemu, i żonie jego Katarzynie Gordonównie (P. 1094 k. 166v). Przeżyła męża i w 1678 r., jako wdowa, została wprowadzona w posiadanie pałacu w Lesznie Nowym (Bon.). Jan i Cecylia byli bezdzietni
(3) Przecław Paweł, syn Andrzeja, wojewody brzeskiego, i Opalińskiej, brat bliźni Wacława, ur. 15 VIII 1605 r. (Korytkowski, Arcybiskupi IV, s. 85). Rotmistrz królewski 1635 r. (P. 1418 k. 259v), kasztelan nakielski 1642 r., kasztelan śremski 23 VIII 1644 r., wojewoda derpski 6 VIII 1658 r., starosta kcyński od 1 VIII 1643 r (MK 188 k. 53v,54), starosta wschowski 1666r. (Ws. 68 k. 1,2), za konsensem królewskim z 10 X 1669 r. cedował to starostwo 9 IV 1670 r. Rafałowi L-mu (Ws. 68 k. 484v). Przeprowadził działy z braćmi 1623 r. (MK 170 k. 562-572_. Należał do współspadkobierców Jerzego hr. z Ostroroga, starosty międzyrzeckiego 1625 r. (P. 153 k. 40v). Folwark Zaborowo w p. wsch. oraz pole w Wyciążkowie w p. kośc. sprzedał 1628 r. za 6.000 zł bratu Rafałowi, wojewodzie bełskiemu (P. 1416 k. 74). Od brata Jana kupił 1628 r. za 60.000 zł części Wilkowa Niemieckiego w p. wsch. i całe wsie Stara i Nowa Smyczyna oraz części pustek Błutkowo w p. kośc. (Ws. 206 k. 310), ale odprzedał mu te dobra z powrotem w 1632 r. za 64.000 zł (P. 1417 k. 672). Dopełniając zobowiązania danego za siebie i swych braci Janowi Opalińskiemu, wtedy wojewodzie kaliskiemu, teraz poznańskiemu, sprzedał mu w 1633 r. za 90.000 zł dobra spadkowe po Jerzym hr. z Ostroroga, staroście międzyrzeckim, to jest miasta Lwówek i Trzciel wraz z częściami wsi przylegjących do Lwówka: Wójtostwo i Stolnikostwo, a do Trzciela: Pakosław, Kunino, Grońsko, Grudna, Komorów, Zębowo, Bolewice, Tomyśl, Witomyśl, Hamer, Sątop, Róża, Chmielinka, Jabłonka, Siercz, Rybojady, Stary Folwark, Hamer, Mościejewo, trzy młyny: Górny, Pośredni i Nadolny (P. 1417 k. 973). Od Anny z Orla, wdowy po Wacławie Rozdrażewskim a swojej przyszłej żonie, kupił 1634 r. za 80.000 zł części miasta Śmigla i wsi Koszanowo oraz całe wsie Wielkie i Małe Glińsko oraz Nowawieś w p. kośc. (Ws. 207 k. 20v). Inne części w Śmiglu oraz na połowach Koszanowa i Trzebidzy kupił w 1635 r. za 28.000 zł od Władysława Rozdrażewskiego, syna Wacława (P. 1418 k. 268v). Wyciążkowo w p. kośc. sprzedał 1634 r. za 24.000 zł bratu Rafałowi, wojewodzie bełskiemu (Ws. 207 k. 18v). Wsie Drzeczkowo, Wolikowo i pustka Piegzino sprzedał 1637 r. za 43.000 zł swemu bratankowi Bogusławowi (P. 1419 k. 120). Otrzymał od dominikanek z ulicy Wrocławskiej w Poznaniu w 1640 r. cesję spadku po sławetnym Thymie, mieszczanie śmigielskim, dziadku macierzystym Ewy, córki sław Mikołaja Bona, mieszcznina ze Śmigla (P. 1420 k. 52). Od Mikołaja Proskiego kupił 1641 r. za 17.500 zł wieś Luciny i pustkę Luchocza, część wsi Niezamyśl i jezioro Łekinko na gruncie wsi Małe Jeziora w p. pyzdrkim (P. 1421 k. 202). Luciny, Kaleje i części w Niezamyślu sprzedał 1645 r. za 42.000 zł Wacławowi Manieckiemu, podkomorzemu poznańskiemu (P. 1422 k. 116). Od Jana Schlichtigna, sędziego ziemskiego wschowskiego, kupił 1646 r. za 30.000 zł części wsi Gorczyna w p. wsch. (Ws. 207 k. 244v). Od Władysława i Kazimierza, braci Bronikowskich, kupił 1649 r. za 16.000 zł części wsi Bronikowo (P. 1424 k. 112v), zaś od Marcina i Jana, braci Bronikowskich w r. 1660 ich części w tejże wsi za takąż sumę (Ws. 208 k. 477). Dobra Śmihielskie 1652 r. rezygnował bratankowi Bogusławowi za spłatę 67.000 zł długów, zachowując sobie jednak dożywotnie ich posiadanie (Karw.). Po śmierci bratanka Bogusława, podkanclerza koronnego, wraz z bratem Janem opiekował się jego dziećmi (Ws. 208 k. 503v, 791; P. 1072 IV k. 279; 1425 k. 328; 1861 k. 29). Wypełniając polecenie brata Jana, sprzedał 1667 r. Kazimierzowi Krasińskiemu, podskarbiemu koronnemu, za 50.000 zł wieś Gościeradów i części Wozniczyzny w p. urzędowskim (Ws. 208 k. 235v). Przywrócił katolikom kościół w Drzeczkowie 1666 r., fundował 5 IV 1669 r. kościół w Śmiglu (Nowacki, Dzieje Archidiec. Pozn. II, s. 561, 635). Pierwszą żoną Przecława była Anna Mielżyńska, córka