Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
275276277278[279]280281282283
Laborscy - Lisieccy
Stanisław kupił w 1642 r. za 700 zł. od Urszuli z Potulickich 1-o v. Opalińskiej, 2-o v. Grudzińskiej, wojewodziny kaliskiej, łan pusty na przedmieściu Pniew (N. 225 k. 36v). W 1647 r. spisał dożywocie z żoną Marianną Pietrzycką (P. 1423 k. 9v). Ta Marianna, już jako wdowa po Stanisławie i 2-o v. żona Pawła Kamińskiego, kwitowała 1653 r. wojewodzinę Grudzińską (Kośc. 303 k. 671). W 1655 r. była już 3-o v. za Bronisławem Torzymieskim (P. 180 k. 153). Paweł, nie żjący już w 1644 r., miał syna Aleksandra, który wspólnie z żoną Agnieszką Wilczycką cedował wtedy za konsensem królewskim z 11/VI dom oraz dwa i pół łany we wsi Wyrowo ze starostwa stawiszyńskiego Krzysztofowi Gorzyckiemu i Mariannie Pomarańskiej małżonkom (I. Kal. 110a s. 641). Krzysztof, dzierżawca Witkowa, chrzestny 29 VII 1647 r. (LB Witkowo). Stanisław otrzymał 1652 r. zapis 208 zł długu od Katarzyny L., wdowy po Adamie Głuchowskim, córki Jana i Doroty z Masłowskich (R. Kal. 14 k. 296). N., mąż Katarzyny Strzałkowskiej, córki Wojciecha, bezpotomnej. Oboje nie żyli już 1657 r. (Ws. 56 k. 614). Anna, żona 1671 r. Jakuba Wróblewskiego. Małgorzata 16 V 1672 r. trzymała do chrztu dziecko (LB Strzelno). Teresa, 1675 r. żona Kazimierza Pomianowskiego. Jakub, syn zmarłego Michała, dostał w 1676 r. od Łukasza Bojanowskiego zapis 300 zł. (P. 1094 k. 109). Jakub żonie swej Teresie Baranowskiej, córce Jana i Anny z Stęgoskich, oprawił 1677 r. posag 500 złp. (P. 1428 k. 61). Aleksander i Agnieszka z Wilkszyckich, oboje nie żjący już w r. 1677, mieli syna Wojciecha i córkę Mariannę, żonę Grzegorza Szymańskiego, która kwitowała wtedy brata z 500 zł. (I. Kal. 138 s. 309). Ludwik i Barbara, rodzice Andrzeja Józefa, ochrzcz. 5 X 1679 r. Matką chrzestną była Małgorzata L. (LB Konojad). Wojciech i żona jego Agnieszka Błaszkowska, córka Stanisława i Marianny Gierścianki 1680 r. (I. Kon. 77 k. 95v, 142), oboje kwitowali 1704 r. z 1.000 zł Wojciecha Dunina Szpota, dziedzica części Wojsławic, i żonę jego Annę Miaskowską (I. Kal. 157 s. 158, 159). T. r. zawierali oboje kontrakt z Janem Piekarskim i żoną jego Konstancją Orłowską (ib. s. 172). Ów Wojciech nie żył już 1713 r., a żona jego nie żyła 1718 r. (I. Kon. 75 k. 26). Ich syn Walenty, córka Apolinara (Eleonora), w r. 1718 żona Jana Gałęskiego, występująca w l. 1738-1742 już jako wdowa. Walenty w 1713 r. w imieniu własnym i niezamężnej jeszcze siostry Apolinary mianował plenipotenta (I. Kal. 159 k. 246, 247). Może to ten sam Walenty z żoną Konstancją Czartkowską brał 1720 r. w zastaw pod zakładem 400 zł część w Zdzienicach zwaną Podleszczyzną od Adama Zdzienickiego Podleśnego (ib. 161 s. 143). Córka Walentego i Czartkowskiej, Zofia, w l. 1775-1788 żona Stanisława Zdzienickiego Bacha.
N., mąż Doroty Pęcherzewskiej 1680 r. (I. Kal. 140 k. 2). Był to chyba Wojciech L., z którym spisywał 1682 r. kontrakt Maciej Pęcherzewski (I. Kon. 63 k. 197). Katarzyna, żona Adama Głoskowskiego, nie żyjącego już 1680 r. Jakub z żoną Teresą Sławianowską kwitował 1681 r. z 1.000 zł Kościeleckich (P. 213 I k. 106). Konstancja była matką chrzestną 3 VII 1690 r. (LB. Gniezno, Św. Trójca). Jadwiga, wdowa po Andrzeju Pikarskim, zmarłym w r. 1693, żyła jeszcze 1705 r. Stanisław, mąż Katarzyny Skrzetuszewskiej, córki Stanisława i Marianny Szudrawskiej, która 1698 r. kwitowała Chryzostoma Judzkiego ze 100 zł, zapisanych w 1650 r. przez jego ojca babce jej Zofii z Wardęskich Maciejowej Skrzetuszewskiej (G. 90 k. 185v). Katarzyna, już nie żyjąca 1698 r., żona Walentego Dąbrowskiego. Marcin, kapitan J. Kr. Mci 1701 r. (LB. Poznań, Fara). Jakub z żoną Teresą Baranowską zawierali 1701 r. kontrakt z małżonkami Wawrzyńcem i Katarzyną Wieszczycką, dziedzicami Charzewa w p. gnieźn. (P. 1140 k. 156). Ich córka Teresa była 1746 r. żoną Aleksandra Gorlewskiego (G. 98 k. 36v). Krystyna, żona 1-o v. Marcina Bębnowskiego, 2-o v. Wojciecha Mieszkowskiego, 3-o v. 1702 r. Mikołaja Biernackiego. Franciszek z Pyszącej chrzcił w Śremie 28 XII 1703 r. swoją córkę Mariannę. Może jego żoną była Konstancja występująca tamże Jako matka chrzestna 3 II 1704 r. (LB Śrem). Ignacy, podstarości w Naramowicach i Marianna z Pineckich (?) chrzcili córkę Annę 3 VIII 1704 r. (LB Poznań, Św. Wojciecha). N., mąż 1717 r. Anny z Bukowca Dąbrowskiej, córki Jana (P. 1152 k. 78), ale w 1742 r. spotykamy Annę Dąbrowską, córkę Mikołaja i Heleny Skrzteuskiej, wdowę po Stanisławie L., która idąc wtedy 2-o v. za Baltazara Pogorzelskiego zapisała mu przed ślubem 1.500 zł (Kośc. 321 s. 224). Jeszcze gdzieindziej Anna nazwana córką Heleny z Poradowskich Dąbrowskiej (Ws. 187 k. 229). Czy w pierwszym wypadku to nie pomyłka w imieniu ojca owej Anny? Żyła jeszcze z Pogorzelskim 1745 r. (Kośc. 323 k. 5). Tomasz z żoną Ludwiką byli chrzestnymi 23 II 1718 r.