Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.

[280]

Laborscy - Lisieccy
Latalscy h. Prawdzic
Jan młodszy, zwany najczęściej Januszem, syn Jana, burgrabia nakielski w l. 1475-1477 (G.), występował 1478 r. jako były burgrabia nakielski (G. 21 k. 67v). Był w l. 1486-1493 burgrabią gnieźnieńskim (G.) Poborca kaliski 1493 r. (MRPS II, nr 158, 245). Kasztelan biechowski w l. 1494-1502, sędzia generalny kaliski w l. 1495-1503 (G.). Kasztelanem lędzkim mianowany 3 II 1502 r. (MRPS III, nr 202 P. 1389 k. 196). Kasztelanem gnieźnieńskim r. 1503.26/III. (MRPS III, nr 818), starosta koniński 1504 r. (ib., nr 1515). Kupił 1464 r. od Jana Bielawskiego za 200 zł. w. trzy łany osiadłe w Piotrkowicach w p. kcyń. (P. 1383 k. 195v). Na połowie Latalic oprawił 1467 r. posag 100 grz. żonie swej Katarzynie z Oleśnicy (P. 1384 k. 245v; 1387 k. 16v). Janowi Bielawskiemu dał t. r. część w Bodzaporowicach, nabytą od tamtejszego wójta Piotra, z dopłatą 500 zł w. w zamian za części wsi Bielawy w p. gnieźn. (P. 1383 k. 256). Na Latalicach oprawił 1485 r. posag 170 grz. drugiej swej żonie Zofii Skockiej, córce Macieja, otrzymując jednocześnie od Andrzeja Skockiego zapis na Stawianach w p. gnieźn. rocznego czynszu wyderkowego 8 grz. od sumy 120 grz. (P.1387 k.16v). Od swego syna z pierwszej żony, Jana, dostał t. r. cesję oprawy jego matki 100 grz. na Latalicach i Bodzaporowicach (ib.). Od Jana Piotrkowskiego kupił 1491 r. za 80 grz. jego część w Piotrkowicach w p. kcyń. (ib. k. 143), a od Wojciecha Bodzaporowskiego kupił t. r. za 20 grz. jego część w Bodzaporowicach (ib. k. 156). Kwitował 1494 r. Czeczerada Chwałkowskiego z posagu i wiana swej siostry Małgorzaty, wdowy po Jakubie z Chwałkowa (P.856 k. 49v). Dał 1495 r. Janowi, synowi Wawrzyńca Łagiewnickiego, za jego połowy wsi Łagiewniki i Oleksino w p. gnieźn. swą część w Bodzaporowicach z dopłatą 450 zł (P.1383 k.80v; 1388 k.106). Całą wieś Latalice i części w Bodzaporowicach dał 1497 r. Strzeszkowi Łagiewnickiemu w zamian za połowę Łagiewnik (P.1383 k.136v). T. r. na Łagiewnikach oprawił 160 grz. posagu żonie Zofii Skockiej (ib. k.140v). Nazwany Łagiewnickim 1498 r. przy okazji poręczenia danego mu przez Piotra Nowomiejskiego i Jana Podleskiego za Stanisława Nowomiejskiego, iż ten uwolni czwartą część miasta Skoki, sprzedaną Januszowi za 700 zł, a obciążoną wyderkafem Mikołaja Węgorzewskiego (G.23 k.86v). Miał w l. 1499-1509 terminy z Wojciechem Przesieckim, który poręczył był za Michała Łagiewnickiego, iż ten uwolni od obciążeń zrezygnowane Januszowi za 450 grz. Łagiewniki, Oleksino i Żukowo (G.24 k.34, 249; 26 k.5). Andrzeja Skockiego skwitował 1500 r. z 120 grz., za którą to sumę zapisał był na Stawianach 8 grz. czynszu rocznego (G.24 k.88). Janowi i Stanisławowi, braciom z Wybranowa sprzedał w 1501 r. za 80 grz. całą swoją część w Piotrkowicach w p. kcyń., a dopełnił ostatecznie tę transakcję w 1502 r. (P.859 k.213; 1389 k.175). Od Jadwigi, wdowy po Marcinie Nowomiejskim, kupił 1502 r. jej część w mieście Skoki (P.1389 k.196). Od Wojciecha Janowskiego, dziedzica we Włoszynowie, swego zięcia, nabył wyderkafem w 1505 r. za 300 grz. wieś Gądecz w p. gnieźnieńskim (P.1390 k.65v). T. r. dał swojłą część w Bielawach Wojciechowi i Janowi Dębnickim w zamian za ich trzy części w Dębnicy i Dzierzgoniestwie wraz z trzema częściami jeziora zw. Mistrzewo, należącego do Dzierzgoniestwa (G.335a k.1,1v; 19 k.240). Czwartą część miasta Skoki nabył 1513 r. od Adama Smoszewskiego i Andrzeja Jaktorowskiego, dając im w zamian za to łan pusty we wsi Dzierzgoniestwo, wieś Gądecz nabytą od Wojciecha Janowskiego oraz dopłatę 60 grz. (P.786 s.471; 865 k. 417v). Ta zamiana została ostatecznie zrealizowana 1514 r. (P.1392 k.1). Od Wawrzyńca Witkowskiego i jego bratanków, Macieja i Jakuba, otrzymał 1515 r. wieś pustą Witkowice w p. gnieźn., dając w zamian połowę łana pustego we wsi Sukowo w p. gnieźn. i dopłacając im 100 grz. (P.1392 k.64). Umarł między r. 1515 a 1518 (Bon.). Owdowiała Zofia Skocka dom na Piaskach za murami Poznania, położony koło domu Jana Iwieńskiego, podkomorzego kaliskiego, dała 1540 r. swemu synowi Jerzemu, kasztelanowi lędzkiemu (P.1394 k.398). Z pierwszej żony Katarzyny z Oleśnicy był syn Jan, o którym niżej, i Wojciech w r. 1483 zapisany na Uniwersytet Krakowski (Alb. Stud. I), z drugiej synowie: Benedykt, Janusz, Jerzy, Maciej i córka Barbara, żona 1-o v. w l. 1502-1505 Wojciecha Janowskiego cz. Włoszynowskiego, 2-o v. w l. 1514-1524 Jana Turka Łąckiego, wdowa po nim w l. 1547-1554, nie żył już 1560 r. O Macieju wiem to tylko, że imatrykulował się 1516 r. na Uniwersytecie Krakowskim i t. r. umarł na zarazę (Alb. Stud. II).

I. Jan, syn Janusza, kasztelana gnieźnieńskiego, i Oleśnickiej, w l. 1488-1491 notariusz publiczny w Konsystorzu poznańskim, 1489 r. pleban w Chojnicy i altarysta w Kostrzyniu, od 1492 r. notariusz biskupa Uriela Górki, 1493 r. kanonik kolegiaty Najśw. Marii Panny in Summo i altarysta w Kościanie, a przed 1499 r. także altarysta u Wszystkich Świętych w Poznaniu, prepozyt w Chrząstowie 1498 r., w l. 1504-1507 pleban w Kostrzyniu, z której to plebanii ustąpił na rzecz Stanisława L. Od 24 IV 1495 r. kanonik poznański, 1490 r. kanclerz królowej wdowy Elżbiety, otrzymał 1500 r. prepozyturę gnieźnieńską, 1503 r. prepozyturę krakowską, 1507 r. łęczycką, 1523 r. poznańską, a kanonię poznańską ustąpił 1516 r. na rzecz brata Benedykta. Dostał 17 V 1525 r. prowizję na biskupstwo poznańskie, na które ingres odprawił 17 VIII t. r. Mianowany 15 III 1536 r. biskupem krakowskim, objął nową stolkicę 22 IV. Przeniesiony 17 VIII 1537 r. na arcybiskupstwo gnieźnieńskie, zamarł 19 VIII 1540 r. (Nowacki, Dzieje Arch. Pozn. II). Oprawę posagu swej matki, to jest 100 grz. na Latalicach i Bodzaporowicach dał 1485 r. ojcu (P.1387 k.16v), a 1491 r. skwitował tego ojca z posagu matki (G.22 k.171). Wraz z bratem Benedyktem swe części w dobrach rodzicielskich, tj. w mieście Skoki i wsiach: Dębnica Wielka, Łagiewniki, Oleksino i Witkowice w p. gnieźn., które należały się im z działów braterskich, dali 1524 r. braciom swym Januszowi i Jerzemu (P.1393 k.35v).

II. Benedykt, syn Janusza, kasztelana gnieźnieńskiego, i Skockiej. Brudziński otrzymał 1510 r. zwolnienie królewskie na scedowanie mu plebanii pobiedziskiej (MRPS IV, nr 9725). Benedykt otrzymaszy po rezygnacji brata Jana kanonię poznańską, przeprowadzał 1516 r. dowód szlachectwa. Herb ojcowski nazwał Prawdzicem macierzysty Nowiną (Scr. rer. Polonic. IX, s.377). Dostał 1518 r. prezentę na kanonię kościoła zamkowego w Kruszwicy po śmierci Mikołaja Krzyżanowskiego (MRPS IV, nr 11686). Drogą zamiany z drem med. Erazmem z Lublina dostał 1523 r. prezentę na probostwo w Gniewkowie, z którego zrezygnował w r. 1525, zapewne krótko przed 27 XII (ib., nr 13693, 14403).