Mikołaja, kasztelana biechowskiego, której w 1627 r. oprawił 15.000 zł posagu na Drzeczkowie i Wolikowie oraz na sumie 30.000 zł zapisanej przez brata Rafała, wojewodę bełskiego (P. 1415 k. 929). W 1628 r. tę sumę posagową oprawił na trzech wsiach, Drzeczkowie, Wolikowie i Wyciążkowie (P. 1416 k. 72v). Po śmierci Anny ojciec jej, teraz już kasztelan gnieźnieński, pozwał 1634 r. swego zięcia o zwrot 15.000 zł jej posagu (Py. 146 s. 212). T. r. Przecław był już mężem drugiej żony, Anny Orzelskiej, wdowy po Wacławie Rozdrażewskim (Kośc. 297 k. 95; Ws. 47 k. 244v). Anna z Orzelskich urodzona ok. 1584 r., umarła w Śmiglu 13 XII 1649 r. (Kopia pobożnej pamięci). Ani z pierwszego ani z drugiego małżeństwa Przecław potomstwa nie pozostawił, miał natomiast dzieci naturalne, a mianowicie "szlachetnych" Aleksandra, Zofię i Annę Koszanowskich, dla których 1660 r. wyznaczył na opiekunów: Krzysztofa Grzymułtowskiego, kasztelana poznańskiego, Wojciecha Miaskowskiego, kasztelana santockiego, Aleksadra Przybysławskiego, pisarza grodzkiego wschowskiego, Wilhelma Rosena, generała adiutanta królewskiego, Macieja Mielżyńskiego, Beniamina Jaśniewicza i sław. Macieja Berkmana (Ws. 59 k. 872v). Skład opieki dowodzi niemałej dbałości Przecława o losy swego nieślubnego potmstwa. O tej dbałości świadczą i przyszłe losy Koszanowskich. Ich matką była niewątpliwie "Magnifica Domina" Katarzyna Koszanowska, która umarła w Śmiglu 9 VI 1693 r. (LM Śmigiel), mieszczanka śmigielska. Z córek, Zofia była 1667 r.żoną szlachcica Eustachego Kępowskiego (Ws. 68 k. 198). Po jej śmierci Kępowski został księdzem i był proboszczem kobylnickim 1688 r. (Kośc. 307 k. 128). Anna, żona także szlachcica Stanisława Gzowskiego 1675 r. (P. 1427 k. 39), wspólnie z tym mężem w l. 1679 i 1680 dzierżawiła Zbarzewo od ks. Bogusława L-go (Ws. 73 k. 558v). Syn Aleksander Karol został księdzem i 1688 r. otrzymał od Przecława L., ojca swego, dożywotnie użytkowanie wsi Bronikowo w z. wsch. (Ws. 208 k. 295). Był w 1673 r. proboszczem leszczyńskim i sekretarzem królewskim (Ws. 68 k. 722), a w r. 1675 kanonikiem poznańskim, ponadto 1676 r. kustoszem katedralnym poznańskim i w 1684 r. proboszczem wschowskim (Ws. 73 k. 901), wreszcie 1691 r. opatem przemęckim (Ws. 76 k. 291). Z okazji instalacji na kustodię poznańską 11 V 1676 r. zanotowano w aktach kapitulnych, iż dzieje się to za wstawiennictwem króla, biskupa poznańskiego Wiśniowieckiego, hetmana wielkiego koronnego ks. Dymitra Wiśniowieckiego, Stanisława Jabłonowskiego, wojewody podlaskiego Wacława L-go i kanclerza wielkiego koronnego Jana L-go. Postawiono tylko warunek, by wyjednał sobie w Rzymie dyspensę od przysięgi na szlachectwo z obojga rodziców i wystarał się o konstytucję sejmową legitymującą urodzenie (Weimann, s. 116). Tego drugiego warunku, jak się zdaje, nie dopełnił. Swoje opustoszałe grunty w Koszanowie sprzedał 1675 r. za 2.000 zł Krzysztofowi Stillerowi, kupcowi ze Szlichtinkowy (Ws. 208 k. 388). W l. 1688-1684 był plenipotentem Rafała L-go (P. 1104 k. 310v). Umarł w 1698 r., krótko przed 5 III (Śmigiel).
(4) Wacław, syn Andrzeja, wojewody brzeskiego, i Opalińskiej, brat bliźni Przecława, ur. 15 VIII 1605 r. (Korytkowski, Arcybiskupi). Kolejno: sekretarz królewski 1629 r. (P. 1416 k. 423v), sekretarz wielki koronny 1630 r., kanonik krakowski 1633 r., scholastyk, proboszcz łęczycki 1634 r. (ZTP 29 s. 29), referendarz wielki koronny i proboszcz płocki 1643 r., t. r. kanonik warszawski, biskup warmiński w 1644 r., arcybiskup gnieźnieński i prymas 1658 r., umarł 1 IV 1666 r. w Łyszkowicach, pochowany w Łowiczu. Nie był jeszcze duchownym w 1623 r., kedy w chwili dokonywania działów braterskich przebywał za granicami kraju (MK 170 k. 562-572; P. 141 k. 558). Dopełniając zobowiązania danego za niego przez brata Przecława, jako jeden ze spadkobierców Ostroroga starosty międzyrzeckiego, sprzedał 1630 r. za 90.000 zł Janowi Oplińskiemu, wojewodzie kaliskiemu, swoje części dziedziczne miast Lwówek i Trzciela oraz przyległych wsi (P. 1416 k. 1143v).