(LB. Graboszewo). Dorota i jej mąż Jan Wasielowski nie żyli już 1720 r. Hiacyntowi i żonie jego Konstancji Wierzbińskiej roborował skrypt 1721 r. pod zakładem 500 zł Mikołaj Kobyliński (G. 94 k. 961). Antoni 29 XI 1721 r., a Andrzej, 23 III 1723 r. trzymali do chrztu dzieci (LB Witkowo). Andrzej, posesor Kołaczkowa w p. gnieźn., kwitował się 1723 r. z dziedzicem tej wsi Aleksandrem Wolskim (G. 94 k. 271). Franciszek, pisarz komory celnej we Wschowie 1722 (Ws. 166 k. 178). Anna i jej mąż Jan Nasierowski nie żyli już oboje 1724 r. Marianna zaślubiła 24 I 1727 r. w Kamieńcu Marcina Potasznika. Ur. Kazimierz zaślubił 10 II 1722 r. Agnieszkę pochodzącą z Panienki (LC Panienka). Ci sami Kazimierz i Agnieszka, rodzice Marianny, ur. w Szypłowie, ochrzcz. 25 III 1729 r., i Walentego, ochrzcz. 20 II 1735 r. (LB Nowe Miasto). "Urodzony" Kazimierz, zapewne ten sam, zaślubił 2-o v. "uczciwą" Reginę z Szypłowa 3 VI 1737 r. (LC Nowe Miasto). "Wielmożnego" Kazimierza i Reginy, może tych samych, dzieci ochrzczone w Wieleniu: Stefan Teofil 28 XII 1754 r. (ur. w Wieleniu), Magdalena Petronela 27 V 1755 r. (ur. w Łokaczu), Ignacy 24 III 1757 r.(ur. w Wieleniu), Katarzyna Agnieszka 25 IV 1759 r. (LB Wieleń). Franciszek i Jadwiga, rodzice dzieci urodzonych w Nakle: Anny, ochrzcz. 14 I 1727 r., Antoniego, ochrzcz. 2 XI 1729 r., Barbary Katarzyny, ochrzcz. 28 XI 1732 r. (LB Nakło). Wojciech i Joanna, "posesjonaci", bawiący chwilowo koło Konina, rodzice Franciszka, ochrzcz. 5 X 1735 r.Ojciec dziecka zmarł na krótko przed jego urodzeniem (LB Zduny). Katarzyna, żona Macieja Godurowskiego, oboje już nie żyli 1736 r. Po bezdzietnej śmierci Stanisława L. spadek po nim 1736 r. brali między innymi jego bracia cioteczni Mikołaj i Antoni Dramińscy, synowie Hiacynta (I. Kal. 171/173 s. 158). Antoni ożenił się 1738 r. z Dorotą Choińską, wdową po Janie Kamińskim, właścicielką części Chrapiewa, która przed ślubem zapisała mu dług 400 zł (Kc. 139 k. 44). Andrzej, ekonom z Grabowa, umarł 12 V 1739 r. (LM Biechowo). Pani Zofia umarła w Śniatach 15 III 1740 r.(LM Wilkowo Polskie). Józef z Gałczynka umarł w r. 1740 (LM Kamieniec).
Rafał wymieniony w 1752 r. wśród spadkobierców Konstancji Rylskiej, żony Jana Niniewskiego (I. Kal. 196/198 k. 35). Jadwiga umarła w 1754 r. i została pochowana 30/VII (LM Kcynia). Andrzej umarł 23 II 1761 r. (ib.). Maciej (Mateusz), w l. 1761-1775 mąż Barbary Dzierżanowskiej, zaślubionej 1 II 1761 r. (LC Nakło), córki Marcina i Eleonory Komierowskiej (N. 212 k. 21; G. 102 k. 16v).Antoni, chrzestny 20 XI 1763 r. (LB Grabów). Maciej, podczaszy pomorski 1768 r. (LB Poznań, Fara). Panna Katarzyna ze dworu w Krobi trzymała do chrztu dziecko 16 X 1771 r. (LB Krobia). Była wychowawczynią Młodziejewskich kasztelaniców nakielskich i umarła we dworze tamtejszym 26 VI 1786 r., mając ok. 50 lat (LM Krobia). Wiktoria, ze dworu w Ojezierzu występowała jako matka chrzestna 7 V 1773 r. (LB Ojezierze). Julenta, żona Jana Badowskiego, nie żyjącego 1775 r. Wojciech, świadek ślubu Stanisława Bielskiego 26 IV 1777 r. (LC Kucharki). N., mąż Katarzyny Krasińskiej, która jako wdowa szła 2-o v. 23 VIII 1777 r. za Franciszka Napruszewskiego, rozwodnika (LC Gniezno, Św. Trójca). Ur. B. zaślubił 5 VI 1777 r.Barbarę Basicką. Świadkami ślubu byli nieszlachta (LC Kamieniec). Marcin, dworzanin w Iłowcu, był 15 II 1778 r. ojcem chrzestnym (LB Iłowiec). Jan Nepomucen, wojski chęciński, zmarł 3 III 1779 r.w pobliżu klasztoru jędrzejowskiego (Nekr. Obra i Owińska). Józef i Anna Katarzyna Zielińska chrzcili 20 X 1781 r. swego syna Jana Kantego, ur. w Ogielsku (LB Tarnowo k. Łękna). N., mąż Elżbiety Szuwalskiej, która jako wdowa kwitowała 1781 r. Antoniego Mieszkowskiego, dzierżawcę Rakowa (G. 108 k. 38). Jan. mąż 1784 r. Katarzyny Kiedrowskiej, córki Jana i ALeksandry de Bezany (?) (I. Kal. 224 k. 56, 230). Jan był 2 I 1785 r. ojcem chrzestnym (LB Pęchowo). "Wielmożny" Adam, pisarz miejski w Stęszewie, ojciec chrzestny 19 VI 1786 r.(LB Stęszew). Józef, ekonom w Ćmachowie, i żona jego Barbara chrzcili 24 X 1788 r. syna Franciszka Rafała, ur. tamże (LB Biezdrowo). Józef. towarzysz chorągwi konsystującej w Śremie, mąż Teodozji, która umarła 20 V 1790 r.mając ok. 30 lat (LM Śrem). Ów Józef już 20/XI t. r. zaślubił 2-o v. pannę Brygidę Lisowską z tamtejszego klasztoru (LC Śrem). Mikołaj i Deograta chrzcili 11 VIII 1792 r. syna Rocha Wawrzyńca, ur. w Barcinie (LB Barcin). Ignacy i Joanna z Zambrowskich, rodzice Edwarda Kajetana, ur. 7 VIII 1797 r. i Nepomuceny Domicelli, ur. 29 IV 1799 r. (LB Poznań, Fara). Onufry, regens (?), chrzestny 7 IV 1799 r. w czasie pobytu w Wyganowie (LB Kobylin). Ten sam zapewne Onufry bywał ojcem chrzestnym w l. 1802-1805 (LB Poznań, Fara). Panna Wiktoria, mieszkająca u klarysek poznańskich, umarła 23 IX 1803 r., mając lat 80 (LM Poznań, Fara). Kajetan, ur. ok. 1774 r., zaślubił w Węgielnikach 7 X 1812 r. Marcellę Sulkowską, wdowę po Strużyńskim (Strożyńskim?), ur. ok. 1768 r., zmarłą tamże 13 X 1826 r. Ich córka Prakseda zmarła 1826 r. licząc lat 15 (LC, Lm Św. Trójca, Gniezno). Andrzej, w l. 1810-1811 dzierżawca Dzierżążnika, z nielegalnego związku z Marianną Odolińską miał dzieci: Mariannę Antoninę, ur. w Trzcinicy 13 V 1810 r., zmarłą w Dzierżążniku 4 II 1811 r.