III. Janusz, syn Janusza, kasztelana gnieźnieńskiego, i Skockiej, starostą inowrocławskim był już 14 IX 1516 r. (MRPS IV, nr 11672); rycerz Grobu Chrystusowego, mianowany kasztelanem lędzkim 1 XI 1520 r. (ib., nr 3492); województwo inowrocławskie otrzymał 25 XI 1535 r. (ib., nr 17944); wojewodą poznańskim został w r. 1538. Nominacja datowana wprawdzie dopiero 17 IV (ib., nr 19127), ale już 14 III t. r. województwo inowrocławskie po jego awansie zostało oddane Kościeleckiemu (ib., nr 19084). Starostwo człuchowskie za wstawiennictwem Bony dostał 22 II 1546 r. (ib., nr 7639). Wprawdzie 10 VI 1554 r. dany został konsens Wojciechowi Czarnkowskiemu, staroście kościańskiemu na wykup z rąk L-go lub jego spadkobierców Człuchowa (ib. V, nr 6696), ale trzymał to starostwo do śmierci. W zastępstwie ojca uczestniczył 1509 r. w wyprawie wołoskiej (ib. IV, nr 651). Od Mikołaja Dębnickiego, burmistrza poznańskiego, doktora sztuk wyzwolonych i medycyny, nabył 1519 r. jego część w Dębnicy, dając w zamian za to łan pusty w Sukowie z dopłatą 150 grz. (P.1392 k.314,318v). Od Jana Raczkowskiego kupił 1521 r. za 180 grz. połowę wsi Piączyno w p. gnieźn. (ib. k.377v), którą w 1524 r. rezygnował za 160 grz. ks. Mikołajowi Podleskiemu, kanonikowi Najśw. Marii Panny in Summo, plebanowi w Kłecku i Popowie (G.335a k.76). Od Jana Gałczyńskiego kupił 1522 r. za 1.000 grz. część w Dębnicy (P.1392 k.460v). Jego zięć Jan Turek Łącki otrzymał 1524 r. konsens na zastawienie mu posiadanej przez siebie królewszczyzny Płowce w p. radziej. (MRPS IV, nr 13837). Od Jana Leszczyńskiego, podkomorzego kaliskiego i starosty radziejowskiego wykupił za 6000 zł dzierżawę królewską Dolsko w p. inowrocł. (ib., nr 4661). Potem w r. 1531 król zezwolił Mikołajowi Niemojewskiemu sędziemu i wojskiemu inowrocławskiemu, wykupić te dobra od Latalskiego (ib., nr 5813). Z Katarzyną z Sulina, żoną Piotra Mieleńskiego, dziedziczką trzeciej części w Dzierzgoniestwie dokonał 1525 r. zamiany pewnych ról w Dębnicy i Dzierzgoniestwie (G.335a k.92). Od ks. Jana i Macieja braci Skrzetuszewskich oraz od innych spadkobierców Andrzeja Skockiego skupił w l. 1526-1527 za 500 grz. części miasta Skoki i wsi Stawiany w p. gnieźn. (P.1393 k.138,164v; G.335a k.97v). W przeprowadzonych w 1527 działach z bratem Jerzym oddał mu połowę miasta Skoki, biorąc całą Dębnicę (ib. k.174v). Inne części Stawian nabył 1528 r. od Zofii ze Skrzetuszewskich Pląskowskiej za 45 grz., oraz od Jakuba, Jana i Wincentego, braci Skockich, którym dał za to część miasta Skoki i dopłatę 300 zł (G.335a k.108; P.1393 k.240). Zaraz potem całą wieś Stawiany wymienił z Andrzejem Łosińskim na części wsi Urzazowo i Świączyno w p. pozn. (ib. k.241), ale bezpośrednio potem od tegoż Łosińskiego odkupił Stawiany za 1.200 zł (ib. k.242v). Barbarze Podleskiej, żonie Bernarda Kuruchowskiego dał t. r. pustkę Dzierzgoniestwo w zamian za własność Wysokiego Podlesia i pustek Piączyno (ib. k.228). Od Macieja Pępickiego kupił t. r. za 150 grz. część w Pępicach w p. gnieźn. (P.1393 k.232v). Stawiany ponownie w r. 1529 sprzedał za 1.200 zł Andrzejowi Łosińskiemu (ib. k. 272). Sprzedał mu również t. r. za 1.800 grz. całe wsie Wysokie Podlesie i Piączyno (ib. k.315v). Od Macieja Pakosckiego kupił 1530 r. za 5.000 zł części miasta Pakość i wsi Rybitwy w p. gnieźn. i inowrocł. (P.1393 k.327v), zaś od Andrzeja Jemieleńskiego za 1.000 grz. całą wieś Krzyżewniki w p. pozn. (ib. k.385v). T. r. nabył od kapituły gnieźnieńskiej całą wieś Kopydłówko w p. gnieźn., dając w zamian roczny czynsz 4 grz. na połowie wsi Brzozogaj (P.1394 k.14v,15v; MRPS IV, nr 5582). Od Katarzyny Drogoszewskiej, żony Piotra Kobylnickiego, kupił 1531 r. za 200 zł część wsi Taczały (P.1393 k.456). Od Dobrogosta Jezierskiego kupił 1532 r. za 7.000 zł połowę miasta Łabiszyna z połową przedmieść i wsi przyległych: Oporowo, Ojrzanowo, Smogorzewo, Mamlicze i Kania w p. bydg. (ib. k.499). Od Stanisława Taczalskiego kupił t. r. za 400 zł części wsi Taczały (ib. k.501). T. r. kupił za 30 grz. od Macieja Pijanowskiego pięć i pół ćwierci roli we wsi Umiętki w p. kośc. (ib. k.515). Z Feliksem Kamińskim dokonał t. r. zamiany, dając mu całą wieś Krzyżewniki i dopłatę 650 grz. za wsie Nowiec i Trąbinko osiadłe oraz Malinie pustki w p. kośc. (ib. k. 535v) Od Jana Kruchowskiego uzyskał t. r. zobowiązanie sprzedaży wsi Rybno i Wola p. gnieźn. (G. 29 k. 290). Od Jana i Macieja braci Skrzetuszewskich, dziedziców w Pawłowie w p. gnieźn. dostał 1533 r. brzeg w Pawłowie (P. 1393 k. 574). Od Marcina i Henryka braci Jarkuszewskich nabył t. r. za 600 grz. Strychowo w p. gnieźn. (ib. k. 588). Otrzymał 1534 r. konsens na wykupienie od spadkobierców zmarłego Blocha wsi królewskich: Wielawieś, Chrząstowo, Buczkowo i pustki Osiek w ziemi dobrzyńskiej (MRPS IV, nr 17495). T. r. od Piotra Wrzesieńskiego dostał zobowiązanie rezygnacji za 600 grz. wsi Mszyczyno (G. 30 k. 200). Wieś Umiętki w p. kośc. sprzedał 1535 r. za 300 grz. bratu biskupowi poznańskiemu i jego następcom (P. 1393 k. 761v). Od Wacława Zaremby kupił 1536 r. części miasta Łabiszyna i wsi: Oborznia, oba Łabiszynki, Smyrzyno, Smyrzynko, Zalasowo, Dorylewo, Królikowo w p. kcyń., przedmieścia miasta Łabiszyna, Dzierski (?), Oporowo, Kania, Mamlicze, Ojrzanowo, Smagorzewo w p. bydg., całe części miasta Mrocza i wsi: Drzązno, Drzązenko, Kossowo, Dębowo, Tanina, Taninko, Mysławy (?), Wielewieczek, Rogalino w p. nakiel. (P. 1394 k. 9). Macieja Zakrzewskiego, brata i spadkobiercę Andrzeja, wojskiego poznańskiego i burgrabiego zamku krakowskiego, pozwał 1536 r. w sprawie wykupu dóbr królewskich, tj. miasta Łopienna i wsi: Wilamowo, Gądecz, Dobiejewo, Grzybowo, Międzychód, Chroślinko, Ośno i Laskowo w p. gnieźn. (P. 876 k. 209). T. r. wykupił od tegoż Zakrzewskiego za 10.000 zł dobra królewskiego miasto Łopienno i wsie: Wilamowo, Gądecz, Laskówko oraz część w Dobiejewie (P. 1394 k. 18). Bratu Jerzemu dał t. r. połowę wsi Oleksino p. gnieźn. (ib. k. 33). Wsie Nowiec, Trąbinko wraz z pustką Malinie w p. kośc. sprzedał t. r. za 3.000 zł Maciejowi Zakrzewskiemu (ib. k. 55), od którego w r. 1537 nabył sposobem wyderkafu za 2.500 zł w. i 500 grz. dobra królewskie: wieś Międzychód, połowę wsi Ośno i Laskowo oraz połowę pustki Chrościnko (G. 335a k. 203). T. r. Sebastianowi Opalińskiemu, proboszczowi poznańskiemu i kaliskiemu, kanonikowi krakowskiemu, dał wieś Kępę w p. ksiąskim, biorąc w zamian wieś Wiele w p. nakiel., należącą do prepozytury poznańskiej (MRPS IV, nr 18398). Dla Łabiszyna otrzymał t. r. przywilej na trzy jarmarki w roku (3 V, 13 VII i 6 XII) i na targi poniedziałkowe (ib., nr 18856). Żonie swej Barbarze Kretkowskiej, córce Mikołaja, wojewody brzeskiego kujawskiego, oprawił w r. 1537 posag 2.000 zł i swój dar 1.000 zł na całych wsiach: Dębnica Wielka i Mała, Nowawieś, Strychowo oraz na połowie wsi pustych Brzozogaj i Kopydłowo, dalej na częściach wsi Pępice i Karczewo, na mieście Łopienno, wsiach Gądecz i Wolanowo, na częściach wsi Dobiejewo i Laskowo, wreszcie na dobrach królewskich: Międzychód, Ośno, Chrościenko i Laskowo (G. 335a k. 214). Od konwentu wągrowieckiego kupił 1538 r. za 200 grz. pustą wieś Miechoniwice w p. inowrocł. (Mnichów, Michowice?) (P. 1394 k. 184; MRPS IV, nr 18942). T. r. otrzymał zezwolenie wystawienia śpichlerza na gruncie królewskim w mieście Solec nad Wisłą (ib., nr 19023). Kupił t. r. za 2.000 grz. od Wincentego i Wojciecha Kruchowskich wieś Rybno i pustkę Wolę (P. 1394 k. 210). Annie z Potulic, żonie Jana Krotoskiego, zapisał t. r. dług 3.200 zł tytułem należności za części miasta Łabiszyna i Mroczy oraz przyległych wsi (G. 32 k. 326v). Od Macieja Zakrzewskiego dostał 1539 r., za konsesnsem królewskim, cesję trzymanych zastawem dóbr królewskich, tj.całe wsi Międzychód oraz połowy wsi Ośno, Laskowo i Chrościenko (P. 1394 k. 252v). Od Jakuba Rynarzewskiego kupił t. r. za 300 zł bór zw. Wołownica oraz wyspę Ostrów na Noteci, powyżej młyna Brzoza, w kierunku wsi Oborznia (ib. k. 253v). Od wspomnianej już Anny Krotoskiej kupił t. r. za 8.000 zł jej części miasta Łabiszyna i wsie: Oborznia, obie Lubionki, Smyrzyno, Smyrzynko, Zalakowo, Dobrylewo, Królikowo, przedmieście miasta Łabiszyna, Dzierski (?), Oporowo, Kania, Mamlicze, Kanowo (Ojrzanowo?), Smogorzewo, części miasta Mrocza, wsi: Drzązno, Drzązenko, Kossow, Dębowo, Tanina, Taninka, Mysławy, Wielewieczek, Rogalino (ib. k. 267v). W r. 1540 przyłączyła się do tej transakcji Dorota z Potulic, żona Wacława Zaremby, kasztelana nakielskiego (ib. k. 379v). T. r. rajcy inowrocławscy otrzymali zezwolenie od L-go na wykup pustej wsi Michowice (?) i zapisanie na niej temu L-mu czynszu 20 grz. celem erygowania szpitala w Łabiszynie (MRPS IV, nr 20103). Dodtał t. r. konsens na wykup sołectwa we wsi Międzchód (ib., nr 6748). Od Anny Cielmowskiej, wdowy po Janie Kamieńskim, i od Katarzyny Kamieńskiej nabył t. r. części wsi Kamieniec Mały cz. Kamienieczek i Bodzaporowice (P. 1394 k. 357v; G. 32 k. 105). Od Andrzeja Pierzchlińskiego dostał t. r. wieś Wolicę w p. gnieźn. (P. 1394 k. 368). Ruchocino w p. gnieźn., wieś nabytą od Małgorzaty z Modlibożyc, żony Benedykta Miezińskiego (?), sprzedał 1541 r. za 300 grz. Andrzejowi Kretkowskiemu, wojewodzicowi brzeskiemu (N. 213 k. 88), ale już w 1542 r. nabył za 400 grz. od Macieja Ruchockiego jego części dziedziczne i zastawne w Ruchocinie Małym oraz rolę zw. Siedlisko w Ruchocinie Wielkim (G. 335a k. 270). Wojciech Ruchocki t. r. sprzedał mu również za tęż sumę i swoją część należną mu z działów z braćmi Janem i Maciejem (ib. k. 269v). Od Łukasza Karczewskiego nabył t. r. pół łana roli pustej zwanej Ciecielowskie w Karczewie p. gnieźn. (ib. k. 263v). Otrzymał 1544 r. konsens na wykup cła radziejowskiego od braci Sokołoskich (MRPS IV, nr 21348). Od Anny Ruchockiej, wdowy po Macieju Baciszewskim (?) nabył t. r. za 700 grz. połowę Wielkiego Ruchocina (G. 335a k. 305v). Od Jana Tupadlewskiego kupił 1545 r. za 1.200 zł jego części w Wielkich i Małych Tupadłach (N. 213 k. 105). Swoją część cła kościańskiego t. r. wydzierżawił za 115 grz. rocznie Andrzejowi Bojanowskiemu (P. 884 k. 193). Od Macieja ojca i Tomasza syna Konarskich kupił t. r. za 700 zł osiem łanów kmiecych, dwa łany sołeckie, ogrody i karczmę w Wąwelnie p. nakiel. (N. 213 k. 109). Wieś Dąbki w p. nakiel. sprzedał t. r. za 4.000 zł Janowi Grabskiemu, zaś wieś Wolę p. gnieźn. dał swemu bratu Jerzemu (P. 1395 k. 185v). Od panny Krystyny Orzeszkowskiej kupił t. r. za 600 zł jej części w Orzeszkowie i pustce Naczki w p. pyzdr. (ib. k. 186). Od Wincentego Zdzarowskiego kupił t. r. za 3.000 zł wsie Zdzarowita i Brudzewo p. gnieźn. (ib. k. 233). Od Doroty Orzeszkowskiej, żony Marcina Markowskiego, kupił t. r. za 1.000 grz. części w Orzeszkowie i Naczkach oraz wyderkafowe części w Kopaszycach w p. pyzdr. (G. 335a k. 313v). Około r. 1546/1547 od Jakuba Wielewickiego kupił za 600 zł części w Wąwelnie, Mirucinie i Jaszkowie w p. nakiel. (ib. k. 337). Katarzyna, żona Michała Roga Radzickiego, dała mu 1546 r. cztery i pół łany puste w Tuszkowach p. nakiel. (N. 213 k. 118v). Od Tomasza Małachowskiego Skowronka kupił t. r. za 200 zł części we wsi Małachowo Kępicz w p. gnieźn. (G. 335a k. 325). Z Walentym Brzozogajskim dokonał t. r. wymiany dóbr, dał mu wsie Zdzarowita i Brudzewo oraz części wieczyste i wyderkafowe w Karczewie, wziął zaś całą wieś Brzozogaj, części Pępic oraz połowy we wsiach Łabiszyno i Wola w p. gnieźn. (p. 1395 k. 255v). Sumy posiadane przez niego na wsiach królewskich Wielawieś, Chrząstowo, Buczkowo i Osiek w p. inowrocł., oraz na wsi Międzychód w p. gnieźn. zostały t. r. złączone w jedną - 1.610 grz., a podanie tych wsi zapewniono dożywotnio jemu i jego synom Stanisławowi i Januszowi (MRPS IV, nr 22272). Żonie swej Barbarze Kretkowskiej dał w 1547 r. nową oprawę jej posagu 2.000 zł na następujących dobrach: Wielka i Mała Dębnica, Nowawieś, Strychowo, Brzozogaj, Zagajewo, Pępice, pustka Kopydłowo, części wsi pustej Dziećmiarki, miasto Łopienno i wsie: Łopienno, Gądecz, Wilamowo, całe części wsi Dobiejewo i Laskowo, dobra królewskie: Międzychód, Ośno, Chrościenko, Laskowy p. gnieźn. (G. 335a k. 354v). Łan pusty w Tuszkowach, kupiony od Katarzyny sprzedał t. r. za 50 zł Maciejowi Konarskiemu (N. 213 k. 126). Janowi Konarskiemu dał 1548 r. wieś Pturzec w p. bydg. w zamian za części wsi Sąsieczno Wielkie p. nakiel. (ib. k. 130, 131v). T. r. dostał zobowiązanie od Barbary, wdowy po Piotrze Małachowskim Skowronku, i jej synów Stanisława Wojciecha i Macieja, rezygnowania ich części we wsi Małachowo Kempicz za 80 zł (G. 34 k. 117v). Od Macieja Konarskiego kupił 1549 r. za 100 kop groszy dwa łany puste w Mierucinie w p. nakiel. (N. 213 k. 135). T. r. kupił za 400 grz. od Andrzeja Milińskiego połowę domu za murami Poznania, położonego obok swego ogrodu (P. 888 k. 347v). Dostał t. r. kamienicę przy ulicy Żydowskiej w Poznaniu, przypadłą skarbowi prawem kaduka po krawcu Węgrzynie (MRPS V, nr 4785). Swoją połowę Ruchocina w gnieźn. sprzedał 1551 r. za 1.200 zł Erazmowi Kretkowskiemu, kasztelanowi gnieźnieńskiemu (P. 787 k. 10v). T. r. od Mikołaja Tupadlskiego nabył za 1.000 grz. jego połowy dóbr ojczystych we wsi Tupadły i pustce Tupadłki k. kcyń. (N. 213 k. 155v). Całe wsie Tupadły osiadłe i puste dał 1553 r. Mikołajowi Łąckiemu, sędziemu ziemskiemu kaliskiemu, w zamian za jego połowy we wsiach Łabiszynek i Wola Łabiska w p. gnieźn. (ib. k. 170v). Miał również wsie Urzazowo i Swęczyno w p. pozn. które wyderkował kapitule poznańskiej, a które w r. 1557 synowie jego wykupili za 300 grz. (P. 898 k. 977). W r. 1538 posłował do Wrocławia a potem do Innsbrucku w sprawie małżeństwa Zygmunta Augusta z arcyksiężniczką Elżbietą. W czasie odprawiania tego poselstwa L. otrzymał od cesarza Karola V tytuł hrabiego S. I. R. On i jego potomkowie pisali się potem hrabiami na Łabiszynie L-mi. Wawrzyńca Warmuntowicza, który towarzyszł mu w tej misji, on i jego bracia arcypiskup i kasztelan lędzki przyjęli w r. 1540 do herbu Prawdzic (MRPS IV, nr 6765). Wojewoda umarł w r. 1557, przed 2 VII (ib., nr 8038). Synów pozostawił trzech: Stanisława, Janusza i Jerzego. Jego córki: Elżbieta, w l. 1545-1551 żona Jana Świdwy z Szamotuł, kasztelana biechowskiego, wdowa w l. 1566-1570, Anna, w l. 1551-1555 żona Jana Krotoskiego, kasztelana rogozińskiego.