3) Wacław, syn Rafała, kasztelana śremskiego, starosty radziejowskiego, i Korzbokówny. Kasztelan kaliski 1616 r., wojewoda kaliski 1618 r., podkanclerzy koronny 22 XII 1620 r. (MK 165 k. 4-5v), kanclerz wielki koronny 1625 r., starosta generalny wielkopolski w styczniu 1628 r., objął ten urząd 8 V 1628 r. (P. 154 k. 781-782v). Był satrostą brzeskim kujawskim 1621 r. (Bon.), a 1622 r. otrzymał konsens na cesję tego starostwa Grochowskiemu, jednak tegoż jeszcze roku, po śmierci Grochowskiego, objął tę królewszczyznę z powrotem i cedował 1623 r. Łowickiemu (ib.). Miał też 1623 r. także starostwo wareckie i grójeckie. To drugie t. r. cedował Grzybowskim. W 1624 r. był i starostą kamionackim (ib.). Otrzymane z działu z bratem Andrzejem dobra, a więc: Przygodzice, Janków, Topola Wielka i Mała. Smogorzyn, Zębców, Dębnica, Chynowa, Ruda żelazna, Bledzianowską zwana, wyderkował 1604 r. za 40.000 zł na jeden rok Zygmuntowi Grudzińskiemu, późniejszemu wojewodzie kaliskiemu (P. 1405 k. 60v). Części wsi tarchały, zastawione Januszowi Łubowskiemu, rezygnował 1604 r. Rafałowi kaniewskiemu (R. Kal 7 k. 642v). Od Jana Jedleckiego zwanego Mixti kupił t. r. za 7.200 zł części Jedlca w p. kal. (I. i D. Z. Kal. 28 k. 124). Dziedzic Gołuchowa, sprzedał 1610 r. Stanisławowi Kobierzyckiemu za 24.000 zł wieś Żelazków z pustkami Staromin i Ciechniewo, wieś Zagórzew, części wsi Pruszkowo Wielkie i Małe, Pamięcin, Żegocin, Kliszewo, Zagórzyn, Zagórzynek, Dojutrów w p. kal. (R. Kal. 1 k. 513). Wsie: Przygodzice, Wysocko Małe, Chynowa, Dębnica, Janków, Zębców, Smogorzyn, Topola Wielka i części w Topoli Małej sprzedał 1610 r. za 102.000 zł ks. Mateuszowi Borzewskiemu, sekretarzowi królewskiemu (Py. 47 k. 219v), ale w 1614 r. odkupił te dobra od ANdrzeja Borzewskiego, brata i spadkobiercy zmarłego mateusza, płacąc mu 63.000 zł (R. Kal 8 k. 394v). Od króla otrzymał 1614 r. posesję dóbr królewskich: całe wsi Rusów oraz części Tłokini i Tykadłowa w p. kal. (MK 156 k. 184v), o co układał się z Grodzieckimi, synami zmarłego Andrzeja z Wyszyny Grodzieckiego, posesora owych dóbr (Kośc. 290 k. 555v). Pozostałe częśco Tłokini i Tykadłowa dostał 16 VIII 1623 r. (MK 170 k. 380v, 381). Od Jana Rozdrażewskiego, kasztelanica poznańskiego, kupił 1618 r. za 8.000 zł wieś Wolne w wojew. brzeskim (R. Kal. 9 k. 194v), a odprzedał mu ją 1623 r. za taką samą sumę (ib. 10 k. 120). Śmigiel z przyległymi wsiami Glińskiem Wielkim i Małym, Nowąwsią, i częścią Koszanowa, otrzymane prawem kaduka po śmierci Kaspra Jaruzela Brzeźnickiego, sprzedał 1623 r. za 54.000 zł Annie z Orła, wdowie po Wacławie Rozdrażewskim (ib. k. 122v). Od Świętosława Jedleckiego zwanego Dziaba kupił w 1624 r. za 3.400 zł części wsi Jedlec (ib. k. 316v). Od Rafała i Andrzeja Górskich kupił t. r. za 3.100 zł Rudę żelazną zwaną Bledzianowska, na gruncie wsi Olszyny w p. ostrzesz., którą ich zmarły ojciec, Jan Górki zastawił był za 1.100 zł Rafałowi L-mu kasztelanowi śremskiemu, a którą Wacław L. trzymał teraz w posiadaniu (ib. k. 228v). Król 8 IV 1626 r. potwierdził dokonany przez niego zapis 80 grz. w miejsce dziesięciny na rzecz nowego kościoła w Przygodzicach (MK 173 k. 566-568), a 23 V t. r. potwierdził jego zapis prowizji na rzecz tamtejszego proboszcza (ib. 174 k. 262-264). Potwierdził też 8 IV t. r. zapis 70 zł prowizji na rzecz kościoła w Gołuchowie (ib. 173 k. 569v-572). Wacław L. umarł 17 V 1628 r. Żoną jego była zaślubiona 1603 r. Anna Rozdrażewska, córka Jana, kasztelana poznańskiego, i Katarzyny z Potulickich. Umowa o jej rękę została zwarta 9 IV t. r. (P. 973 k. 250), ale starania o dyspensę na to małżeństwo zawierane przez dwoje krewnych było robione już przed 1598 r. (Koresp. H. Rozdrażewskiego II, s. 498). Anna skwitowała z dóbr rodzicielskich swego brata Jana 1604 r. (I. Kal 70 k. 34), a mąż t. r. oprawił jej 50.000 zł posagu na wsiach Gołuchów, Czermin, Pojednica, Kajew, Morza, Macew, Przygodzice i na częściach wsi: Jedlec, Tursko Wielkie i Małe w p. kal., na całej wreszcie wsi Chynowa w p. ostrzesz. (R. Kal. 7 k. 641). W 1610 r. włączył do tej oprawy, uszczuplonej sprzedażą dóbr przygodzickich ks. Borzewskiemu, części Jedlca nabyte po jej spisaniu (Py. 47 k. 221v) Anna swe części dóbr koźmińskich, odziedziczone po zmarłej matce, dała 1613 r. ojczymowi Ludwikowi Weiherowi, podkomorzemu chełmińskiemu (P. 1408 k. 419). Umarła po 1619 r. (P. 1412 k. 578v). Synowie: Andrzej, Władysław, Jan i Rafał; córki: Katarzyna, zmarła 21 V 1664 r. w wieku lat 64 (Łuk.), żona 1-o v. 1620 r. Stanisława Grzymułotwskiego, starosty średzkiego, 2-o v. poślubiła 1624 r. Piotra Jana Opalińskiego, dworzanina królewskiego, późniejszego wojewodę kaliskiego, Marianna w r. 1628 żona Andrzeja Tuczyńskiego, podkomorzego inowrocławskiego, Anna, ur. 24 XII 1615 r., po matce ewangeliczka, poszła 1634 r. za Jana Potockiego, podkomorzego halickiego, zmarła w Łowiczu 4 V 1654 r. (Wotschke), wreszcie Barbara, która poślubiła 19 VII 1643 r. w Radlinie Wojciecha Miaskowskiego, kasztelana santockiego.