(LB LM Trzcinica), Wojciecha Romana, ur. w Kopcu 9 VIII 1811 r., Feliska Pawła, ur. tamże, ochrzcz. 7 II 1813 r. (LB Doruchów). Antoni, dzierżawca Brzezia, i Marianna z Więckowiczów, rodzice Emilii Józefy, ur. w Brzeziu r. 31 III 1812 r.(LB Gostyń). Wojciech, dzierżawca Pustkowia Rybka w l. 1824-1829, i Rozalia z Damięckich, rodzice: Teofila, ur. 1816 r., zmarłego 31 X 1817 r., Józefy, ur. w Raszkówku 13 X 1820 r. (LM, LB Pogrzybów), innego Teofila, ur. w Rybce 29 IV 1824 r., Anny, ur. tamże 12 VII 1826r., Pauliny, ur. tamże 8 VI 1829 r. (LB Rozdrażew). Antoni, rządca dworu grylewskiego 1817 r. (LB Czeszewo). Felicjan, profesor szkoły mniejszej w Gnieźnie, zaślubił za zgodą swego ojca, w Arcugowie 2 II 1878 r. Petronellę Olszewską (LC Niechanowo). Ich córki: Teofila Wilhelmina, ur. w Gnieźnie na Grzybowie 10 I 1829 r., Józefa Marcjanna, ur. tamże 19 II 1831 r. (LB Sw. Trójca, Gniezno). Ignacy, kapitan wojsk polskich, posesor Czachór, i Józefa Trzcińska mieli córki Teodorę, ur. ok. 1816 r., zmarłą w Czachórach 11 II 1845 r., mającą lat 29 (LM Droszew), wydaną 25 XI 1843 r. za Józefa Arnolda, dziedzica Pietrzykowa (LC Droszew), Sewerynę Marcjannę, ur. tamże 8 I 1823 r. (LB Droszew). Ten sam Ignacy, zmarły w Czachórach 20 XII 1828 r. w wieku lat 41 (LM Droszew), miał żonę Józefę Zarembiankę (Zarmbinę?), nie wiem więc czy to była druga żona, czy też Trzcińska była uprzednio Zarembą? Po śmierci I-go ta Józefa, licząca lat 33, wyszła 2 V 1830 r.za Ludwika Bogusławskiego z Młynowa. Dzieci Ignacego i owej Zarembianki (Zarembiny?): Konstancja Józefa, zmarła w wieku 8 miesięcy 12 XI 1824 r., Igancy Romuald Józef, ur. w Czachórach 4 II 1826 r., zmarły tamże 2/VIII t. r. (LB, LM Droszew). Wojciech, dzierżawca folwarku na przedmieściu Dolska, i żona jego Julianna z Bagińskich (1-o v. za Sztulpińskim), rodzice Salomei Ludwiki, ur. w Dolsku 11 XI 1818 r. (LB Dolsk). Ks. Marcin, syn dziedzica dóbr, proboszcz Czempiński, zmarł w Czchórach 22 III 1825 r. mając lat 81 (LM Czempiń). Ks. Feliks, komendarz rogoziński 1829 r. (LC Rogoźno), proboszcz i dziekan w Kwieciszewie, zmarł 30 XII 1866 r. (Dz. P.). Marianna, ze Środy, chrzestna 3 III 1859 r. (LB Czerniejewo). Agnieszka, obywatelka średzka, zmarła w Rogoźnie 27 V 1848 r., licząc lat 90. Pozostawiła sześcioro dzieci, w tym Tomasza liczącego lat 70, Antoniego 66, ks. Feliksa 52 Salomeę 50, Józefa 48, wnuków 90, prawnuków 32. W zapisie jej zgonu wymienione też "niewdzięczne dzieci": Florian, Józef, Jan i Stanisław (LM Rogoźno). Wspomniany tu Andrzej, lekarz w Kłecku 1857 r. (LC Kłecko). N., mąż Józefy z Jankiewiczów, 2-o v. żony Ludwika Mańkowskiego, kapitana wojsk polskich, zmarłego 1850 r. (LM Poznań, Św. Marcin).
Piotr, kandydat med. 1856 r. (LB Środa). Lekarz w Wągrowcu 1863 r., zaślubił 27 XI 1866 r. w Poznaniu w Farze pannę Wiktorię Szóstakowską, córkę b. dyrektora gimnazjum w Trzemesznie (Dz. P.). Tajny radca zdrowia 1893 r., umarł w Wągrowcu 20 III 1910 r., mając lat 74 (ib.). Wiktoria z Szostakowskich zmarła tamże 28 I 1915 r. (ib.). Ich syn Stefan złożył 29 IV 1896 r.na Uniwersytecie Wrocławskim egzamin na aptekarza (ib.). Ciotką doktora Piotra była Franciszka L., zamężna Bukowska, zmarła w Wągrowcu 5 I 1893 w 82-im roku życia (ib.). Bliscy krewni doktora to Laskowscy z Runowa. Z nich Ludwik, posesor Konar w l. 1853-1857, Smogulca 1859 r., dziedzic Runowa, gdzie zmarł 18 IV 1885 r. licząc lat 62 i 8 miesięcy (LM Rogoźno). Jego żona Anna Bronisława Szulczewska, córka Jana, zmarła w Berlinie 20 IV 1879 r. w wieku 47 lat (ib.). Synowie: Tadeusz Antoni, ur. w Konarach 30 X 1853 r., trzymany do chrztu przez Wincentego L-go ze Środy (LB Margonin), Ludwik i Jan, o których niżej, Antoni, ur. ok. 1866 r., zmarły 1885 r., pochowany w Rogoźnie 12/II t. r. (Dz. P.). Córki: Bronisława Anna Balbina, ur. w Smoglucu 12 VIII 1859 r., wyszła w Potulicach 26 IX 1882 r. za Stanisława hr. Sokolnickiego z Pogrzybowa, zmarła w Opłucku w Galicji w 6 IV 1891 r., Monika wyszła 1892 r. za Józefa Oświecimskiego z Oświecimia. Może córką Ludwika była też Jadwiga, która przed 7 V 1894 r.wyszła za Władysława Jordana, lekarza z Ostrzeszowa. Ludwik Jan, syn Ludwika i Szulczewskiej, ur. w Konarach 8 X 1855 r.(LB Margonin), urzędnik gospodarczy w Sulisławiu, ożenił się 10 II 1885 r. z Jadwigą Połomską, mającą lat 21 (LC Rogoźno). Z niej syn Jan, ur. w Będzitowie pow. inowrocł. 30 IV 1893 r.(LB Rogoźno). Jan Anastazy, syn Ludwika i Szulczewskiej, ur. w Konarach 8 X 1855 r., do chrztu trzymał go uczeń gimn. Piotr L. (LB Margonin). Chyba identyczny z nim Jan, w l. 1885-1895 dzierżawca Bledzianowa, mąż Petronelli Masłowskiej, ojciec Czesława Mściboja, ur. w Bledzianowie 5 I 1894 r., trzymanego do chrztu przez Alfreda i Jadwigę L-ich, zmarłego 18 X 1895 r., oraz Jadwigi Marii, ur. 13 VIII 1895 r., zmarłej 19/X t. r. (LB LM Ostrzeszów).