1. Stanisław, syn Janusza, wojewody poznańskiego, i Kretkowskiej, starosta inowrocławski 1556 r. (Bon.), otrzymał starostwo człuchowskie po śmierci ojca 2 VII 1557 r. (MRPS V, nr 8038). Był też t. r. sekretarzem królewskim (G. 56 k. 64). Miał 1558 r. sprawę z Maciejem, Wojciechem i Ambrożym, braćmi Kozielskimi, o wykupienie dóbr królewskich: Ośno, Laskowo oraz połowy folwarku i pustej wsi Chrościnko (G. 37 k. 227). Mandat królewski na przekazanie tych dóbr Stanisławowi i Januszowi Latalskim wydany był już w r. 1556 (G. 36 k. 132). Z tymczasowych działów z braćmi wziął 1558 r. miasto Łabiszyn i wsie przyległe: Oporowo, Ojrzanowo, Mamlicze, Kania, Smogorzewo, Oborznia Walownica, Smerzyno, Smerzynko, Zalakowo, połowę miasta Rynarzewa i część wewsi Pszczołczyno oraz wieś Zwiczyno (?), połowę miasta Pakość z połową przedmieść i całe wsie królewskie, trzymane dożywotnio Wielawieś, Buczkowo, Chrząstowo z pustką Osiek w powiatach Gnieźn., kcyń., inowrocł., bydg. (G. 37 k. 386). Od Jerzego Pilatowskiego kupił 1561 r. za 6.000 zł w. wieś Pilatowo w p. bydg. (P. 1397 k. 84v). Od brata Janusza otrzymał 13 I 1562 r. cesję jego praw do starostwa człuchowskiego (MRPS V, nr 9047). Od Stanisława, Piotra i Macieja, braci Rynarzewskich, kupił 1566 r. za 20.000 zł połowę miasta Rynarzew i części wsi: Wielkie i Małe Pszczołczyno w p. kcyń., Przyłęki i Borzenkowo w p. bydg. (N. 215 k. 57v). Osobno Marcin Rynarzewski sprzedał mu t. r. za 5.000 zł swoje części w tychże dobrach (ib. k. 58v). Od Jana Rynarzewskiego kupił t. r. za 5.000 zł jego części w Pszczołczynie (ib. k. 66). Od Śiwętosława Orzelskiego kupił 1574 r. za 4.000 zł staw zwany Hamer w borze miasta Rynarzewa (N. 215 k. 184v). Obok braci Janusza i Jerzego, współdziedzic połowy Łekna w p. kcyń. 1558 r. (G. 37 k. 310v). Wraz z nimi skwitowany 1579 r. przez Annę z Łaskowskich Chłapowską z procesu o Dziećmiarki w p. gnieźn. (P. 932 k. 289). Starostwo inowrocławskie, za konsensem królewskim z 17 XII 1592 r., scedował zięciowi Andrzejowi Czarnkowskiemu (M. K. 137 k. 496v-497v). Wsie Mamlicze i Ojrzanowo w p. bydg. dał wieczyście 1593 r. swemu zięciowi Andrzejowi Czarnkowskiemu, kasztelanowi nakielskiemu (N. 219 k. 111v). Za konsensem królewskim z r. 1592 scedował w 1593 r. starostwo inowrocławskie temuż zięciowi (Bon.; N. 219 k. 111v). Łąki zwane Nikorzyno położone koło łąk miasta Kościelca, noszących też nazwę Nikorzyno, a sięgających rzeki Noteć w p. inowrocł., sprzedał 1596 r. za 200 zł Jerzemu Zakrzewskiemu, pisarzowi grodzkiemu inowrocławskiemu (N. 219 k. 216v). Umarł 11 XII 1598 r. Jego żoną, zaślubioną 24 X 1563 r., była Georgia ks. pomorska, córka Jerzego I, księcia na Wołogoszczy, i Małgorzaty brandenburskiej, ur. 28 XI 1531 r., zmarła w styczniu 1574 r. (Gen.). Z tego małżeństwa była córka Marianna, w r. 1584 żona Andrzeja Czarnkowskiego, kasztelanica rogozińskiego (P. 942 k. 602v), z czasem wojewodę kaliskiego. W sprzeczności z tym pozostaje treść listu pisanego 6 II 1585 r. przez Stanisława Brzezinickiego do Marcina. biskupa wrocławskiego, którym donosił, iż przed óśmiu dniami w Łabiszynie odbyły się zaślubiny jedynej córki Stanisława L-go z Czarnkowskim (Mosbach, Wiadomości, s. 203).