(1) Andrzej, syn Wacława, kanclerza wielkiego koronnego, i Rozdrażewskiej, sekretarz królewski, kanonik krakowski 1624 r., proboszcz łęczycki 1628 r., opat przemęcki 1634 r. (ZTP 29 s. 53), trzemeszeński, czerwiński, biskup nominat wendeński (inflancki) 1638 r. (Kośc. 299 k. 121), biskup kamieniecki 1641 r., proboszcz płocki i Św. Michała na zamku krakowskim (Bon.), kanclerz królowej 1642 r., opat tyniecki 1644 r., podkanclerzy koronny 1645 r., biskup chełmiński 1646 r., kanclerz wielki koronny 1650 r., prymas arcybiskup gnieźnieński 1652 r. Braciom swym rodzonym, Władysławowi i Rafałowi sprzedał 1632 r. za 4.000 zł swe części w dobrach po ojcu, to jest w Gołuchowie, Jedlcu, Tursku, Kajewie, Macewie i Czerminie (R. Kal. 11 k. 395). T. r. lub nieco wcześniej on i Władysław w imieniu własnym i młodszych braci sprzedali dobra przygodzickie Kasprowi Dönhoffowi, wojewodzie derpskiemu (ib. k. 393v). W 1652 r. Andrzej zapisał 24.000 zł swej bratanicy Annie, córce Władysława, podkomorzego poznańskiego (MK 192 k. 517v-518v). Umarł 16 IV 1658 r. w SKierniewicach, pochowany w Łowiczu (Korytk.).
(2) Władysław, syn Wacława, kanclerza wielkiego koronnego, i Rozdrażewskiej, dworzanin królewski 1634 r. (ZTP 29 s. 53), krajczy królowej, podkomorzy poznański 29 VII 1650 r. (P. 789 k. 41), podczaszy królewski 1652 r., wojewoda łęczycki 1657 r. (P. 789 k. 41), starosta wiśniowski 1649 r. (Vol. leg. IV, s. 129), za konsensem królewskim z 31 III 1657 r. cedował starostwo t. r. synowi Wacławowi (I. Kal. 122 s. 123). Starosta tyszowiecki 1651 r. (Bon.), ostrzeszowski 1652 r. (Vol. leg. IV, s. 171). Jeszcze nieletni 1630 r. (I. Kon. 46 k. 103v). Od brata ks. Jana, jezuity, otrzymał 1635 r. zobowiązanie donacji jego części w Gołuchowie, Jedlcu, Macewie, Kajewie, Tursku i Czerminie, w zamian za co dał mu zapis pieniężny (kośc. 297 k. 174, 175). Od Kazimierza cz. Gniewomira Domaniewskiego nabył 1636 r. za 60.000 zł miasto Raszków i wieś Raszkówek (R. Kal. 11 k. 744v). Gołuchów z zamkiem, Morzę, Czerminek, Pojednice, Macewo i części w Wielkim i Małym Tursku i Jedlcu, które brat Andrzej rezygnował jemu i bratu Rafałowi, sprzedał 1636 r. za 155.000 zł Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwornemu koronnemu i staroście generalnemu wielkopolskiemu (P. 1418 k. 789v). Jako tenutariusz wsi królewskiej Tłokini, skwitowany 1638 r. z wydania poddanego przez Stanisława Linowskiego (I. Kal. 104b s. 2097). Mikołajowi Przybyszewskiemu, pisarzowi ziemskiemu wschowskiemu, sprzedał 1657 r. za 10.000 zł Nowąwieś w p. pozn. (R. Kal. 14 k. 431) Sejm w 1661 r. zabezpieczył mu na Tykadłowie, Rusowie i Tłokini, wsiach trzymanych dożywotnio, sumę 27.000 zł wydaną przezeń na chorągiew kozacką i kompanię dragońską (Vol. leg. IV, s. 328). Zobowiązał się rezygnować za 600 zł sław. Piaseckiemu kamienicę z placem w rynku Kalisza obok kamienicy dawniej Czartoryskich obecnie swojej (I. Kal. 126 s. 642). Było to jednak chyba tylko zobowiązanie do zastawu, bowiem w r. 1669 dał zobowiązanie synowi Wacławowi, iż mu kamienicę w rynku położoną obok kamienicy nabytej od Sebastiana Czartoryskiego, dra