Rozalia, zamężna Kamińska, zmarła 13 III 1863 r., mając lat 52 (Dz. P.). Stanisław, komisarz dóbr, i Anna Wolińska, rodzice Marii i Stanisławy. Maria ta, ur. 4 VII 1864 r., zaślubiła 1-o v. 30 VI 1886 r. Ludwika Mieczkowskiego, posesora folwarku z dóbr grodziskich (LC Poznań, Św. Marcin; Dz. P.), 2-o v. 25 II 1897 r. w Gnieźnie Kazimierza Stanisława Dembińskiego (ib.). Młodsza Stanisława Cecylia, ur. 2 XI 1866 r. (LB Poznań, Fara). Marianna, zamężna Barańska, "za życia przez wielu z familii zapoznana i opuszczona", zmarła 24 VII 1867 r.(Dz. P.). N., mąż Katarzyny Daszyńskiej, która zmarła w Strzelinie 17 VI 1872 r., pozostawiając męża, dzieci i wnuki (ib.). Wincenty, mąż Marcjanny Boińskiej, zmarłej w Środzie 7 V 1873 r.(ib.). Franciszek, nie żyjący już 1863 r., mąż Józefy Bierkowskiej, zmarłej ok. 11 X 1873 r., pochowanej w Psarskiem. Syn ich, "urodzony" Józef Aleksander "de L.", ur. ok. 1842 r., nauczyciel szkoły elementarnej w Kwilczu, potem w Rokossowie, zaślubił 27 I 1863 r. "uczciwą" Julię (Juliannę) Wilhelmi, córkę Józefa nauczyciela w Lubosinie, i Klary Grubert, ur. ok. 1843 r. (LC Otorowo). Ich synowie: Knaut Józef, ur. w Koźlu 16 II 1864 r., Mieczysław Hilary, ur. tamże 12 I 1866 r.(LB Otorowo), Nikodem Adam, ur. w Rokossowie 1 VI 1879 r., zaślubił w Poznaniu w Farze Irenę Banaszkiewicz (LB Poniec), Julian Wincenty, ur. w Rokossowie 29 VII 1885 r., trzymany do chrztu przez Józefa L-go, nauczyciela, i pannę Wandę L-ą (LB Poniec). Córka, Emilia Paulina, zmarła w Rokossowie 22 I 1882 r. w wieku lat 7 (LM Pozniec). Ks. Ignacy, licencjat św. teologii, nauczyciel religii przy gimn. w Wałczu, umarł w Poznaniu w Zakładzie SS. Miłosierdzia 8 XI 1880 r., a o jego zgonie zawiadomili matka i brat (ib.). Ignacy, długoletni nauczyciel Gimnazjum Św. Marii Magdaleny, emeryt, umarł w Poznaniu 3 III 1880 r., mając lat 70. Donisili o zgonie żona i dzieci (ib.). Weronika Maria, żona N. Tabulskiego, profesora gimnazjum w Rogoźnie, zmarła tamże 23 XI 1881 r. (ib.). N., mąż Marcjanny Zaborowskiej, zmarłej 29 XII 1882, pochowanej w Żerkowie. Donosił o jej śmierci syn (ib.). Michał ze Źrenicy umarł 5 III 1883 r., o czym donosili żona i dzieci (ib.). Stanisław i Klementyna, mieszkający w Rogoźnie, stracili 22 II 1886 r. córkę Marię w siódmym roku życia (LM Rogoźno), zaś 7 XI 1891 r. umarł im syn Zygmunt w dziesiątym roku życia (Dz. P.). Jadwiga złożyła w Bydgoszczy 12 III 1886 r. egzamin na wyższą nauczycielkę (Dz. P.). Wiktoria z Jeziorowskich zmarła 10 XII 1887 r. w Poznaniu, o czym zawiadomiły dzieci (ib.). Ks. Jakub na Wielkanoc 1891 r. obchodził 25-lecie w parafii Kazimierz koło Szamotuł (ib.). Zmarł 31 I 1894 r. (ib.). Tadeusz. dr med., pochodzący z W. Ks. Poznańskiego, studiował i doktoryzował się we Wrocławiu i tutaj po dwóch latach zmarł 28 VI 1891 r., mając 37 lat. Pozostawił żonę i dzieci (ib.). Maria, zamężna Goździewska, mająca lat 77, umarła w Głuchowie, pochowana w Środzie 8 II 1897 r. (ib.). Stanisław, mający lat 68, umarł 7 VI 1902 r., o czym zawiadomił ks. Stefan L. (ib.). Niewątpiliwie ten sam ks. Stefan, proboszcz w Kołdrąbiu, zmarł w Gnieźnie 6 VI 1908 r., a zawiadomiła o jego śmierci matka (ib.). Ks. Leon, proboszcz kościoła Św. Wojciecha, zmarł 11 XI 1902 r., mając lat 63 (ib.). Józefa, żona Mariana Rafała Frezera, posesora dóbr, 1907 r. (LB Poznań, Św. Marcin). Zofia z Buszkiewiczów zmarła 27 VIII 1912 r., pochowana w Konarzewie, o czym zawiadomili mąż i dzieci (Dz. P.). Antoni kupił 1913 r. od Bagera, Niemca, majątek Ignacewo w p. gnieźn. liczący 1050 ha (ib.). Jan, kupiec, umarł w Poznaniu 12 VII 1915 r. mając lat 36, o czym zawiadomili Ludwik i Mieczysław Laskowscy (ib.).
