Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona10111213[14]15161718Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Morawscy - Myśniewscy
Moszczyńscy
Moszczyńscy różni, wśród których obok M-ch z okolicy Gniezna, prawdopodobnie znajdują się też i Moszczeńscy. Niestała forma pisowni tego nazwiska: Moszczeński - Moszczyński, uniemożliwia tu na każdym kroku pewne ustalenia przynależności do tej czy innej rodziny.

Joachim, syn zmarłego Konstantego, zapisał w r. 1590 dług 135 zł. Jakubowi Rogowskiemu (P. 954 k. 570). Maciej nie żył w r. 1597, a wdowa po nim, Barbara Żabicka, córka Bartłomieja, występowała wtedy wraz z dziećmi Macieja, więc z Maciejem i Agnieszką, oraz z bratankami Macieja, Janem (Kc. 122 k. 582). Zofia, w r. 1614 żona Adama Wiśniewskiego. Wiktoryn, w r. 1614 mąż Jadwigi Jerzmanowskiej, córki Marka i Anny z Załuskowskich (I. Kon. 38 k. 314). Jan, syn zmarłego Wojciecha, kupił w r. 1618 od Zofii Smoleńskiej, wdowy po Bartłomieju Bodzewskim, za 600 zł. części w Czachórach p. kal. (R. Kal. 9 k. 138v) i zaraz potem na połowie tych części oprawił 300 zł.posagu żonie Dorocie Bodzewskiej (ib. k. 190). Oboje małżonkowie od Adama Czachórskiego i Bogumiły z Powodowskich w r. 1622 dzierżawili części Czachór (I. Kal. 88a s. 1085). Żyła jeszcze Dorota 1631.2/II. r. (LB Droszew). Rodziły się im w Czachórach córki, Anna, ochrzcz. 1619.27/III. r., i Marianna, ochrzcz. 1623.8/II. r. (LB Droszew). Annę w r. 1619 podawał do chrztu Andrzej M., jej "rodzony" (brat?). Małgorzata, w r. 1625 żona Krzysztofa Łukowskiego. Rosłan, w r. 1626 mąż Katarzyny Pawłowskiej, wdowy 1-o v. po Janie Cebulskim (I. Kon. 44 k. 510v). Wawrzyniec Trzaskowski cz. Moszczyński, syn Wojciecha Trzaskowskiego cz. M-go "Heroda", z wojew. płockiego, zawierał w r. 1622 kontrakt z Łukaszem Wycockim (P. 1017 k. 919v). Zofia, w r. 1629 żona Floriana Arciszewskiego. Katarzyna, w latach 1648-1653 wdowa po Stanisławie z Bobolczyna Bzowskim. Konstancja, w r. 1663 żona Wojciecha Samborskiego. Siostra Obediencja, franciszkanka śremska, zmarła 1666.8/III. r. (Nekr. Franciszkanek, Śrem). Jakub, w r. 1672 mąż Katarzyny Podolskiej, córki Stanisława i Anny z Dąbrowskich (P. 199 k. 775v), Helena, wdowa 1-o v. po Andrzeju Głoskowskim, 2-o v. w r. 1673 po Stanisławie Sadowskim. Marianna i jej mąż Maciej Kębłowski, dziedzice części Żbików w p. kal., nie żyli już w r. 1673. Andrzej żenił się w r. 1674 z Anną Gostkowską, wdową 1-o v. po Mikołaju Karśnickim, i jeszcze przed ślubem uzyskał od niej na sumie 8.000 złp., jaką na Karonowie oprawił był jej pierwszy mąż, zapis 3.000 zł. (Kośc. 305 k. 665). Na dwór w Koronowie (Kuranowie) w p. kośc. w r. 1675 nocą naszedł "swawolnie" przyrodni brat Andrzeja, Jakub Racięcki. Andrzej strzelił przez drzwi z pistoletu "na postrach" i zabił go "nie wiedzieć jakim sposobem", a manifestował się potem, że nie winien tej śmierci (Kośc. 133 k. 249v). Anna z Gostkowskich M-a w r. 1679 Koronowo na trzy lata wydzierżawiła Wojciechowi Drzewieckiemu (Kośc. 306 k. 26). Jan i Bieniasz M-cy przed r. 1681 naszli dom Mikołaja Żychlińskiego z Chrostowa i zamordowali go (I. Kon. 63 k. 560v). Elżbieta, żona Stanisława Sadowskiego z Bogwiedz w p. kal., nie żyjącego już w r. 1683 Szymon, świadek 1685.27/IX. r. (LC Chojnica). Nie wiem, czy ten sam "szl." Szymon, młodzieniec z Sieradzkiego, zaślubił w październiku 1683 r. Zofię Lewandowską, wdowę z przedmieścia Św. Marcina w Poznaniu (LC Św. Marcin, Pozn.). Jan, w r. 1690 brat cioteczny Marianny z Stawickich Cybulskiej (P. 1431 k. 544). Katarzyna, chrzestna 1698.1/XI. r. (LB Koźmin). Nekrolog Bernardynów Poznańskich notuje zgon Wojciecha M-go pod r. 1698 i zgon Wojciecha M-go pod r. 1700. Nie wiem, czy to dwaj różni, czy też błąd co do daty w jednym z zapisów? )A. B., Poznań, W. 58). Zofia, chrzestna 1699.24/VI. r. (LB Rydzyna) Zofia, chrzestna 1710.25/XI. r. (LB Kobylin). Ojciec Jan, jezuita, zmarły w r. 1723 (Ks. Bracka, Pieranie). Walerian, administrator wojewody kijowskiego w Krotoszynie, z żony Franciszki Kielarskiej (Kilarskiej) miał córkę Mariannę Reginę, ochrzcz. 