obojga praw, obywatela kaliskiego, sprzeda za 8.000 zł (ib. 129 s. 393). Posesję wsi królewskich Tykadłowa, Rusowa i Tłokini scedował 1669 r. synowi Janowi. Dobra raszkowskie, to jest miasto Raszków i wieś Raszkówek dał 1676 r. synom swym Wacławowi i Janowi (R. Kal. 15 k. 531). W ostatnich latach życia mieszkał w Studzieńcu czyli Studziance, wsi w p. gostynińskim, dobrach swej drugiej żony, o które jak również o Kołacin i Kobylin procesowali go jej spadkobiercy (B. Kórn. rpsy 1910, 1911, 1923, 1938). Umarł w 1679 r., przed 30 III, kiedy na urząd wojewodziński przysięgał jego następca (B. Uniw. Warsz. rps 44). Ożenił się pierwszy raz z Katarzyną z Błociszewa Gajewską, córką Łukasza i Anny Czackiej, o której rękę spisana została umowa przedślubna w Białaczu 14 I 1632 r. Panna wniosła posag 40.000 zł (P. 165 k. 541). T. r. Katarzyna, już jako żona Władysława, sprzedała swym braciom Stefanowi i Wojciechowi Gajewskim za 40.000 zł, czyli właśnie za sumę posagową, swoje części w mieście Rydzynie i we wsiach Dąbecz i Iłgowa oraz we wsiach Czacz, Karśnice i Księginki (P. 1417 k. 637v). W 1643 r. bratu Wojciechowi dała swe dobra po matce, to jest Skoraczewo, Brońsko i reńsko w p. kośc. (Ws. 207 k. 191v). Żyła jeszcze 1661 r. (Sig. 3 k. 189, 227). Drugą żoną Władysława, zaślubioną 1665 r. przed 12 VI, była Agnieszka z Kołacina Plichcianka, wdowa po Mikołaju Radziejowskim, kasztelanie łęczyckim, i po Zygmuncie Walewskim, podkomorzym łęczyckim. Wzajemne dożywocie spisywał z nią 1665 r. (R. Kal. 2 k. 171). Umarła bezdzietnie krótko przed 28 VIII 1674 r. Po raz trzeci ożenił się 1675 r., przed 26 III, z Barbarą Walewską, która 2-o v. poszła 14 VII 1680 r. za Michała Lasockiego, podkomorzego wyszogrodzkiego (Bon.), a nie żyła już w 1703 r. (P. 1143 I k. 75). Z pierwszego małżeństwa pochodzili synowie: Andrzej, Wacław, Jan Ignacy i Rafał, oraz córki: Anna, wydana 7 VI 1653 r. w Skierniewicach u stryja prymasa za Stanisława Bykowskiego, starostę kłodawskiego (B. Uniw. Warsz. rps 44; Estr. XVIII, s. 240), późniejszego wojewodę inowrocławskiego, Teresa, żona 1-o v. 1666 r. Gabriela Karnkowskiego, kasztelana raciąskiego, 2-o v. wyszła 1669 r. za Stanisława z Wrzący Zajączka (Bon.), Konstancja, cysterka w Trzebnicy, której ojciec zapisał 1665 r. dożywotnią roczną prowizję 100 zł (I. Kal. 126 s. 1045), złożyła śluby zakonne 1666 r., była podprzeoryszą w l. 1684-1692, skarbniczką w 1701 r., umarła 24 III 1714 r. (Karw.; Estr. XXVII, s. 77), wreszcie Krystyna, która idąc do klasztoru franciszkanek w Wieluniu otrzymała 1666 r. od ojca zapis takiej samej pensji rocznej (I. Kal. 126 s. 640). Z trzeciego małżeństwa pochodziła córka Ludwika, zrazu 1693 r. żona Damiana Garczyńskiego, chorążego poznańskiego, wdowa po nim 1710 r., a potem 2-o v. w 1715 r. małżonka Jana Jeło Malińskiego, podkomorzego łęczyckiego, później chorążego gostyńskiego.
a. Andrzej, syn Władysława, wojewody łęczyckiego, i Gajewskiej, kanonik gnieźnieński w l. 1655-1675, proboszcz łęczycki, koadiutor opata czerwińskiego 1645 r., opat czerwiński 1660 r. (LB Skalmierzyce) umarł przed 1683 r. (ZTP 33 s. 74).