Lasoccy h.Dołęga z Lasotek w ziemi dobrzyńskiej, pisali się z Brzezin. Michał, dzierżawca tenuty śremskiej, miał 1450 r. termin z Anną Wilfiną, wdową po Janie z Rostoków (?), rodzoną siostrą zmarłego Piotra Polaka (Kośc. 19 k. 104v). Ks. Ja, tenutariusz śremski i pleban w Brzezinach 1475 r. (P. 20 k. 25v). Ten sam ks. Jan, scholastyk gnieźnieński, i Stanisław, podkomorzy poznański, bracia rodzeni i niedzielni, dziedzice Lasotek, mieli w 1491 r. sprawę z Jerzym Wrzesińskim, kasztelanem śremskim (Kośc. 228 k. 355). Tego ks. Jana procesował 1493 r. o sumę 50 grz. Wojciecj Górski, kasztelan lędzki, który mu wydzierżawił był na siedem lat, jako opiekun nieletnich Krotoskich, Niewierz, Grocholice i inne ich dobra (P. 22 k.25v). Stanisław został podkomorzym poznańskim 29 XII 1490 r., po rezygnacji Andrzeja Górskiego, dworzanina królewskiego (P. 21 k. 188). Tego Stanisława, podkomorzego poznańskiego i starostę śremskiego, pozwali 1510 r. Jan i Andrzej Iłowieccy, dziedzice w Wolsztynie (Kośc. 23 k. 126v). Kupił 1513 r. od Macieja Krzyżankowskiego za 100 grz. łan osiadły w Krzyżankowie w p. kośc. (P. 186 s. 429). Łan ten wraz z dopłatą 800 grz. dał t. r. Andrzejowi Gryżyńskiemu w zamian za wieś Drzenczewo w p. gnieźn. i zapis wyderkowy 9 grz. czynszu rocznego od sumy 100 grz. na wsi Brzezie (P. 786 s. 429). Drzenczewo i część Brzezia podkomorzy t. r. wyderkował za 800 grz. Janowi Domaradzkiemu (ib. s. 449). t. r. pozwał Macieja Gostyńskiego, kasztelana śremskiego, który przy użyciu siły wygnał go z Drzenczewa (P. 865 k. 374). Był również i wojskim sochaczewskim. Połowę miasta Brzeziny w ziemi łęczyckiej sprzedał 1514 r. za 14.000 zł Andrzejowi Gryżyńskiemu (Kośc. 232 k. 404v). Maciejowi Gostyńskiemu, kasztelanowi śremskiemu, rezygnował 1517 r. czynsz 9 grz. (bez jednego wiardunku) na Brzeziu, nabyty od Andrzeja Gryżyńskiego (P. 1392 k. 161v).
Krzysztof, starosta gostyński, już nie żyjący w 1579 r., zapisał był na wsi Suserz w p. gostynińskim dług 1.000 zł Andrzejowi z Gulczewa Sierpskiemu, wojewodzie rawskiemu. Córki zmarłego już wojewody, Jadwiga, wdowa po Wojciechu Sędziwoju Czarnkowskim, staroście generalnym wielkopolskim, i Anna, żona Stanisława Złotkowskiego, prawa swe do tej wsi oraz proces przeciwko spadkobiercom starosty, cedowały temuż Złotkowskiemu (Py. 116 k. 112, 112v).
Jan, chorąży łęczycki, już nie żyjący w 1601 r., miał za żonę Małgorzatę Warszycką, która w 1604 r. miała termin o dług 6.000 zł z Andrzejem Złotkowskim i uzyskała limitę (I. Kal. 70 k. 1032). Żyła jeszcz 1611 r., kiedy skwitował ją z 6.000 zł Maciej Korabiewski z p. sier. (ib. 77a s. 536). Dzieci Jana i Warszyckiej: Jan, Paweł, Marian, Kasper, Anna, w l. 1601-1615 żona Andrzeja Złotkowskiego, w końcu kasztelana kamieńskiego, 2-o v. w l. 1626-1649 żona Rościsława Walewskiego, zmarła bezpotomnie, i zapewne Zofia, w r. 1656 wdowa po Andrzeju Zapolskim, kasztelanie wieluńskim. Boniecki znał córkę Jana Jadwigę, żonę Zygmunta Zapolskiego, kasztelana wieluńskiego (!). Z synów, Marian występował już 1610 r. (I. Kon. 35 s. 118). Kasper nie żył już 1656 r., kiedy bracia: ks. Jan, proboszcz brzeziński, Paweł, podczaszylubeski, i Marian, wraz z synami zmarłego Kaspra: Janem, Mikołajem i Zygmuntem, oraz Zofią, wdową po Andrzeju Zapolskim, kasztelanie wieluńskim, obok innych współspadkobierców miasta Rychwał i wsi Skokowo, byli pozwani przez Złotnickich (I. Kon. 56 k. 237v). Pozwani zostali jako spadkobiercy zmarłej już Anny 1-o v. Złotkowskiej, 2-o v. Walewskiej (ib. 60 k. 88). Z synów Kaspra, Zygmunt urodzony z Heleny Tarnowskiej (I. Kal. 154 s. 173), którą Boniecki nazywa Elżbietą, w r. 1663 pozwał brata Jana, cześnika wyszogrodzkiego, który wieś Paprotnię, daną mu do wiernych rąk, zostawił bezprawnie Aleksandrowi Poradowskiemu, odłączjąc od niej młyn zw. Rochna (I. Kon. 58 k. 247). Był 1664 r. dziedzicem wsi Grochowy w p. kon. (ib. k. 257, 276). Żona Zygmunta, Teresa Świejkowska, córka i jedyna spadkobierczyni Marcina i Heleny z Pietrzyckich, kwitowała 1676 r. Jana Opalińskiego, wojewodę kaliskiego, i Teresę z Przyjemskich żonę jego z 1.000 zł (P. 1049 k. 417v; I. Kal. 138 s. 3). Przed r. 1681 Zygmunt na częściach Bogusławic Górnych i Nadolnych zapisał sposobem zastawnym sumę 500 zł Aleksandrowi Orłowskiemu cz. Owsianemu (I. Kal. 140 k. 366). Oboje z żoną w 1681 r. posesorowie Zbierska, wraz z dziedzicem tej wsi Andrzejm Boguckim zostali pozwani przez Zofię z Wardęskich Gosławską, spadkobierczynię wujów Zbierskich (I. Kon.. 63 k. 275). Części Bogusławic Nadolnych i Górnych zw. Bogwiedczyzna Zygmunt sprzedał 1686 r. za 2.300 zł Wojciechowi Bogusławskiemu (I. Kal. 143 s. 255). W 1687 r. kupił za 10.000 zł od Jana Franciszka Czachórskiego i jego żony Anny Zbierskiej części Zbierska w p. kal. (R. Kal. 2 k. 373; I. Kal. 142 k. 500). Wedle kontraktu z 1699 r. wieś Grochowy, odziedziczoną po ciotce Annie 1-o v. Zbierskiej, 2-o v. Walewskiej, sprzedał 1700 r. za 25.000 zł Adamowi Aleksandrowi Makowieckiemu (I. Kal.154 s. 274). Teresa Świejkowska w r. 1701, już jako wdowa, wraz ze swym synem Maciejem, oboje dziedzice części Zbierska, dali Makowieckiemu owczarza ze wsi Grochowy, wyłączone ze sprzedaży owej wsi (ib. s. 225). Teresa spisywała testament w 1710 r., a już nie żyła w 1713 r. (I. Kon. 73 k. 234v). Jedyny syn Maciej, dziedzic Zbierska, był cześnikiem wyszogrodzkim 1713 r. (I. Kal. 159 k. 244, 245). Dwór w Kaliszu przy ulicy Zamkowej sprzedał 1718 r. za 600 zł Michałowi Rudnickiemu (ib. 160 k. 231). Podczaszy wyszogrodzki 1720 r. (ib. 161 s. 114), zastawił Zbiersko t. r. za 36.183 zł Franciszkowi Hryniewieckiemu, skarbnikowi bielskiemu (ib. s. 481). Jako jedyny spadkobierca matki wsytępował 1725 r. (ib. s. 147). Skwitowany z procesu przez Stanisława Borka Gostyńskiego, pisarza ziemskiego kaliskiego, sprzedał mu 1727 r. za sumę 71.836 zł. swą wieś Zbiersko (ib. 165 s. 516).