1736.21/VI. r. (LB Krotoszyn). Walerian i Franciszka żyli jeszcze w r. 1751 (P. 1303 k. 24). Marianna M-a wyszła w Krotoszynie 1741.4/II. r. za "szl." Benedykta Kotlińskiego, a świadkami ślubu byli mieszczanie (LC Krotoszyn). Może to siostra Waleriana? Tomasz, ekonom w Broniszewicach, chrzestny 1756.12/VIII. r. (LB Broniszewice). "Szl." Melchior (Moszczeński), umarł w Ceradzu Kościelnym 1758.6/I. r., był bezżenny (LM Ceradz). Zofia, chrzestna 1764.2/XII. r. (LB Węglewo). Marianna, mająca lat 70, umarła w Strzelnie 1768.9/I. r. (LM Strzelno). Katarzyna zaśłubiła w Węglewie 1769.4/II. r. Franciszka Kozłowskiego. Panna M-a zmarła 1771.26/III. r., pochowana u Reformatów w Woźnikach (LM Grodzisk). Panna Dorota, chrzestna 1773.21/II. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn). Stanisław Marcin uzyskał w r. 1776 zobowiązanie od braci, Ewagriusza i Tedeusza Jaraczewskiego względem sprzedaży za 54.000 złp. całego Ruchocina w p. gnieźn. (G. 103 k. 17). Andrzej i Marianna, małżonkowie, słudzy klasztoru w Łęgowie (czy szlachta?), rodzice Wawrzyńca Franciszka, ur. w Podklasztorzu, ochrzcz. 1777.12/VIII. r. (LB Łęgowo). Marianna wyszła przed 1780.13/III. r. za Faustyna Zaro(!) Bilawskiego. Anna (Mościńska), licząca sobie 56 lat, zmarła w Drzęczewie 1783.10/XII. r. (LM Gostyń). Panna Magdalena (Moszczeńska), z dworu w Konarskim, chrzestna 1785.22/VI. r. (LB Książ). Małżonkowie Jan i Antonina (Moszczeńscy), słudzy we dworze lednogórskim, rodzice: Katarzyny Sieneńskiej Elżbiety, ur. w Lednogórze, ochrzcz. 1794.27/IV. r. (LB Węglewo), Augustyny Michaliny, ur. tamże, ochrzcz. 1787.1/IX. r. (ib.), Wojciecha Stanisława, ur. tamże 1801.5/VIII. r. (ib.). Elżbieta zaśłubiła w Poznaniu w kośc. Św. Marii Magdaleny 1795.5/II. r. Aleksandra Brzeżańskiego ze wsi Gaj, żyli jeszcze oboje 1797.16/I. r. Marianna przed 1797.11/XI. r. zaślubiła "ur." Kajetana Czerniejewicza, posesora młyna w Panience (LB Panienka). Joanna (Moszczeńska), córka Andrzeja (Marcina?) i Marianny, z folwarku Łubowiczki w p. gnieźn., własności Młodzianowskich, licząca lat 20, zaślubiła 1803.10/V. r. Andrzeja Wróblewskiego, ekonoma w Łubowicach (LC Kiszkowo). Franciszek, chrzstny 1806.12/VI. r. (LB Grylewo). Stanisław i Katarzyna (małżonkowie?), oboje z Dziadkowa, chrzestni 1809.27/VIII. r. (LB Jarząbkowo). Marianna, chrzestna 1811.26/XII. r. (LB Św, Maria Magdal., Pozn.). Wawrzyniec Franciszek (Moszczeński), leśniczy w dobrach narodowych Lutolek, liczący 34 lata, zaślubił w Perzynach 1812.6/II. r. Józefę Krystynę Bogusławską, córkę Sylwestra, komisarza w dobrach niechanowskich, mającą 24 lata (LC Zbąszyń), on żył jeszcze 1820.20/VI. r. (LB Zbąszyń), ona 1824.7/VII r. (ib.). "Szl.", "ur." Ignacy, "villicus", i Józefa Irwartowska(!), małżonkowie, rodzice Marianny, ur. w Czechowie 1824.24/VI. r. (LB Jarząbkowo), oraz Antoniego, zmarłego w folwarku Królewiec 1826.29/XI. r. w wieku pięciu i pół lat (LM Jarząbkowo). Dr. Moszczeński, nauczyciel gimnazjum w Wałczu, został w r. 1886 przeniesiony do Holsztynu (Dz. P.).