2. Janusz, syn Janusza, wojewody poznańskiego, i Kretkowskiej, wspomniany 1557 r. (G. 36 k. 378v). Z prowizorycznego podziału dóbr, dokonanego 1558 r. otrzymał: miasto Mroczę i wsie: Kossów. Dębowo, Sąsieczno, Wiele, Drzązno, Drzązenko, Wąwelno, Tanino, Taninko, Rogalinko, Wielowiczek, Mysławy, Mirocino, pustkę Chrościnko w p. nakiel. (G. 37 k. 386). Żoną jego była 1562 r. Anna z Brudzewa, córka Mikołaja Jaranda, wojewody łęczyckiego, i Elżbiety z Sierpca (I. Kal. 27 s. 978; P. 904 k. 700), która w 1563 r. dostała od swej matki połowę wsi Niekaszyno w p. szadkowskim (P. 1397 k.278), ze swej zaś strony sprzedała matce za 3.000 zł swe części wsi Linszyno (Luszyn?) i Kijanki w p. gąbińskim (ib. k. 278v). Uczestniczył 1564 r. w wyprawie moskiewskiej (I. Kal. 29 s. 721). T. r. dał bratu Jerzemu miasto Mroczę i wsie: Wiele, Kossów, Dębowo, Drzązno, Sąsieczno, pustki Drzążenko Mysławy, Tanino, Taninko, Rogalino, Wąwelno, Wielewiczek, Mierocino w p. nakiel. (P. 1397 k. 316v). Maciejowi Studzińskiemu sprzedał wiecznością miasto Łopienno i wsie: Gądecz, Wilamowo, Międzychód, Dobiejewo, Ośno, Laskowo, pustki Chrościnko i Laskówko w p. gnieźn., zaś Maciej dał wieczyście te dobra 1566 r. Janowi Krotoskiemu, wojewodzie inowrocławskiemu (ib. k. 461). Janusz L. temu Krotoskiemu t. r. sprzedał za 13.000 zł części wsi Dębowo i całą wieś Wiele w p. nakiel. (ib. k. 520), jednocześnie zaś odkupił od niego za 30.000 tal. miasto Łopienno i wsie: Łopieńska Wola, Wilamowo, Gądecz, część wsi Dobiejewa, całą pustą wieś Laskówko w p. gnieźn. (ib. k. 520v). Mocą przywileju królewskiego, intromitowany 1566 r. do dożywocia wsi: Wola Kowalczewska, Kowale, Wierzbno i Koszuty w p. kon. (I. Kon. 13 k. 109v). Dziedzic miasta Brudzew i wsi przyległych Nowawieś i Kolnica, zastawił te dobra 1572 r. za 1.500 zł Mikołajowi Siedleckiemu (I. Kon. 16 k.232v). Nabywszy od Łukasza Latalskiego Strzeszka pewne części w Latalicach i Zaporkach w p. gnieźn., dał to 1574 r. swemu słudze Maciejowi Studzieńskiemu (P. 1398 k. 484v). Żona jego Anna z Brudzewa przeprowadziła 1576 r. z Jadwigą z Soboty, żoną Stanisława hr z Górki, wojewody poznańskiego, podział dóbr odziedziczonych po śmierci matki tej Anny a babki Jadwigi, oraz po Hieronimie z Brudzewa, wojewodzicu łęczyckim, bracie Anny a wuju Jadwigi. Otrzymała z tego działu: miasto Bieżuń z wsiami: Wojnów, Sczoki (Seroky?), Helżbiecino, Młodzino, Dąbrówki, Siedliska oraz części wsi: Bobrowo, Babcze, Myślino, Wątróbki, w p. sierpskim, ponadto dwa dwory z placami, jeden w Kaliszu, drugi w Płocku (G. 54 k. 170). W 1579 r. miasto Staw i wsie: Kościany, Krowica, Mroczki, Sobiesęki, Cieszykowo, Golinczewo oraz pustki Wawry i Chudki sprzedała szwagrowi Jerzemu L-mu. Kwitował ją Jerzy z tego zapisu rezygnacyjnego w 1580 r., kiedy był ajuż rozwiedziona z Januszem (P. 934 k. 429). Janusz swoją część sum na wsiach królewskich: Wielawieś, Chrząstowo, Buczkowo i puste Osiek w p. inowrocł. oraz na wsi Międzychód w p. gnieźn. cedował 1590 r. bratu Jerzemu (P. 953 k. 168v). Żył jeszcze 1609 r. (G. 70 k. 30), nie żył zaś 1611 r. (G. 71 k. 263v). Anna z Brudzewa żyła jeszcze 1602 r. (ZTP 32 s. 1238), nie żyła 1611 r. (G. 71 k. 263v). Ich córki: Zofia, w r. 1602 żona Piotra Łaszcza ze Strzemielca, z czasem starosty lityńskiego, nie żyjąca już w r. 1618, Elżbieta, w r. 1611 za Baltazarem Wesslem, rozwiedziona 1611 r., wdowa 1615 r.