Jan, wedle Bonieckiego syn wspomnianego wyżej Mariana, był mężem Jadwigi Kędzierskiej, córki Stanisława i Heleny Zaleskiej. Oboje Już nie żyli w 1715 r., kiedy ich syn Michał, wuj Justyny Lesiewskiej, występował jako jej plenipotent (P. 1149 II k. 131)
Jan, syn Kaspra, a brat Zygmunta, żył jeszcze w 1690 r., kiedy wraz z Zygmuntem występował jako współspadkobierca ciotki Anny 1-o v. Złotkowskiej, 2-o v. Walewskiej (I. Kon. 68 k. 222). Wedle Bonieckiego, miał mieć córkę za Aleksandrem Zapolskim. I istotnie Marianna z Brzezin L. była w l. 1667-1711 żoną Aleksandra z Rokszyc Zapolskiego, z czasem podwojewodziego łęczyckiego.
Z linii wiądącej się z Lasotek i Glewa pochodzili: Agnieszka, córka zmarłego Stanisława, w l. 1588-1594 żona Mikołaja Szubskiego cz. Szczawińskiego, z czasem kasztelana brzezińskiego (I. Kon. 23 k. 158; R. Kal. 6, luzy w końcu tomu). Krystyna, w r. 1650 żona Szymona Braneckiego, chorego umysłowo. Wojciech, mąż Teresy Działyńskiej 1724 r. (ZTP 42 k. 529), z czasem podczaszy dobrzański, ojciec Antoniny, żony Hieronima Sierakowskiego, łowczego krzemienieckiego. Oboje Sierakowscy już nie żyli 1787 r. (I. Kal. 227 k. 118).
Z odrębnej chyba rodziny, wiądącej się z Lasocina w z. wyszogrodzkiej, szli: Paweł, syn Wacława z wojew. mazowieckiego, mąż Elżbiety Giżyckiej, córki Jana i Zofii Rogozińskiej, dał 1644 r. zobowiązanie swym teściom stawienia do akt żony, by ich skwitowała z 1.500 zł posagu (I. Kal. 110a s. 902). Była ta Elżbieta 2-o v. za Władysławem Szydłowskim, zaś 3-o v. 1677 r. za Janem N. (I. Kal. 138 s. 12). Michał, podkomorzy wyszogrodzki, już nie żył 1703 r. Nie żyła wtedy i żona jego Barbara z Walewskich, która była 1-o v. za Władysławem Leszczyńskim, wojewodą łęczyckim. Ich syn Stanisław był 1703 r. spadkobiercą matki obok siostry przyrodniej Ludwiki z Leszczyńskich Garczyńskiej (P. 1143 I k. 75). Żył jeszcze 1711 r. (ZTP 39 k. 308). Adam, starosta wyszogrodzki, po śmierci pierwszej żony Marianny Niszczyckiej zaślubił w r. 1703 lub 1704 Teofilę Unimierską, wdowę po Marcinie Ulatowskim, która w 1704 . nabyła wyderkafem za 20.000 zł od Apolinary ze Smoguleckich Tuczyńskiej, kasztelanowej gnieźnieńskiej, wieś Kosztowo w p. nakiel. (N. 192 s. 97). Adam żył jeszcze 1713 r. (N. 195 s. 99), nie żył już 1717 r., kiedy to Teofila występowała jako wdowa (N. 199 s. 183). Była 1718 r. 3-o v. żoną Adama Wilkowskiego, podkomorzego sochaczewskiego (N. 200 k. 34) i żyła z nim jeszcze 1729 r. (N. 203 k. 44v). Córka Adama, Marianna, w r. 1728 żona Stanisława Gembarta, już nie żyjąca 1732 r., syn Paweł, łowczy sochaczewski, dziedzic Brochowa i Brochówka w p. sochacz., zastawił te dobra t. r. na trzy lata za 20.000 zł kapitule gnieźnieńskiej, celem spłacenia reszty posagu swej zmarłej siostry Gembertowej. Szwagier Gembert skwitował go jednocześnie z tej sumy (G. 96 k. 428, 429v). Agnieszka, wedle Bonieckiego siostra Adama, starosty wyszogrodzkiego, była w 1719 r. żoną Stanisława Garczyńskiego, kasztelana konarskiego kujawskiego, w l. 1722-1726 wdowa, nie żyła już 1727 r. Roch, skarbnik rawski, chrzestny 12 VI 1765 r. (LB Trzcinica).
Antoni, kasztelan gostyński, dziedzic Trzcianki 1777 r. (LB Czarnków). Stanisław, starosta mokrski, z Polanowic, występował jako ojciec chrzestny w l. 1779-1782. Panna Franciszka, kasztelanka sochaczewska, z Polanowic, w tej samej roli działała 1780 r. Pani Apolonia, kasztelanowa sochaczewska, również z Polanowic, chrzestna w l. 1780-82 (LB Polanowice). Kasztelanowa umarła w Iłowie 1786 r. Nekrolog Franciszkanów Śremskich podaje datę jej śmierci raz na 10/IV, raz na 10/XII. Może ta późniejsza data to data pogrzebu?
Ignacy, brat Józefa, ożenił się z Marianną Iłowiecką, córką Karola i Marii z Niesiorowskich, ur. ok. r. 1803, 2-o v. żoną N. Kawieckiego (Hip. Wągr., Budziejewo). Juliusz Lasocki, współwłaściciel fabryki żelaznej na Pradze, zaślubił w Warszawie 1868 r. (przed 28/I) Zofię Dobrogniewę Walerię Mikorską z Wielkopolski (Dz. P.). (zob. niżej) Ludwik, dziedzic dóbr, nie żyjący 1878 r., miał z żony Zofii Duninówny syna Jana, ur. w Król. Pol. ok. 1861 r., ochrzcz. z ceremoni 30 XII 1885 r., przy czym matką chrzestną była Emilia L-a. Miał i córkę Marię, zmarłą w wieku lat 14 w Goerbersdorf 15 VIII 1878 r. (LB , LM Lechlin).