b. Wacław, syn Władysława, wojewody łęczyckiego, i Gajewskiej, podczaszy królowej 1656 r., rotmistrz królewski 1657 r. (I. Kal. 122 s. 122), krajczy koronny 1658 r., wojewoda podlaski 1673 r., starosta wiśniowski 1657 r., kowelski 1660 r. (Bon.), kamionacki 1661 r. (I. Kal. 125 s. 1132). Zaspokojony przez rodziców dóbr ojczystych i macierzystych, zrzekł się 1657 r. swych praw do nich (I. Kal. 122 s. 122). Otrzymał wtedy od rodziców za konsensem królewskim z 3 III 1657 r. cesję dożywocia dóbr królewskich Wiśniów i Domanice oraz wsi: Kaczory, Stoczek, Wólka, Ciosna, Przywory, czachy i innych w wojew. podlaskim (ib. s. 123). Z Andrzejem Przyjemskim, chorążym kaliskim, spisał 1661 r. kontrakt sprzedaży dóbr gołuchowskich (ib. 125 s. 792), ale już w 1669 r. odkupił od niego z powrotem za 173.000 zł Gołuchów z zamkiem, Jedlec, Macew, Tursko Wielkie, Tursko Małe, Kajew, Morza, Cieśle, Czerminek i Pojednica (R. Kal. 15 k. 80). Stosownie do woli ojca, na nabytej od niego kamienicy w rynku kaliskim przy ulicy Grodzkiej zapisał 1669 r. sumę 1.000 zł proboszczowi kanoników regularnych od Św. Mikołaja (ib. k. 34). Od ojca wspólnie z bratem Janem otrzymał 1676 r. donację dóbr raszkowskich (ib. k. 531v). Obok braci, tego Jana i Rafała kameduły, występował 1682 r. jako współspadkoberca stryja prymasa Andrzeja (ZTP 33 s. 74). Umarł w Szkaradowie (Szaradowie?) 28 VII 1688 r. (LM Ostrzeszów). Pierwszy raz ożenił się 1656 r. z Konstancją Joanną Czarniecką (MK 200 k. 24), córką Stefana, wojewody ruskiego i hetmana polnego koronnego, i Zofii Kobierzyckiej. Intercyzę ślubną spisano 21 VII t. r. Ws pólnie z mężem dostała ona od ojca w 1660 r. cesję starostwa ratneńskiego (Karw.). Wacław wspólnie z żoną od jej matki otrzymał 1657 r. za konsensem królewskim z 3 III t. r. cesję praw do miasta Świniuchy oraz wsi Korytnica, Wojcice i innych w wojew. wołyńskim (I. Kal. 122 s. 125). Konstancja umarła po r. 1668. Drugą żoną Wacława była ks. Zofia Wiśniowiecka, córka Dymitra, kasztelana krakowskiego i hetmana wielkiego koronnego, ur. 1655 r. zmarła 1681 r. Trzecią, zaślubioną w Chociszewicach 20 I 1682 r., była Zofia Krystyna Opalińska, córka Krzysztofa wojewody poznańskiego, i Teresy Czarnkowskiej, wdowa 1-o v. po Florianie Konarzewskim, ur. 19 X 1643 r. (B. Uniw. Warsz., rps 44). Przed ślubem zapisała przyszłemu mężowi 1682 r. sumę długu 120.000 zł (Py. 155 k. 3,4v). Oboje małżonkowie spisali t. r. wzajemne dożywocie (Ws. 208 k. 459). Była dziedziczką Turzyna, Szaradowa, Rzemieniewic, Zalesia i Pińska w p. kcyń. (Karw.). Jako wdowa i po tym drugim mężu występowała 1690 r. w charakterze dożywotniczki miasta Raszkowa z przyległościami (I. Kal. 146 s. 311). T. r. spisywała z Piotrem Żegockim, starostą konińskim, kontrakt kupna tego starostwa za 80.000 zł dla swego syna Filipa Konarzewskiego (I. Kon. 68 k. 131). W 1697 r. była już 3-o v. żoną Łukasza Stanisława Opalińskiego, starosty nowomiejskiego (Kośc. 308 s. 400). Żyła jeszcze 1699 r. (I. Kon. 70 k. 516v), a wedle Bonieckiego umarła właśnie tego roku. Synowie Wacława z pierwszej żony: Stefan, Kazimierz Ignacy, córka Magdalena, której wesele z Pawłem Działyńskim odprawiono na zamku poznańskim 21 IX 1687 r. (B. Uniw. Warsz., rps 44; Estr. XV, s. 443; P. 1114 XII k. 48). Jej drugim mężem była w 1702 r. Adam gruszczyński, kasztelan kaliski. Umarła w Murowanej Goślinie 24 VIII 1706 r. (Nekr. Reform. Pozn.). Z Wiśniowieckiej córki: Wiktoria, zmrła 1732 r. przed 16 VII (Estr. XXi, s. 369), żona Józefa Potockiego, kasztelana krakowskiego i hetmana wielkiego koronnego, i Teofila, zrazu 1693 r. żona Filipa Konarzewskiego, starosty konińskiego syna jej macochy, poślubiła 2-o v. w 1704 r. Janusza Antoniego Wiśniowieckiego, późniejszego kasztelana krakowskiego (Estr. XX, s. 14). Po śmierci drugiego męża została 1753 r. pod imieniem Taidy dominikanką we Lwowie (Kurier Pol., nr 757) i umarła 1757 r. (Bon.). Wiktoria i Teofila były dziedziczkami dóbr Czartoryska z przyległością Kołki 1695 r. (I. Kon. 69 k. 589v).