3. Jerzy, syn Janusza, wojewody poznańskiego, i Kretkowskiej, wspomniany 1557 r. (G. 36 k. 378v), przebywał w r. 1558 za granicami kraju i stąd działy dóbr między nim i braćmi mogły być wtedy dokonane tylko w sposób prowizoryczny. Otrzymał z nich połowę miasta Łekna i wsie: Dębnica Wielka i Mała, Brzozogaj, Pępice, Strychowo, Nowawieś, Zagajewo, Dziećmierki, oba Małachowa, Ruchocino, Orzeszkowo, Łabiszynek i Wola wraz z domami na przedmieściach Gniezna, w powiatach gnieźn., pyzdr. i kcyń. (G. 37 k. 386). Od Stanisława Roli Brunowskiego kupił w 1561 r. za 300 zł jego część we wsi Małachowo Złych Miąsic zwaną Piaskowska w p. gnieźn. (P. 1397 k. 43; 905 k. 404v). Części w Orzeszkowie i pustce Naczki w p. pyzdr. sprzedał 1564 r. za 12.000 zł Janowi i Mikołajowi braciom Spławskim Milesznej Górki (P. 1397 k. 315). Od Jana Krotoskiego, wojewody inowrocławskiego, dostał t. r. wieczystą donację miasta Mrocza i wsi: Wiele, Kossowo, Dębowo, Drzązno, Samsieczno oraz pustek Drzążenko, Mysławy, Tanino, Taninko, Rogalino, Wąwelno, Wielewiczek, Mierucino w p. nakiel. (ib. k. 357v). Na połowie swych dóbr w Dębnicy oprawił 1565 r. żonie swej Dorocie, córce Mikołaja z Kobylan, kasztelana rozpirskiego, posag jej 4.000 zł odebrany z rąk Krzysztofa Kobylańskiego (ib. k. 402). T. r. od Adama Żakowskiego kupił za 2.000 grz. połowę wsi Rzegnowo i pustek Pogorzałki oraz części wsi pustej Niewola w p. gnieźn. (ib. k. 402v). Od Pawła Bojeńskiego alias Opieckiego Gizy kupił 1566 r. za 6.000 zł części wsi Opieczki i Bojenice, dał zaś temu Bojeńskiemu w dożywaocie użytkowanie części w Rzegnowie w p. gnieźn. (ib. k. 466v, 467). Od Jana Pigłowskiego cz. Manieckiego kupił 1567 r. za 4.000 zł dwie części we wsi Brzozogaj w p. gnieźnieńskim (ib. k. 612v). T. r. sprzedał części miasta Łekna z przedmieściem Polskie Prawo za 10.000 zł Nikodemowi Łekieńskiemu, kasztelanowi krzywińskiemu (ib. k. 632v). Place, karczmy i ogrody położone na przedmieściach Gniezna sprzedał Szymonowi Żegockiemu, który został do nich wwiązany 1568 r. (G. 49 k. 207v). Siedlisko z ogrodem, gdzie rezydował Paweł Bojeński, i dwa inne siedliska oraz role z łąkami w Bojenicach, nabyte od Pawła Bojeńskiego, dał 1570 r. Maciejowi Stawskiemu, dziedzicowi w tej wsi, w zamian za część jeziora w Brzozogaju (P. 1398 k. 92). Siedlisko z ogrodem i drugie siedlisko puste koło domu Bartłomieja Bojeńskiego Gizy oraz role z łąkami w tejże wsi dał też wtedy Jakubowi Grzymisławskiemu, dziedzicowi w Bojenicach, w zamian za części w Opieczkach i za część jeziora w Brzozogaju (ib. k. 93) Małachowo Kempicz oraz inne części w Małachowie sprzedał 1571 r. za 12.000 zł Janowi, Zygmuntowi, Andrzejowi, Stanisławowi, Krzysztofowi Rafałowi i Łukaszowi Przyjemskim, synom Wojciecha, kasztelana lędzkiego (py. 110 k. 354v), a żona Dorota z Kobylan skasowała swe prawa na tych dobrach (ib. k. 356). Od Marcina ojca i Macieja syna Myślęckich kupił 1575 r. za 5.000 zł Myślęcino i części wsi pustej Niewola w p. gnieźn. (P. 1398 k. 570v). Wsie Łabiszynko i Wola oraz części wsi pustej Łabiszynko i młyn Ulęk w tej wsi w p. gnieźn. dał 1577 r. ks. Erazmowi Mieleńskiemu, kanonikowi gnieźnieńskiemu, krakowskiemu i poznańskiemu w zamian za weiś Sulino i pustkę Dzierzgoniestwo w p. gnieźn. (ib. k. 717v). Inne części w tychże dobrach kupił wtedy za 3.000 zł od Andrzeja Klonowskiego (ib. k. 718v). Jego drugą żoną była Barbara Jaruchowska, która 1578 r. kwitowała ze 100 zł Stanisława Jaruchowskiego (G. 56 k. 223v). W r. 1578 dostał Świętosławice (Bon.). Od Anny Brudzewskiej, rozwiedzionej żony brata Janusza, kupił 1579 r. miasto Staw i wsie: Kościany, Krowica, Mroczki, Sobiesęki, Cieszykowo, Golinczewo oraz pustki Wawry i Chudki (P. 934 k. 429). Miasto Skoki i wsie Łagiewniki, Oleksino oraz pustki Wola i Witkowice w p. gnieźn. sprzedał 1584 r. za 50.000 zł Franciszkowi Schoeneichowi (P. 1399 k. 264v), kupując od niego jednocześnie za 27.000 zł części wsi Krobielewo, Goraj, miasta czy wsi Lewice i Niepotrzebowo w p. pozn. (ib. k. 265v). T. r. od Schoeneicha odkupił za 50.000 zł miasto Skoki i wsie: Stawiany, Niedarzyno, Szczodrochowo, oraz wsie: Łagiewniki, Olesino i pustki Wola i Witkowice, z tym, że owe dobra jednocześnie Schoeneichowi wyderkował za 20.000 tal. sr. (ib. k. 345v), zaś miasto cz. wieś Lewice sprzedał Schoeneichowi za 5.000 zł (ib. k. 348v), a części we wsiach: Goraj, Krobielewo i Niepotrzebowo sprzedał mu za 15.000 zł (ib. k. 352). Nabyte od bratowej miasto Staw z zamkiem i przyległymi pustkami Golinczewo i Dziwidze oraz przyległe wsie: Kościany, Krowica, Mroczki, Sobiesęki oraz pustki Pajeki (?), Wawry i Chudki w województwach kaliskim i sieradzkim sprzedał t. r. Rafałowi Leszczyńskiemu, kasztelanowi śremskiemu, za 30.000 zł (ib. k.421). Od Jana Ratajskiego kupił 1586 r. za 3.000 zł części wsi Kołata w p. gnieźnieńskim (ib. k. 787). Obok braci Stanisława i Janusza, w r. 1588 współdziedzic połowy Łekna w p. kcyń. (g. 37 k. 310v). Otrzymał 23 V 1589 r. konsens królewski na wykupienie części Ośna w p. gnieźn. z rąk obecnych posesorów (M. K. 135 k. 606v, 607). Skwitowany 1589 r. przez Macieja Bala z 3.000 zł na poczet sumy 9.000 zł, stanowiącej resztę posagu 10.000 zł za córką Jerzego, Elżbietą, żoną Bala, zagwarantowanych zastawem dóbr dębnickich (P. 952 k. 444). Na mieście Skoki i na wsiach Łagiewniki, Szczodrochowo, Oleksino, Żółkowo, Witkowice, Wola, Stawiany, Niedarzyno, Zdwory w p. gnieźn. oprawił t. r. posag 20.000 zł swej synowej Annie Leszczyńskiej (R. Kal. 6 k. 177). T. r. zobowiązał się połowę pustej wsi Lubomyśle oraz trzy części wsi Sławęcino z połową brodu Ślesińskiego,z jeziorkiem Małym i górką piasczystą, dóbr nabytych od Szymona Zagórskiego, sprzedać za 4.000 zł Stanisławowi Jaruchowskiemu (P. 952 k. 408v). Córka Elżbieta zamężna Balowa dała ojcu t. r. swoje części we wsiach Parzymiechy i Jaworzyno w ziemii wieluńskiej, części dóbr bełżeckich w wojew. lubelskim oraz części dóbr kobylańskich w p. bieckim, spadłe na nią po jej zmarłej matce (P. 1400 k. 412). Od brata Janusza otrzymał 1590 r. cesję jego części sum na wsiach królewskich Wielawieś, Chrząstowo, Buczkowo i puste Osiek w p. inowrocł. (P. 953 k. 168v). Krzysztofowi Bardskiemu sprzedał 1591 r. za 5.000 zł części wsi Sławęcino i pustki Lubomyśle, jezioro zw. Małe Jezioro, Bród Śleszyński z rzeczką płynącą z Śleszyńskiego Jeziora i górkę koło Małego Jeziora we wsi Półwiodel Mały (P. 1400 k. 658). Wieś Dziećmierki i części pustej tejże nazwy oraz wieś Sulino w p. gnieźn. sprzedał t. r. za 10.000 zł Stanisławowi Jaruchowskiemu, który ze swej strony dał mu dożywotnie użytkowanie jeziora Mistrzowo w Dębnicy (ib. k. 660v, 661). Od Stanisława Grabi i żony jego Doroty Kretkowskiej kupił t. r. za 30.000 zł miasto Izbicę wsie Długie, Sokołowo i pustkę Służewo (?) z folwarkiem oraz części wsi Swiszewy w wojew. brzeskim (ib. k. 684). Inne części w tych dobrach nabył t. r. za 2.000 zł. od Wojciecha Obornickiego, spadkobiercy wuja Andrzeja Kretkowskiego (ib. k. 685v). Od córki Anny zamężej Drzewieckij otrzymał 1592 r, jej części dóbr macierzystych: Parzymiechy i Jaworzno w ziemi wieluń., dóbr bełżeckich i dóbr kobylańskich oraz te dobra, która odziedziczyła ona po śmierci ciotki swej Jadwigi z Kobylan, żony Stanisława Łubnickiego, kasztelana wieluńskiego, a więc części miasta Działoszyna i wsi: Rembielice. Szczyty, Racieszyn w p. wieluń., części wsi Kobylany, Łęki, Lubiatowa, Draganowa, Głosice (dziś Głojsce), Chiwła (dziś Iwla), Cherowa, Mszana, Dukielskie Przedmieście w p. bieckim (ib. k. 854). Dobra Dębnica Wielka i Mała, Nowawieś, Babie, Kropodłowo, Brzozogaj, Pępice, Opieczki, Dziatkowo, Głęboczek, Mszanek oraz sumy pieniężne na dobrach królewskich Międzychód, Ośno, Laskowo i Chrościnko dał 1596 r. synowi Mikołajowi (P. 1401 k. 697). Jednak posesorom dóbr stołu królewskiego, Ośna i Chrościnka, nazwany jeszcze i w 1599 r. (I. Kal. 123 k. 509) i dopiero 2 V 1600 król dał zezwolenie na scedowanie przezeń synowi Mikołajowi wsi: Międzychód, Ośno, Laskowo i Chrościenko (M. K. 145 k. 147, 147v). Synowi Andrzejowi dał 1597 r. dożywociem wsie: Rzegnowo, Myślęcino, Strychowo, Niewola i Pogorzałki w p. gnieźn. (P. 1402 k. 467). Temuż Andrzejowi przekazał w 1598 r. miasto Skoki i wsie: Rosczyno, Stawiany, Szczodrochowo, Niedarzyno, Łagiewniki, Oleksino, Żółkowo, Witkowice i Wola w powiatach pozn. i gnieźn. (ib. k. 724v), zachowując sobie dożywocie na nich (ib. k. 726v) jak również na Dziatkowie (ib. k. 826v). Od Władysława Grodzieckiego kupił 1599 r. miasto Jędrzejewo, przylegające do Gniezna wraz z wiatrakiem za 1.800 zł (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 132). Od syna Mikołaja i jego żony otrzymał 1600 r. zobowiązanie wypłacenia 1.000 zł rocznej pensji (P. 970 k. 455). T. r. swej żonie Barbarze Jaruchowskiej zapisał dożywocie na części wsi Kołata w p. gnieźn. (P. 1403 k. 431v). Barbara t. r. dostała od pasierba Mikołaja zapis dożywotniej pensji 1.000 zł i tyleż od drugiego pasierba Stanisława (G. 66 k. 406, 406v). Jerzy synowi Mikołajowi scedował t. r. tenutę dóbr królewskich: Międzychód, Ośno, Laskowo, pustki Chrościnko, daną ongiś przez króla Zygmunta Augusta. Zrezygnował też z dożywocia na Dziatkowie i scedował synowi Stanisławowi zapis zastawny na mieście Jędrzejewie dany sobie przez Grodzieckiego (ib. k. 483v). Część Jędrzejewa na przedmieściu Gniezna w 1601 r. sprzedał za 2.000 zł Wojciechowi Strzałkowskiemu (P. 1404 k. 206). Wieś Kołatę sprzedał t. r. za 8.000 zł Janowi Jaruchowskiemu (ib. k. 309v). Od syna Jerzego dostał 1602 r. dożywocie wsi Łagiewniki, Oleksino, pustek Wola i Witkowice (ib. k. 755v). Żona jego otrzymała t. r. dożywocie od swego pasierba Stanisława L. na częściach wsi Rzegnowo, Myślęcino, Strychowo oraz na pustkach Pogorzałki i Niewola ( ib. k. 472). Jerzy umarł w 1609 r. (G. 70 k. 30). Jego synowie z pierwszej żony: Jerzy, Mikołaj, Stanisław i Andrzej. Córki z pierwszego małżeństwa: Anna, w l. 1598-1600 żona Adama Drzewickiego, starosty inowłodzkiego, Elżbieta, wydana w r. 1588 za Macieja Bala z Choczwi, z którym żyła jeszcze w r. 1592. Wedle Bonieckiego, była i trzecia córka, Dorota, żona 1594 r. Wawrzyńca Chlewickiego.