Roman, syn Antoniego i Marianny z Rogoskich, ur. w Żółwinie koło Warszawy, dziedzic Dzierzbi w gub. łomżyńskiej umarł 7 I 1887 r. mając lat 69, w Poznaniu w Hotelu Francuskim, pochowany w Lechlinie (LM Lechlin; Dz. P.). Ożeniony z Emilią Duninówną, córką Antoniego, referendarza stanu, i Emilii Bykowskiej, ur. 6 III 1834 r., zmarłą 8 V 1919 r. (LM Poznań, Św. Marcin). Emilia i jej siostra Zofia, żona Ludwika L-go, były dziedziczkami Łosińca mocą zapisu testamentowego z r. 1865 stryja ich Franciszka Dunina. Działając w ich imieniu Roman L. 23 II 1867 r. sprzedał Losieniec za 60.000 tal. ciotce ich Magdalenie z Duninów Napierałowiczowej. Ta ciotka zmarła 5 IV 1882 r. czyniąc Emilię uniwersalną spadkobierczynią swych dóbr, tj. Losińca i Lechlina (Hip. Wągr., Łosiniec, Lechlin). Roman L. miał z niej córkę Magdalenę, żonę Mieczysława Moszczeńskiego z Niemczynka, zmarłą 9 III 1905 r. (Dz. P.) i synów Stanisława i Antoniego. Antoni, właściciel Lechlina od r. 1890, sprzedał w 1890 r. Łosiniec w p. wągrow. (2562 m.m.) Józefowi Liszkowskiemu z Poznania (ib.). Lechlin sprzedał w r. 1891 Karolowi v. Treskow (Hip. Wągr. Lechlin). Stanisław, ur. ok. 1858 r. dzedzic Dzierzbi, zaślubił 10 VII 1892 r. w Przysiece Annę Kurnatowską, córkę marszałka Stanisława i Leoni Potworowskiej (LC Biezdrowo; Dz. P.). Umarła ona w Berlinie 12 IX 1911 r., pochowana w Biezdrowie (ib.). Jan, z Warszawy, zaślubił w Poznaniu w Farze 7 I 1886 r.. Zofię Dziembowską, córkę Władysława i Heleny Laszczyńskiej, z Wronek (ib.). Ich córka Zofia, ur. we Wronkach 20 X 1886 r. (LB Wronki) Antonina, zamężna Potworowska, umarła w Warszawie 27 XI 1903 r. (ib.). Marek, syn Władysława i Marii z ks. Wronieckich, podpor. 14 pułku ułanów Jazłowskich, umarł we Lwowie 13 VIII 1934 r. (Dz. P.).
Lasoccy z Lasocic w p. kośc., przedtem w ziemi wschowskiej. Przecław L. z Lasocic wspólnie z córką miał 1397 r. w Kościanie sprawę z Karnińskimi, zaś 1399 r. świadczył w Poznaniu Ramszowi z Czacza (Leksz I i II). Mikołaj cz. Nikiel, Niklas występował w l. 1406-1410 (Kośc. 3 k. 26, 99; III k. 98, 109). Mikołaj, syn Mikołaja z Lasocic, imatrykulowany 1432 r. na Uniwersytecie Krakowskim (Alb. Stud. I). Mikołaj L. z Sidnicy kwitował 1445 r. Jana Kotwicza, starostę wschowskiego (Kośc. 17 s. 597). Ten sam Mikołaj w 1455 r. oprawił posag żonie Katarzynie w Lasocicach (Bon.). Katarzyna z Lasocic, może ta sama, żyła jeszcze 1504 r., kiedy swej córce Barbarze zapisała 16 sł. w. czynszu rocznego na Tarchalinie (P. 1389 k. 298). Ta Barbara L. kwitowała w 1502 r. Jana Jędrzychowskiego z zapisu na części jego wsi Sidnica (Ws. 1 k. 40). Bezpotomna, już nie żyła w 1513 r. Jej siostra Anna z Lasocic była żoną Jana Sidnickiego (Siedlnickiego) i w r. 1496 sprzedała część Lasocic zwaną Grodziskiem Rafałowi z Leszna (MRPS II, nr 625). Jan Sidnicki był potem sędzią ziemskim wschowskim i w r. 1513 Anna występowała już jako wdowa. Siostrą powyższych Anny i Barbary, a więc również córką Katarzyny musiała być Katarzyna z Lasocic, której mąż, Jan młodszy Rąbiński, dziedzic w Kokorzynie, oprawił w 1483 r. posag 200 zł w. na Godziszewie w p. kośc. (P. 1386 k. 184v). Jan Kokorzyński, syn Jana, niewątpliwie tego samego, procesowany był 1510 r. przez Katarzynę L. o wygnanie jej z Tarchalina, wsi odziedziczonej przez nią po matce, zmarłej Katarzynie L. (P. 863 k. 288v). Chyba chodziło tu o wygnanie matki przez syna? O to samo t. r. pozwała Jana Kokorzyńskiego inna córka Katarzyny, Anna Sidnicka (ib. k. 343v). Jan Kokorzyński, za zezwoleniem swego ojca, siostrze swej rodzonej Annie ustąpił 1511 r. sumę 300 zł w., którą ich zmarła matka wniosła ich ojcu na Godziszewo i Kokorzyno (Kośc. 23 k. 250). Ten Jan żył jeszcze 1514 r., kiedy część w Tarchalinie, należną sobie ze spadku po Barbarze L., sprzedał za 200 zł w. Annie L., wdowie po Janie Sidnickim (Kośc. 233 k. 42; 345 k. 43). N. Lasocka, siostra Katarzyny, Anny i Barbary, musiała być zamężna za Doninem (Dohna), bowiem w r. 1513 Kasper Donin Kroszyński i jego Anna, żona Hauswalda Czamer, swoją część w Tarchalinie, odziedziczoną po ich rodzonej ciotce Barbarze L., sprzedali za 200 zł w. Annie Sidnickiej (Kośc. 23 k. 446v; 233 k. 39; 345 k. 38).
Lasoccy różni. Tomisław 1434 r. (G. 14 k. 146v). Jan L., w 1478 r. mąż Ewy (?), córki Jana Knyszyńskiego (?), współdziedziczki w Nieczajnie (P. 1386 k. 94v). Wojciecha, syna zmarłego Piotra L., wzywał do uiszczenia 4 grz. 1492 r. Jan Budziejewski (G. 15 k. 136v). Mikołaj trzymał 1501 r. części Pępic w p. gnieźn., kupione za 60 grz. od Doroty, żony Jana Pępickiego, i od jej siostry panny Elżbiety (G. 24 k. 120v). Wojciech w 1502 r. swoją część młyna wodnego zw. Goczonowski i innego młyna zw. Gorzewo w pow. kcyń. za 16 grz. wyderkował Spytkowi Żabickiemu (P. 1389 k. 190). Jan, dziedzic części w M. Gurowie, pozwany 1532 r. o rany przez Wawrzyńca Gurowskiego (G. 262 k. 20v). Anna, żona 1621 r. Jana Belęckiego. Małgorzata, w 1648 r. żona Piotra Prusimskiego. Helena, ksieni benedyktynek (poznańskich?) 1696 r. (P. 1112 VIII k. 51). Jakub, b. posesor Komorowa, skwitowany 1697 r. przez Katarzynę z Krajewskich Bieńskowską (G. 90 k. 132v). Jakub wspólnie z żoną Jadwigą Pacynowską spisywał w 1697 r. w Łubowie kontrakt z Marcinem Kurnatowskim, podczaszym brzeskim kujawskim (ib. k. 135v). Ta Jadwiga Pacynowska była córką Dobrogosta i Zofii Rechnicówny. Swoją sumę posagową z Przybysławic W., dóbr rodzicielskich, scedowała 1699 r. swej bratanicy Mariannie Pacynowskiej. Umarła jako wdowa przed r. 1725 (I. Kal. 161 k. 414). Michał, syn zmarłych Jana i Jadwigi z Kędzierskich, w 1715 r. plenipotent Marcina Leśniewskiego umocowany w grodzie łęczyckim (P. 1149 I k. 167). Damian, bernardyn bydgoski, zmarł 16 I 1729 r. (Kantak). Aleksandra, wdowa po Franciszku Błeszyńskim, stolniku owruckim, spisywała testament w Toruniu 28 III 1734 r. (N. 206 k. 3). Józef, w r. 1748 mąż Marianny Grotowskiej, córki Adama i Agnieszki Aniołowiczów (I. Kal 185/189 k. 106v). Józef, nie wiem czy ten sam, w 1751 r. jako były posesor Popowa pozwany przez Stanisława Nieniewskiego, regensa ziemskiego wieluńskiego (Rel. Kal. 146 s. 697). Józef, dzierżawca browaru w Kołdowie 1753 r. (ib. 152/153 s. 532). Franciszek Józef, ekonom w Komornikach, z żoną Elżbietą mieli syna Ignacego Franciszka ur. tamże, ochrzcz. 19 XI 1774 r. (LB Komorniki). Andrzej zaślubił tamże 10 II 1771 r.Elżbietę Stankiewiczównę. Z niej syn Stanisław, ochrzcz. 9 V 1773 r., i córka Małgorzata, ochrzcz. 17 VII 1776 r. (LC i LB Komorniki). Ks. Stefan, pleban gogolewski 1795 r. (LB Gogolewo). Jan Nepomucen z Serocka, ojciec chrzestny 31 V 1813 r.(LB Branno). Leopold umarł w Mogilnie 12 VIII 1902 r., o czym wiadomość dawali rodzice (Dz. P.). Ludwika umarła w Trzemeszynie 10 XI 1907 r. (ib.).