a) Stefan, syn Wacława, wojewody podlaskiego, i Czarnieckiej (ZTP 34 s. 271), pułkownik królewski, otrzymał 22 V 1683 r. dowództwo regimentu pieszego cudzoziemskiego autoramentu, dotąd sprawowane przez jego ojca,z równoczesnym zezwoleniem na powiększenie tego regimentu o 200 ludzi (Ws. 149 k. 63). Wojewoda kaliski 1711 r. (ZTP 39 k. 715). Z bratem Kazimierzem przeprowadził w Gołuchowie 20 XI 1690 r. pod zakładem 600.000 zł działy, mocą których Kazimierz rezygnował pod zakładem 30.000 zł swoją połowę wsi Czarnca i Kąty oraz połowę części w Łaskowie w p. chęcińskim po matce, ponadto zaś scedował połowę sum na dobrach po ich stryjecznym dziadzie prymasie, to jest na wsiach: Celejów, Gusin, Zalesie, Gozlin. Brzek, na częściach wsi Babice z przyległościami: Kłody, Orły, Stojarty, Solipsy, Rakowiec, fundum zwane Wólki Blizne, Wólka Pawłowa, Suligi, Latoszów, Pruszków i Białokobyłki w ziemiach czerskiej i warszawskiej (I. Kal. 146 s. 21, 473, 474). Wspomniane wyżej Babice Stefan nabył 1689 r. od Smarzewskiego (Bon.). Starostą kowelskim był już 1693 r. (I. Kon. 69 k. 211). Od brata Kazimierza kupił 1695 r. jego połowę w mieście Raszkowie i wsi Raszkówku za 50.000 zł (I. Kal. 152 s. 493). Po zmarłym w 1696 r. stryju Janie Ignacym został starostą ostrzeszowskim. Był też w r. 1699 dziedzicem Rojewa w p. ostrzeszow., wsi spadłej po tymże stryju (ib. 153 s. 510). Stojarty i Wilki w p. czerskim nabył 1703 r. Sprzedał 1720 r. królowi pałac w Warszawie (Bon.). Starostwo kowelskie cedował 1721 r. córce Annie. Innej córce Ewie oddał 1722 r. Tykadłów, Tłokinię i Rusów w p. kaliskim, Babice, Latoszów, Pruszków, Blizne, Celejów, Gusin, Włochy, Wilki, Stojarty etc. w ziemi czerskiej i warszawskiej. Umarł w 1722 r. (Bon.). Jego pierwszą żoną była Konstancja Mniszchówna, wojewodzianka wołyńska, żyjąca jeszcze 1696 r. (Bon.), drugą Joanna Teresa Brzostowska, wojewodzianka trocka, wdowa po Janie Radziejowskim i po Zygmincie Dönhoffie, dla której w 1701 r. otrzymał w 1701 prawo wspólności na starostwo kowelskie, wójtostwo wiśniowieckie w pow. łukowskim, oraz wsie Rusów, Tykadłów i Tłokinię w p. kal. (ib.). Występowała jako wdowa 1724 r. zawierając z Andrzejem Miniszewskim kontrakt o dzierżawę miasta Raszkowa z przyległościami (I. Kal. 161 s. 183). W 1735 r. mowa o niej jako o dziedziczce (!) dóbr Rusów i Tłokinia (ib. 171/173 s. 406). Miał Stefan z pierwszego małżeństwa córki: Konstancję, zakonnicę w Wieluniu 1720 r. (Bon.), Annę, żonę 1-o v. 1708 r. Jana z Oleksowa Gniewosza, kasztelana zawichojskiego, 2-o v. zaślubioną w Częstochowie 13 VI 1711 r. Aleksandrowi Szembekowi, wojewodzie sieradzkiemu. Z drugiej żony córka Ewa, zmarła 1735 r. (Estr. XXX, s. 264), w r. 1716 żona Jana Szembeka, późniejszego kanclerza wielkiego koronnego.
b) Kazimierz Ignacy, syn Wacława, wojewody podlaskiego, i Czarnieckiej (ZTP 34 s. 271), pułkownik królewski 1694 r., kasztelan lwowski 1724 r. Był starostą kamionackim 1690 r. (I. Kal 146 s. 21). Za cesją teścia Aleksandra Chodorowskiego, podkomorzego lwowskiego, otrzymał 1693 r. starostwa winnickie i mostowskie, ale to drugie scedował 1700 r. Stamirowskiemu, winnickie za w 1710 r. Kalinowskiemu (Bon.). W dziale braterskim z r. 1690 brat Stefan rezygnował mu swoją połowę ojczystych wsi: Gołuchów, Jedlec, Macew, Tursko Wielkie i Małe oraz połowę kamienicy w Kaliszu (I. kal. 146 s. 471). Całe dobra Gołuchów z zamkiem, Tursko Małe i Tursko Wielkie, Jedlec, Macew, Czerminek, Pojednica, Kajew, Morza, Cieśle w p. kal. sprzedał 1695 r. za 365.000 zł Teresie, żonie Józefa Bogusława Słuszki, kasztelana wileńskiego, hetmana polnego litewskiego. (P. 1130 XI k. 12v). Dobra Szedrów, Ostryóbrz Parznin, Brzumin i Szymanowice sprzedał 1727 r. siostrze Potockiej (Bon.). Umarł w r. 1730 i został pochowany u Jezuitów w Stanisławowie (Bon.). Jego żoną była 1693 r. Magdalena z Chodorostwu Chodorowska, podkomorzanka lwowska, z którą bezpotomny.
c. Jan Ignacy, syn Władysława, wojewody łęczyckiego, i Gajewskiej, ur. 1643 r., krajczy koronny 1673 r. (I. Kal. 133 s. 716), podczaszy koronny 1676 r. (R. Kal. 15 k. 531v), starosta ostrzeszowski 1665 r. (I. Kal. 126 s. 834). Otrzymał 1670 r. Konsens na nabycie starostwa kleszczelowskiego od Paców, ale zdaje się, że go nie nabył (Bon.). Wspólnie z bratem Stefanem, jako spadkobiercy Teresy L., żony 1-o v. Karnkowskiego kasztelana raciąskiego, 2 -o v. Zajączka, zmarłej bezdzietnie, kwitowali w 1690 r. Jana i Stanisława z Wrzący Zajączków, braci stryjecznych jej męża, z 30.000 zł zapisanych jej przez męża tytułem długu (ib. 146 s. 490). Umarł 4 Vi 1697 r. mając lat 54 bez trzech miesięcy, pochowany w Ostrzeszowie u Bernardynów (LM Ostrzeszów). Z żony Zofii Zienowiczówny, marszałkówny oszmiańskiej, miał córki: Katarzynę, żonę Michała Strutyńskiego, stolnika wołkowskiego, i Eleonorę, żonę 1-o v. Adama Zaremby, 2-o v. Michała Miełońskiego, podczaszego brzeskiego, po którym wdową była 1715 r. (P. 1171 k. 131).
d. Rafał, syn Władysława, wojewody łęczyckiego, i Gajewskiej, wspomniany 1665 r. (I. Kal. 126 s. 393v), pod imieniem Pawła w 1682 r. kameduła (ZTP 33 s. 74; Bon.).