1) Jerzy, syn Jerzego, wojewodzica poznańskiego, i Kobylańskiej, jak było wyżej, w r. 1589 mąż Anny Leszczyńskiej, córki Rafała, kasztelana śremskiego (R. Kal. 6 k. 177). Izbicę nabył 1591 r., a sprzedał ją 1598 r. (Bon.). Dał 1592 r. zobowiązanie swym braciom Mikołajowi, Stanisławowi i Andrzejowi, że po śmierci ojca oprawę daną przez niego pierwszej żonie zniesie i podane owej oprawie dobra odda do działów braterskich (P. 957 k. 509v). Od braci Mikołaja i Stanisława dostał 1594 r. ich dział we wsiach Parzymiechy, Jaworzno, Danków, Lipie, Szyszków i Rembielice w p. wieluń., odziedziczonych po ciotce Jadwidze z Kobylan Łubnickiej, kasztelanowej wieluńskiej. Otrzymał też od nich wszystkie ruchomości po niej (O. 1401 k. 292). Z Męcińskimugodził się o Działoszyn odziedziczony po Kobylańskich, a bracia t. r. ową ugodę potwierdzili (Bon.). Wsie: Parzymiechy, Danków, Lipie, Szyszków, Rembielice Szlacheckie, Jaworzno i folwark Słowikowo w ziemi wieluńskiej, zastawione Andrzejowi Przyjemskiemu, staroście kowalskiemu i konińskiemu, sprzedał (z wyjątkiem pięciu zbiegłych poddanych) w r. 1602 za 100.000 zł Wojciechowi (Albrechtowi) Rozenowi, staroście dorpackiemu (P. 1404 k. 759v; ZTP 27 s. 697). Jego drugą żoną była w 1603 r. Anna Siewierska, córka Stanisława, starosty ostrzeszowskiego (Py. 131 k. 76). Spisywał z nią wzajemne dożywocie 1605 r. (Ws. 204 k. 254v). Otrzymał od króla Zygmunta III 4 II 1606 r. potwierdzenie nadanego 1538 r. przez cesarza Karola V tytułu "hr. S. I. R. na Łabiszynie" (M. K. 150 k. 191-193), nie żył już 1609 r. (P. 143 k. 824). Anna z Siewierskich była 2-o v. w 1612 r. żoną Jana Kiełczewskiego (P. 988 k. 663). Żyła jeszcze 1618 r. (I. Kal. 84 s. 1269). Synowie Jerzego: Rafał, o którym niżej, Andrzej i Jerzy, obaj występowali w l. 1609-1611 (P. 143 k. 824v; G. 70 k. 387v; 71 k. 142v), obaj bezpotomni, nie żyli już 1613 r. (P. 146 k. 716). Był jeszcze syn, nieznany z imienia, pochowany jako małe dziecko 2 VII 1603 r. (LM Poznań, Św. Krzyż, protest.).

Rafał, syn Jerzego i Leszczyńskiej, wspomniany 1609 r. (P. 143 k. 824). Po śmierci swych młodszych braci nazwany 1614 r. jedynym spadkobiercą swego ojca, połowę oprawy, którą zmarła matka otrzymała od swego teścia a dziada Rafała, na mieście Skoki i na wsiach przyległych, cedował Mikołajowi z Miłosławia Górskiemu (P. 992 k. 1068). Temu bowiem Górskiemu sprzedał wtedy za 32.000 zł wsie Łagiewniki, Oleksino, Niedarzyno oraz pustki Żółkowo, Wola i Witkowice (P. 1409 k. 56). Z żoną Elżbietą Krokow cz. Krokowską, córką Ernesta, spisał wzajemne dożywocie 1621 r. (P. 1412 k. 1084v), a posag 17.000 zł oprawił jej t. r. na wsiach Rzegnowo, Strychowo i Myślęcino w p. gnieźn. (ib. k. 1142). Powyższe wsie oraz Owieczki odkupił t. r. za 40.000 zł od Andrzeja Reja z Nagłowic, dworzanina królewskiego (ib. k. 1217), któremu jednocześnie sprzedał za 60.000 zł miasto Skoki oraz wsie: Stawiany, Rościno, Szczodrochowo w p. gnieźn. (ib. k. 1219). Wspólnie z żoną otrzymał 1626 r. konsens na wykup Sarnowa (Bon.). Dwór swój na przedmieściu poznańskim Garbarach sprzedał 1637 r. za 1.600 zł Barbarze z Leszna, wdowie po Władysławie Przyjemskim, podkomorzym poznańskim (P. 761 k. 333). Dla dzieci zrodzonych z Elżbiety Krokowskiej mianował 1638 r. opiekunami: tę żonę, Hieronima Broniewskiego i Wojciecha Jarochowskiego (G. 80 k. 456). Ponieważ Rzegnowo i Strychowo wyderkował 1639 r. za 20.000 zł Władysławowi Kunińkiemu (P. 1419 k. 1350), oprawę posagu żony t. r. przeniósł na Owieczki i Myślęcino (ib. k. 1342v). Wsie Owieczki i Myślęcino sprzedał w 1643 r. za 24.000 zł Stanisławowi Poklateckiemu (P. 1421 k. 212). Przyszłemu mężowi swej córki Marianny, Bartłomiejowi Koźmińskiemu, podsędkowiczowi kaliskiemu, zapisał 1650 r. dług 6.000 zł jako posag i wyprawę (G. 82 k. 255v). Rzegnowo zobowiązał się 1664 r. sprzedać za 20.000 zł córce Annie Koźmińskiej (G. 84 k. 161v). T. r. umarł i 2 XII został pochowany w Dębnicy (Bytner). Żona go przeżyła i 15 XI 1664 r. z Rzegnowa zapraszała na pogrzeb mężowego bratanka Władysława (Arch. Jednoty 6 s. 18). Synowie: Stanisław, wspomniany raz tylko 1650 r. (P. 1061 k. 98v), Jerzy o którym niżej. Córki: Anna, w r. 1644 żona Piotra z Iwanowic Koźmińskiego, podsędka ziemskiego i sędziego surrogatora grodzkiego kaliskiego, wdowa w l. 1650-1676, i Marianna, wydana w 1650 r., krótko po 26 VIII za Bartłomieja z Iwanowic Koźmińskiego, syna powyższego Piotra z jego pierwszego małżeństwa. Ojciec i syn Koźmińscy pożenili się więc z siostrami.

Jerzy, syn Rafała i Krokowskiej, w 1650 r. jeden z opiekunów dzieci Jana Bronikowskiego i Katarzyny Broniewskiej (P. 1061 k. 98v), ożenił się 1654 r. z Anną Dziembowską, biorąc za nią 13.000 zł posagu, z czego jej brat Krystian zapisał mu 10.000 zł jako dług (Ws. 56 k. 424, 425). Z tą żoną spisał wzajemne dożywocie 1655 r. (P. 1068 k. 120). Obok Krystiana ojca i Jana syna Dziembowskich był w r. 1658 pozwany przez Mariannę z Leszna Tuczyńską, podkomorzynę inowrocławską, i jej synów o zbrojny najazd na Łomnicę (P. 182a k. 282).

2) Mikołaj, syn Jerzego, wojewodzica poznańskiego, i Kobyłańskiej, kasztelan nakielski 1632 r., mąż Katarzyny z Więcborka Zebrzydowskiej, córki Wojciecha, wdowy 1-o v. po Gabrielu Rydzyńskim, z którą spisywał dożywocie w 1596 r. (P. 1042 k. 61). Wedle zobowiązania danego przez ojca dokonał t. r. na rzecz Andrzeja z Kurozwęk Męcińskiego, kasztelana wieluńskiego, donacji swej części we wsiach: Kobylany, Łęki, Makowiska, Suliskowo (?) Głojsce, Dragonowa, Dukielskie Przedmieście, Iwla, Cherowa, Mszana, Smerczyna w p. bieckim oraz domu w Krakowie przy ulicy Grodzkiej (P. 1402 k. 202v). Od ojca dostał t. r. całe wsie: Dębnica Wielka i Mała, Nowawieś, Zagajewo, Babie, Kropidłowo, Brzozogaj, Pępice, Opieczki, Dziatkowo, Głęboczek, Mszanek oraz sumy pieniężne na dobrach królewskich: Międzychód, Ośno, Laskowo i Chrościnko (P. 1401 k. 697). Żonie w 1597 r. oprawił 15.500 zł posagu na połowie Dębnicy Wielkiej i Małej (P. 1402 k. 423v). Sprzedała ona t. r. swoją wieś Rudnicze w p. kcyń. za 7.200 zł Adamowi Żylickiemu (ib. k. 275). Mikołaj otrzymał od ojca 1600 r. cesję dzierżawy dóbr królewskich: Międzychód, Ośno, Laskowo i pustki Chrościnko (G. 66 k. 483v). Od króla dostał kosens na wykup sołectwa w Ośnie 22 V 1600 r. (M. K. 145 k. 157v). Po śmierci bezdzietnego brata Andrzeja, wspólnie z bratem Stanisławem miasto Skoki i wsie: Rościno, Stawiany, Szczodrochowo, Niedarzyno, Łgiewniki, Oleksino, Żółkowo, Witkowice i Wola w powiatach pozn. i gnieźn. sprzedali w 1601 r. za 100.000 zł bratu Jerzemu (P. 1404 k. 308). Katarzyna z Zebrzydowskich 1608 r. całe swe części dziedziczne we wsi Ninino w p. pozn. sprzedała za 2.000 zł Kasprowi Potulickiemu (P. 1406 k. 398v), a transakcja ta najwidoczniej nie doszła do skutku, bowiem owe części sprzedała 1611 r. za 2.500 zł Zofii z Potulic, żonie Andrzeja Czarnkowskiego, wojewody kaliskiego, oraz Janowi Potulickiemu (P. 1407 k. 521v). Mikołaj będąc kalwinem był w r. 1609 jedym z podpisujących protest przeciwko wydanemu przez biskupa poznańskiego zakazowi budowania zboru w Międzyrzeczu (P. 143 k. 744). Od Wojciecha Leśniewskiego kupił 1612 r. za 6.600 zł Owieczki w p. gnieźn. (P. 1408 k. 10). Od ks. Andrzeja Lipskiego, kustosza metropolitalnego gnieźnieńskiego, kupił t. r. za 900 zł wieś kapitulną pustą Kopydłowo cz. Kopydłówko w p. gnieźn., należącą do uposażenia kustodii gnieźnieńskiej (P. 1408 k. 2v). Wsie Rzegnowo, Strychowo i Myślęcino, kupione za 24.000 zł od brata Stanisława, sprzedał 1617 r. za taką samą sumę Andrzejowi Rejowi z Nagłowic, dworzaninowi i sekretarzowi królewskiemu (P. 1410 k. 552v), zaś Owieczki sprzedał temuż Rejowi 1618 r. za 7.000 zł (P. 1411 k. 205). Katarzyna z Zebrzydowskich żyła jeszcze 1618 r. (G. 337 k. 414v). Mikołaj drugiej swej żonie, Katarzynie Przyjemskiej, córce Władysława, podkomorzego kaliskiego, i Barbary z Leszna krótko przed ślubem w r. 1620 oprawił posag 15.000 zł na wsiach: Dębnica Wielka i Mała, Nowawieś, Kopydłowo, Babie, Zagajewo, Pępice oraz na wolnym wyrębie w Dziatkowie (P. 1412 k. 48). T. r. otrzymał dla niej prawo wspólności na dobrach królewskich: Międzychód, Ośno, Laskowo i Chrościnko (Bon.). Wzajemne dożywocie z tą żoną spisywał 1621 r. (P. 1412 k. 850). Mianował 1622 r. opiekunami swych dzieci: żonę, jej ojca i matkę, oraz Mikołaja Łubowskiego (G. 76 k. 226v). Ponowne dożywocie z żoną spisał 1623 r. (P. 1414 k. 555v). Od Zofii, żony Zygmunta Grudzińskiego, Leonory, żona Jana Smoszewskiego, i panny Doroty, córek Piotra Czarnkowskiego, kasztelana śremskiego, kupił 1627 r. za 5.000 zł pewne pustki w dobrach Pruchnowo i Kruszewo w p. gnieźn. (P. 1415 k. 850). Umarł w 1632 r. Kazanie pogrzebowe w zborze w Dębnicy wygłoszone zostało przez superintendenta Daniela Mikołajewskiego (Estr. XXII, s. 378). Wdowa żyła jeszcze w 1641 r., kiedy zawierała kontrakt dzierżawy Dębnicy ze Zbigniewem Mielęckim (G. 80 k. 884v). Z pierwszego małżeństwa Mikołaj miał dwie córki, ZOfię i Annę. W r. 1606 mianował dla nich opiekunami: swego ojca Jerzego i brata Stanisława, Władysława Przyjemskiego, Andrzeja Grodzickiego i Mikołaja Łubowskiego (Kc. 125 k. 124v) Córce Annie zapisał 1620 r. posag 12.000 zł (P. 1004 k. 227). Wyszła ona w 1641 r. między 2 a 5 IX za Hieronima Broniewskiego i umarła w 1641 r., pochowana 11 VI. Starsza Zofia była w 1618 r. żoną Andrzeja Reja z Nagłowic, z czasem dworzanina i sekretarza królewskiego. Umarła w 1630 r., mając lat 30, pochowana w Skokach (Łukaszewicz). Synowie z drugiego małżeństwa: Władysław, Mikołaj, Jan i Aleksander (Estr. XXXII, s. 291, 292; G. 80 k. 186). Spośród nich tylko Stanisław zostawił potomstwo i o nim niżej. Władysław, wspomniany w l. 1632-1640, niewątpliwie umarł młodo. Mikołaj umarł między r. 1653 a 1655 (G. 82 k. 846v; ZTP 30 s. 1266). Jan (Jan Teofil) żył jeszcze 1655 r. (ZTP 30 s. 1266; P. 1064 k. 1211v). Najmłodszy Aleksander umarł między r. 1655 a 1659 (ib.; P. 183 k. 149).