Lasotowie h. Rawicz. Andrzej z Łopiennika L., łowczy lubelski, w 1568 r. mąż Zofii Zarembianki z Kalinowy, córki Jana, kasztelana kaliskiego, wziął za nią 2.000 zł posagu (I. Kal. 34 s. 1583, 1590). Oboje już nie żyli 1624 r., kiedy ich córka Dorota, żona Hieronima Hornostaja również już nie żyła (ZTP 28a s. 1024). Beata z Łopiennika, wdowa po Januszu ks. ze Zbaraża Poryckim, staroście horodelskim, w r. 1617 dziedziczka dóbr Tuliszkowy i Ogorzelczyno w p. kon. (Z. T. P. 27 s. 2083). Nie ma pewności, czy do tych samych należał Baltazar, już nie żyjący 1746 r., ojciec Adama, który wówczas spisywał dożywocie z żoną Ewą Dorotą Drzewiecką (P. 1284 k. 62v).
Lasotowie różni. Szl. Marcin L. z miasta Pniew (czy szlachcic), mąż szl. Katarzyny, która 1470 r. miała termin z Mikołajem Kawieckim (Kośc. 20 s. 480). Katarzyna Lasocina, matka Mikołaja Brzostkowskiego 1494 r. (Py. 15 k. 343). Małgorzata Lasocina oraz Barbara Jezierska przed r. 1520 sprzedały czwartą część miasta Gostyń i wsi Podrzecze Andrzejowi z Górki (P. 1392 k. 336). Po śmierci Mikołaja Lasoty, dziedzica w Zaborowie i Sroczewie, spadkobiercami byli w 1521 r. Konarscy (Kośc. 26 k. 127v). We wszystkich powyższych przypadkach "Lasota" to chyba jednak tylko imionisko.
Latalscy h. Prawdzic z Latalic w p. gnieźn. Więcław L. 1391 r. (Leksz I, nr. 982). Mikołaj Lubiatowski, mąż Bieniaski, która w działach majętności sierakowsko-uzarzewskiej wzięła 1412 r. Tomiszewo i Latalice (G. 1 k. 203). Mikołaj z Latalic i Lubiatowa, oczywiście identyczny z powyższym, występujący 1415 r. był Zarembą (G. 2 k. 60), a więc Latalscy Prawdzice to w rzeczywistości Zarembowie (zob. BNT IV, s. 466). Podobieństwo godeł tłumaczy tę przemianę. Jan z Latalic występował w l. 1420-1424 przed aktami ziemskimi gnieźnieńskimi (G. 3 k. 22, 215v). Nie wiem czy wymienieni w dalszym ciągu Janowie to jedna i ta sama osoba, czy co bardziej prawdopodobne dwóch Janów, reprezentujących dwa pokolenia. Jan z Latalic 1436 r. zeznawał przed aktami ziemskimi pyzdrskimi (Py. 7 k. 155v, 186v). Jan L. w imieniu Jarnolda z Górki występował 1441 r. na terminie z Mikołajem z Gorazdowa (Py. 10 k. 5v). Jan z Latalic miał 1443 r. termin z Wierzbiętą z Grzybowa (G. 5 k. 23). Jan L. działał 1453 r. jako stryj Anny, żony Mikołaja a Jagodna (P. 18 k. 137v). Jan L. inromitowany 1462 r. do części wsi Bodzaporowice w p. gnieźn., kupinej od Doroty, żony Klemensa, obywatela z Kłecka (G. 20 k. 9v). Wieś to dziś nie istniejąca, zwana Bodzeporowice, potem również Zaporowice, względnie Bodzaporki cz. Zaporki. Jan t. r. kupił od Katarzyny, żony Piotra z Bodzaporowic, za 60 grz. jej części w tej wsi (P. 1384 k. 128v). Jan L. nie żył już w r. 1467. Jego synowie to Jan starszy i Jan młodszy zwany Januszem, oraz córki: Jadwiga, w r. 1485 wdowa po Janie Orzeszkowskim, i Małgorzata, w l. 1478-1494 wdowa po Jakubie z Chwałkowa. Wspomniane wyżej transakcje dotyczące Bodzaporowic odnoszą się być może już nie do ojca, lecz do jednego z synów, Janów. Obaj oni dali w 1465 r. trzecią część półłanka w Latalicach i dopłatę 20 grz. Marcinowi z Bodzaporowic w zamian za jego część w Bodzaporowicach i taką samą transakcję przeprowadzili wtedy z Mikołajem Bodzaporowskim (P. 1383 k. 203). Jan i Janusz, dziedzice Latalic, byli w 1467 r. pozwani przez Katarzynę, wdowę po Wawrzyńcu z Bodzaporowic, w sprawie listu rezygnacyjnego na Bodzaporowice, złożonego do wiernych rąk ich zmarłego ojca Jana (G. 20 k. 146v). T. r. obaj kupili za 50 grz. od Bodzęty z Bodzarowic połowę trzeciej części Wielkich Bodzaporowic (P. 1383 k. 249). Starszy z braci, Jan, był chyba jeszcze świeckim 1478 r., kiedy wraz ze swym niedzielnym bratem Januszem od siostry Małgorzaty, wdowy po Jakubie z Chwałkowa, nabył wyderkafem za 150 grz. jej oprawę na Chwałkowie (P. 1386 k. 103v). W 1482 r. był plebanem w Sławnie i altarystą w Pobiedziskach (P. 855 k. 123). Altarysta poznański, swą ojcowiznę w Latalicach i Bodzaporowicach dał w 1485 r. bratu Januszowi (P. 1387 k. 16v). Pleban w Pobiedziskach, żył jeszcze 1494 r. (P. 856 k. 49v).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
275276277278[279]280281282283