(3) Jan, syn Wacława, kanclerza wielkiego koronnego, i Rozdrażewskiej, jezuita 1632 r. (R. Kal. 11 k. 393v), przebywał 1635 r. w kolegium w Ostrogu (Kośc. 297 k. 175). Był jeszcze w Zgormadzeniu 1640 r. (P. 165 k. 541). Dziekan chełmski, opat paradyski 1651 r., biskup nominat kijowski 1648 r. (Bon.), biskup nominat chełmiński 1656 r. Wspomniany 1629 r. (P. 1416 k. 423v). Swoją część dóbr przygodzickich sprzedał 1634 r. za 37.500 zł Kasprowi Dönhoffowi, wojewodzie sieradzkiemu (ZTP 29 s. 53). Od brata Władysława otrzymał 1635 r. zapis pieniężny, w zamian za który zobowiązał się się uczynić na jego rzecz donajcę swej części dóbr gołuchowskich (Kośc. 297 k. 174, 175), ale owe dobra sprzedał 1644 r. za 35.000 zł bratu Rafałowi (R. kal. 13 k. 257). Umarł w 1657 r. (Bon.).
(4) Rafał, syn Wacława, kanclerza wilekiego koronnego, i Rozdrażewskiej, ur. około 1614 r. (P. 1418 k. 660v), pułkownik królewski, wspomniny pierwszy raz 1629 r. (P. 1416 k. 423v), wspólnie z bratem Władysławem nabył od brata ks. Andrzeja w 1632 r. jego część w dobrach gołuchowskich (R. Kal. 11 k. 395). W 1636 r. swoje części w tych dobrach sprzedał za 35.000 zł Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwornemu koronnemu (P. 1418 k. 395), którą to rezygnację powtórzył 1645 r. na rzecz synów zmarłego marszałka, to jest Andrzeja, Piotra i Stanisława Przyjemskich, rezygnując im również i te części, które w 1644 r. nabył od brata Jana (R. Kal. 13 k. 257). Przebywał za granicą w 1640 r. (P. 165 k. 541). Został zabity w księstwie opolskim 1647 r. (B. Uniw. Warsz., rps 44). Spisał w Kaliszu 10 XII 1638 r. umowę przedślubną o rękę Krystyny Masłowskiej, córki Jakuba i Katarzyny Czarneckiej, pod zakładem 20.000 zł (I Kal. 104b s. 2266). Wesele odprawione w Blizanowie 13 II 1639 r. (B. Uniw.Warsz., rps 44). Krystyna z Masłowskich, już jako wdowa, skasowała 1647 r. dożywocie na mężowskich sumach (I. kal. 113 s. 290). W 1652 r. jako 2-o v. żona Jana Gomolińskiego, kasztelana spicimirskiego, kwitowała Macieja Łajszczewskiego, kasztelana sochaczewskiego, z rzeczy pozostałych po swej zmarłej ciotce Małgorzacie z Masłowskich, żonie tego kasztelana (ib. 118 s. 963). Już nie żyła 1661 r. (ib. 125 s. 870). Synem Rafała i Masłowskiej był Andrzej Rafał. Córki: Anna, w 1661 r. żona Władysława Michała Skoroszewskiego, chorążego poznańskiego, i Katarzyna, w r. 1666 żona Franciszka Ludwika z Warzymowa Sokołowskiego, starosty inowrocławskiego.
Andrzej Rafał, syn Rafała i Masłowskiej, nieletni 1647 r., pozostawał pod opieką stryjów, ks. Andrzeja i Władysława (I. Kal. 113 s. 291). Swoje dobra Skomlin i Soplin w ziemi wieluńskiej zastawił 1661 r. za 20.000 zł Jakubowi Miaskowskiemu (ib. 125 s. 870). Skwitowany w 1669 r. z kary banicji przez Florentynę Meszczyńską, urodzoną z Katarzyny Masłowskiej, żonę Wojciecha Biernckiego (ib. 129 s. 978), która t. r. sprzedała mu za 1.500 zł części wsi Piątek Wielki i Mały oraz części pustek Piekło, a to ze spadku po rodzonej swej ciotce Małgorzacie z Masłowskich Łayszczewskiej, kasztelanowej sochaczewskiej (Rel. Kal. 15 k. 54v). Owej Florentynie zastawili 1669 r. za 2.300 zł swoje części wsi Piątek Mały w p. kal.(ib. s. 980). Pozwany był t. r. przez siostrę Sokołowską i jej męża (P. 196 k. 646v). Części w Piątku Wielkim i Małym wyderkował w 1670 r. za 5.000 zł Zofii z Bojanowskich Cząpskiej (P. 1868 VI k. 66). Umarł przed r. 1685. Jego żoną była Katarzyna Szołdrska, córka Mikołaja, kasztelana biechowskiego (P. 1107 II k. 5v). Po bezdzietnej śmierci Rafała spadek po nim brało potomstwo jego sióstr (I. Kal. 154 k. 600). Zob. tablice 1-5.
Leszczyńscy z Leszczanki w ziemi łukowskiej. N. z powiatu łukowskiego, już nie żyjący 1636 r., ojciec Ewy, żony Piotra Poklękowskiego, która wtedy mianowała plenipotentami swych krewnych Olszewskich (I. kal. 102 s. 1398). Już nie żyła 1677 r. (R. Kal. 15 k. 610).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
284285286287[288]289290291292