Stanisław, syn Mikołaja, kasztelana nakielskiego, i Przyjemskiej 1649 r. od brata Mikołaja za 25.000 zł jego części w dobrach ojczystych: Dębnica Wielka i Mała, Brzozogaj, Pępice, Opieczki, Nowawieś, Dziatkowo i śpichlerz w Solcu nad Wisłą (P. 1424 k. 500v), zaś 1653 r. kupił za taką samą sumę od brata Jana jego części w tychże dobrach i dwór na przedmieściu Poznania za bramą Wrocławską, koło kościoła Św. Krzyża (P. 1066 k. 576). Mąż Barbary z Parskiego Bojanowskiej córki WOjciecha, wdowy po Władysławie Miękiskim, która w 1649 r.wspólnie z siostrą Katarzyną zamężną Rejową wieś Baworówko, spadłą po stryju Andrzeju Bojanowskim, sprzedała za 9.000 zł Adamowi Bojanowskiemu (ib. k. 761v). Z tą żoną spisywał wzajemne dożywocie t. r. (ib. k. 974v). Na okup najmłodszego brata Aleksandra (przebywającego najwidoczniej w niewoli) dał 1653 r. sumę 3.000 zł (G. 82 k. 846v). Żył jeszcze 1654 r. (G. 82 k. 891), już nie żył 1655 r., kiedy Barbara występowała jako wdowa (P. 180 k. 359). Nie żyła już i ona 1664 r. (G. 84 k. 231v). Pozostawili jedynego syna Władysława.

Władysław (raz nazwany Władysławem Kazimierzem), syn Stanisława i Bojanowskiej, ur. ok. 1652 r. Opiekę nad nim sprawował zrazu 1657 r. stryjeczny brat ojca Rafał L. (G. 82 k. 1296). Władysław, jako dziedzic Dębnicy i Brzozogaju oraz spadkobierca bezdzietnego stryja Aleksandra, był pozwany 1659 r. przez Joachima Rudigera Golcza, pułkownika brandenburskiego. Pozostawał wtedy pod opieką Andrzeja Przyjemskiego, kasztelana łęczyckiego, i Mikołaja z Nagłowic Reja (P. 183 k. 149). Reja skwitował z opieki 1668 r. (Kc. 131 k. 87v). Oprawił 1673 r. posag 12.000 zł żonie swej Izabeli Eufrozynie Mielęckiej, córce Samuela i Jadwigi Korzbokówny Zawadzkiej (P. 1426 k. 379). Dożywocie z nią spisał 1679 r. (P> 1429 k. 395v). Po ojcy był dziedzicem Dębnicy Wielkiej i Małej, Brzozogaju, Nowejwsi, Pępic, części Opieczek (G. 85 k. 70v), a także Dziatkowa (P. 1105 VII k. 10). Od Rafała Koźmińskiego i jego siostry Barbary zamężnej Ponińskiej, syna i córki zmarłej Marianny z Latalskich Bartłomiejowi Koźmińskiej, a spadkobierców ciotki Anny z Latalskich Piotrowej Koźmińskiej, kupił 1680 r. za 26.000 zł wsie Rzegnowo, Strychówko i Rzegnówko, odziedziczone po tej ciotce (P. 1102 VI k. 43). Umarł na chorobę zaraźliwą zwaną cephalalgia około 9 III 1681 r., mając 29 lat (Arch. Jednoty VIIIc 11). Wdowa od Jana Raszewskiego, skarbnika wyszogrodzkiego, kupiła 1684 r. za 24.000 zł wsie Owieczki i Mylęcino w p. gnieźn. (P. 1107 V k. 26v). Była w r. 1685 2-o v. żoną Adama Lubstowskiego, stolnika inowrocławskiego (G. 88 k. 49), z czasem starosty kruszwickiego, wreszcie kasztelana kowalskiego. Jako wdowa i po tym drugim mężu występowała 1704 r. (G. 92 k. 307). Umarła między r. 1712 a 1720 (ZTP 39 k. 985; P. 1175 k. 182). Córka Władysława i Mielęckiej, Eleonora Jadwiga, niezamężna 1686 r. (G. 88 k. 113), w l. 1691-1709 żona Rafała Lubstowskiego, kasztelanica bydgoskiego, potem 2-o v. w l. 1711-1717 za Aleksandrem Ścibor Marchockim, podsędkowiczem ziemskim kaliskim, nie żyła już 1720 r.

(1) Stanisław Jan, syn Władysława i Mielęckiej, jeszcze nieletni 1684 r. (Ws. 149 k. 172), obok braci współdziedzic Dębnicy 1685 r. (G. 88 k. 49, 113), ożenił się z Katarzyną Kąsinowską, córką Jana, sędziego surogatora grodzkiego wałeckiego, i Barbary Żychlińskiej, której w 1694 r. poprzedniej oprawy posagu 15.000 zł dodał jeszcze 10.000 zł (P. 1128 XII k. 81v). Jego drugą żoną była Eleonora Żychlińska, córka Jana, burgrabiego ziemskiego wschowskiego, i Barbary Małgorzaty Drzewieckiej, o rękę której zawierał umowę w Ossowejsieni 1 VI 1700 r., biorąc za nią w posagu 18.000 złp gotowizną oraz klejnoty wartości 1.000 zł węg. (Ws. 77 III k. 95v, 164 k. 33). Dziedzic Rzegnowa, Strychowa i Dziatkowa, żonie tej oprawił 10 V t. r. sumę posagową 18.000 zł (P. 1139 X k. 13; Ws. 93 k. 5v). W 1709 r. wspólnie z bratem Jerzym Hieronimem uczynili generalnym spadkobiercą ich fortun brata Konstantego Rafała (I. Kon. 73 k. 6v). Stanisław był również dziedzicem Owieczek i Myślęcina 1714 r. (G. 93 k. 177v). Rzegnowo i Strychowo sprzedał 1715 r. za 36.000 zł bratu Jerzemu Hieronimowi (P. 1149 I k. 291). Wyzbył się również Owieczek, Nowejwsi i Dziatkowa, chyba na rzecz Andrzeja Twardowskiego, pułkownika wojsk koronnych (Ws. 93 k. 5v). pozwany był 1717 r. przez żonę jako "mąż uciążliwy". Protestowała przeciw jego transakcji z bratem Jerzym (ws. 161 k. 99v) Żył jeszcze w 1725 r. (ZTP 44 k. 273). Umarł w mieście Kobylinie infamowany za własnoręczne zmarodowanie Wojciecha Płaczkowskiego, którego spadkobiercy pozwali 1732 r. owdowiałą Eleonorę (Kośc. 167 k. 4). Ta wdowa kwitowała 1754 r. swych bratanków Żychlińskich z sumy swego posagu 18.000 zł (Ws. 92 k. 55). Żyła jeszcze 1761 r. kiedy przez Rozbickich, dzeici swej zmarłej córki, wezwana do przedłożenia rejestru sreber i klejnotów po zmarłym mężu, oświadczyła, że nie pozostawił nic z tego. (Ws. 93 k. 5v, 185 k. 111). Córki ich: Katarzyna, ochrzcz. 23 I 1696 r., zaraz potem zmarła (LB Skoki), Zofianna Apolinara, ochrzcz. jako dziecko ośmiotygodniowe 6 X 1701 r. (LB Orzeszkowo, protest.). Ta Zofia, czasem nazywana Zofią Apolinarą, była w l. 1721-1755 żoną Wojciecha Rozbickiego. Nie żyła już 1761 r.

(2) Mikołaj, syn Władysława i Lielęckiej, wspomniany jako współdziedzic Dębnicy 1685 r. (G. 88 k. 49), Rzegnowa 1697 r. (G. 90 k. 62). Owieczki, Nowąwieś i Myślęcin wydzierżawił 1701 r. pod zakładem 6.000 małżonkom Niedrowskim (G. 91 k. 26). Bezpotomny, nie żył już 1706 r. (P. 1144 k. 89).

(3) Jerzy Hieronim, syn Władysława i Mielęckiej, wspomniany w r. 1696 jako współwłaściciel Dębnicy Wielkiej i Małej (G. 88 k. 113). Już pełnoletni 1693 r. (I. Kon. 69 k. 227v), w r. 1705 Opieczki na trzy lata wyderkował za 4.000 zł Janowi Bieganowskiemu i żonie jego Annie Jabłkowskiej, zaś Bieganowski zobowiązał się jednocześnie sprzedać mu za 5.000 zł swoje części w Bojenicach w p. gnieźn. (G. 92 k. 57, 57v). Te części Bojenic Jerzy kypił od Jana Bieganowskiego za 6.000 t. dopiero w 1710 r. (P. 1145 k. 1135). Swoją część sumy na wsi Police w p. kon., dziedzicznej Rafała Lubstowskiego, kasztelanica bydgoskiego, deportowaną przez swego zmarłego brata Mikołaja, cedował 1706 r. swej siostrze Eleonorze Jadwidze, żonie tegoż Lubstowskiego (P. 1144 k. 89). Spadkobiercą swym mianował w 1709 r. brata Konstantego Rafała (I. Kon. 73 k. 6v). Komisarz komisji poznańskiej województw wielkopolskich 1710 r. (G. 93 k. 44v). W 1711 r. występował jako dziedzic Dziatkowa, Bojenic i innych dóbr (G. 93 k. 80v). Od brata Stanisława Kupił 1715 r. za 36.000 zł Rzegnowo i Strychowo (P. 1149 I k. 291). Jego żoną była zaślubiona 3 III 1710 r. Eleonora Działyńska kasztelanka brzeska kujawska (LC Witkowo). Był 1719 r. dziedzicem czy też posesorem Żelaskowa, którą to wieś wydzierżawił pod zakładem 8.000 zł Janowi Jeziorkowskiemu (G. 94 k. 38v). Rzegnowo i Strychowo sprzedał 1720 r. za 28.000 zł Stefanowi Malczewskiemu (P. 1175 k. 182). Dziedziczny posesor dóbr Rakojady 1720 r. (P. 1178 k. 85), nie żył już 1721 r. (G. 94 k. 141v). Wdowa t. r. kwitowała Aleksandra i Jerzego braci Hazów ze sprawy o dokonywane przez nich najazdy na wieś Roszkowo, będącą w posiadaniu jej zmarłego męża (P. 1181 k. 204). Żyła jeszcze 1732 r. (G. 96 k. 458), już nie żyła 1738 r. (P. 1253 k. 248v). Synowie ich: Stanisław Jan, ur w Roszkowie, ochrzcz. 28 VI 1716 r. (LB Skoki), niewątpliwie zmarły dzieckiem, i Władysław.

Władysław, syn Jerzego Hieronima i Działyńskiej, dziedzic Bojenic, wsi pozostającej pod oprawą i dożywociem matki 1721 r. (P. 1184 k. 43v), dziedzic Pępic 1723 r. (G. 94 k. 251v). Aleksander Mycielski, podsędek ziemski sieradzki, zrzekł się 1724 r. opieki nad nim (G. 94 k. 341). Dziedzic Dębnicy 1732 r. (G. 96 k. 458). Wieś Dziatkowo sprzedał 1738 r. za 20.000 zł Ludwikowi Dorpowskiemu, pułkownikowi J. Kr. Mci (P. 1253 k. 248v). Spisał 6 IV 1739 r. punkta do kontraktu sprzedaży Dębnicy Wielkiej i Małej, Brzozogaju, Bojenic, Pępic, połowy Opieczek Katarzynie Kąsinowskiej, wdowie po Kazimierzu Cieleckim, staroście powidzkim (G. 97 k. 362v). Aktu rezygnacji tych dóbr oraz Próchnowa, Kopydłowa, Dziadkowic, Zagajewa za sumę 30.000 zł dokonał w r. 1741 (P. 1263 k. 67). Żył jeszcze 1747 r. (G. 98 k. 97v). Był bezdzietny i już nie żył 1780 r., kiedy jego siostrzeńcy i spadkobiercy Rozbiccy cedowali swe prawa po nim odziedziczone do dóbr Mielno, Nowoszyce i Starawieś w p. gnieźn. Józefowi Włostowskiemu (G. 107 k. 143). Władysław był ostanim Latalskim w Wielkopolsce.

(4) Konstanty Rafał, syn Władysława i Mielęckiej, współdziedzic Dębnicy 1686 r. (G. 88 k. 49), dał 1708 r. zapis 200.000 zł Zofii Lubstowskiej, żonie Jana Pawła Szygowskiego, starosty kruszwickiego (P. 1144 k. 353v) i został przez nią 1709 r. z owej sumy skwitowany (G. 93 k. 7).

3)Stanisław, syn Jerzego, wojewodzica poznańskiego, i Kobylińskiej, wspomniany 1592 r. (P. 957 k. 510v), nabył 1598 r. Izbicę, którą 1599 r. sprzedał Czosnowskiemu (Bon.). Zaślubił 1598 r., krótko po 4 VI, Jadwigę z Budzisławia Wysocką, córkę Stanisława, za którą miał przyobiecany posag 2.000 zł (I. Kon. 28 k. 495). T. r. działała ona w imieniu sych poddanych z Osieka Małego i Dęby w p. kon. (ib. k. 694), zaś w r. 1602 swoje części we wsiach Kiełczewo Weśrzednie i Zabłocie w p. kon. sprzedała za 5.000 zł Marcinowi Kiełczewskiemu. Była dziedziczką Budzisławia (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 142). Stanisław wspólnie z bratem Mikołajem odziedziczone po bracie Andrzeju miasto Skoki z przyległymi wsiami sprzedał 1601 r. za 100.000 zł bratu Jerzemu (P. 1404 k. 308) Budzisław w 1607 r. sprzedał Tylickiemu, a kupił w r. 1608 Skarbanów (Bon.). Żeniąc się po raz drugi z Marianną z Wierzbna Rydzyńską, córką Gabriela i Katarzyny Zebrzydowskiej, krótko przed ślubem, 9 IX 1609 r. dał zobowiązanie jej bratu Adamowi, iż oprawi jej posag 10.000 zł na połowie swych dóbr, to jest na mieśice Izbicy z przyległościami, wyłączając od owej oprawy wsie Rzegnowo, Strychowo i Myślęcino (G. 70 k. 256). Dokonał tego w 1610 r., oprawiając 11.000 zł na mieście Izbicy i na wsiach: Ślazowe, Długie, Sokołowo, Skarbanów i na częściach wsi Świeszewy, Chotel oraz na pustce Tymień w p. przedec. T. r. spisał też z żoną dożywocie (P. 1407 k. 89, 176v). W 1612 r. wwiązany do wsi Śiwętosławice, Skasino, Sarnów, kupił 1613 r. Nowąwieś od Jana Badka (Bon.). Sumę dłużną zmarłemu ojcu przez nie żyjącą już Annę z Brudzewskich Latalską, a przysądzoną w procesie toczonym przeciwko Elżbiecie Latalskiej, rozwiedzionej żonie Baltazara Wessla, i dzieciom Piotra Łaszcza, to jest córce i wnukom tej Brudzewskiej, cedował w 1611 r. Stefanowi Ziemięckiemu (G. 71 k. 263v). Skasował 1617 r. opiekę ustanowioną dla swych dzieci zrodzonych z Wysockiej (G. 74 k. 155). T. r. Rzegnowo, Strychowo i Myślęcino sprzedał za 24.000 zł bratu Mikołajowi, a żonie na Izbicy z przyległościami ponowił oprawę posagu, ale tym razem w wysokości 22.000 zł (P. 1410 k. 509v, 511). Kupił też t. r. od Adama Lubońskiego za 6.000 zł jego części w Małym Osieku w p. kon. (ib. k. 432). Nie żył już w 1620 r., kiedy opiekunem jego córek, urodzonych z Wysockiej, był ich stryj Mikołaj L. (P. 1004 k. 219). Nie żyła wtedy również i żona jego, która umarła w Gdańsku bezdzietnie (bon.). Z córek, Marianna była w l. 1620-1632 żoną Jana Heninga Pudwelsa, ZOfia, w r. 1621 żona Gabriela Rydzyńskiego, wdowa po nim 1632 r., 2-o v. w l. 1632-1641 za Mikołajem Sokołowskim, kasztelanicem gostyńskim, z czasem cześnikiem inowrocławskim. Była jeszcze i trzecia córka, Dorota, ale umarła dzieckiem (Bon.). Dobra po Stanisławie, to jest miasto Izbica i wsie: Ślazowo, Długie, Sokołowo, Skarbanowo, część wsi Śiweszewy oraz pustki Tymień i Pasieka zostały podzielone pomiędzy dwie siostry. Marianna w 1621 r. swoją część dała mężowi Pudwelsowi, który też t. r. odkupił od Zofii Rydzyńskiej jej część, płacąc 30.000 zł (P. 1412 k. 696, 760v).

4) Andrzej, syn Jerzego, wojewodzica poznańskiego, i Kobyłańskiej wspomniany 1592 r. (P. 957 k. 510v). W 1596 r. potwierdzał zapis donacyjny ojca na rzecz Andrzeja Męcińskiego, kasztelana wieluńskiego (P. 1402 k. 202v). Otrzymał od ojca 1598 r. miasto Skoki oraz wsie: Roszcynno, Stawiany, Szczodrochowo, Niedarzyno, Łagiewniki, Oleksino, Żółkowo, Witkowice i Wola w powiatach pozn. i gnieźn. i z tego Skoki, Rosczynno, Stawiany, Szczodrochowo i Niedarzyno dał ojcu w dożywocie, a na wsiach Łagiewniki, Oleksino, Żółkowo, Witkowice i Wola oprawił posag 11.000 zł żonie swej Dorocie Karnkowskiej, córce Jana, kasztelana lędzkiego (ib. k. 724v, 725, 726v). Żył jeszcze 1600 r. (G. 66 k. 525), umarł postrzelony w Poznaniu (Bon.), i spadek po nim brali 1601 r. bracia (P. 1404 k. 308). Wdowa poślubiła 2-o v. w Łowienku 11 XII 1605 r. Jerzego a Lubieńca Niemojewskiego (Kopia pobożnej pamięci), a potem 3-o v. za Hieronimem Walewskim, 4-o v. za Benedyktem Witosławskim. Już nie żyła 1645 r. (ZTP 29 s. 2161).

Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.

[280]