Moszyńscy, Mosińscy h. Łodzia
Moszyńscy, Mosińscy h. Łodzia stanowili odgałęzienie Łodziów z Bnina, nazwisko zaś wzięli od dzierżawionych dóbr królewskich Mosina. Zrazu pisano ich przemiennie, Mosińscy, Moszyńscy, potem, XVII wieku zwyciężyła ta druga forma. Do nazwiska przeważnie dodawali "z Bnina".

Maciej z Bnina, pisany też niekiedy Mosińskim, wojewoda poznański (o nim zob. Bnińscy h. Łodzia), miał z pierwszej żony, Anny z Dębna syna Piotra i córkę Barbarę, żonę 1-o v. Andrzeja Kmity z Wiśnicza, starosty bełskiego, 2-o v. Rafała z Jarosławia, kasztelana wojnickiego. Z drugiej żony, Nowojki z Koniecpola, syn syn Hieronim i córka Jadwiga za Andrzejem Myjomskim.

Hieronim, syn Macieja, w latach 1511 i 1512 uzyskiwał intromisję do połowy miasta Lichynia, wsi Bielewa, wójtostw w Lichyniu Wielkim i Małym, Gosławic oraz folwarków, Wielopole i Pęcławia w p. kon., dóbr odziedziczonych po Zuzannie, żonie Jana Gosławskiego cz. Lichyńskiego, swojej rodzonej ciotce ze strony ojca (I. R. Kon. 1 k. 387, 423v). Te dobra w r. 1514 sprzedał za 450 zł. weg. Wojciechowi Kiełbasie z Markowa (P. 866 k. 2v). Tenutariusz dóbr królewskich Ujście, uzyskał 1512.19/III. r. dożywotnią ich posesję,, z warunkiem wybudowania tam zamku (MRPSum. IV 1505). Potwierdzone zostały 1513.26/V. r. dokonane przez komisarzy królewskich rozgraniczenia między dobrami jego tenuty, to jest Kaczorami i Śmiłowem z jednej strony, a dziedziczymi wsiami, Zadkowem Mikołaja Smoguleckiego i Grabowem Andrzeja Grabowskiego z drugiej. Do trzymanej przez Hieronima wsi królewskiej Krosino w p. kośc. Eufemia, wdowa po Adamie Baranowskim, uzyskała w r. 1513 intromisję w przysądzonej jej sumie 142 i pół grzywien (P. 865 k. 294; 1392 k. 21v). Hieronim uzyskał 1514.26/VI. r. konsens na wykupienie należącej do Ujścia wsi Rataje z rąk Piotra i Mikołaja z Chodzieży (MRPSum. IV 2284). Dobra królewskie Sowiniec, Żabinko i Krosno w p. kośc., jego dzierżawne, które w swej posesji trzymała Eufemia Baranowska i rezygnowała tę posesję swej córce Urszuli, żonie Jana Komornickiego, zostały dane 1515.4/III. r. w posiadanie Maciejowi z Drzewicy, biskupowi włocławskiemu, celem uiszczenia przezeń przezysków należycych się skarbowi (ib. 2457). Na wykupienie z rąk Hieronima wsi Rataje p. kcyń. uzyskał 1518.26/II. r. konsens Mikołaj Potulicki z Chodzieży (ib. 2698). Hieronim dostał 1518.14/III. r. konsens na wykupienie wójtostwa w Ujściu z rąk Macieja Krzywdy (ib. 11526), zaś w maju 1518 r. królewskie potwierdzenie ugody zawartej między Maciejem z Drzewicy, biskupem włocławskim, i Baranowską, dotyczącej pewnych przezysków nabytych na tenucie ujskiej przeciwko Hieronimowi (ib. 11714). Zapadł 1518.4/XI. r. dekret królewski w sprawie między nim i Mikołajem Potulickim z Chodzieży o wieś Rataje i tenutę ujską (ib. 11940). W tej samej sprawie wydany został nowy dekret 1519.17/V. r. (ib. 12191). Hieronim uzyskał 1519.20/V. r. konsens na wykupienie wójtostwa ujskiego z rąk Jana i Anny, syna i córki zmarłego Macieja Krzywdy (ib. 13196). Ugoba zawarta przez Hieronima, tenutariusza ujskiego, z Jarosławem Ruchockim, w której pośredniczył prymas Łaski, została potwierdzona 1520.4/V. (ib. 12576). Skasowany został 1521.10/IV. r. nakaz wydany przez Mikołaja Kościeleckiego, wojewodę inowrocławskiego, starostę brzeskiego i dobrzyńskiego, dotyczący zajęcia dóbr Hieronima, bowiem z oświadczenia Mikołaja Firleja, kasztelana krakowskiego i hetmana, wynika, że wojnie uczynił zadość (ib. 3687). Hieronim wszystkie swe prawa i pretensje do części dóbr Wilkowyja i Uszczonowo w p. kal., Radlino i Kąty w p. pyzdr. dał w r. 1521 "z miłości braterskiej" Piotrowi Opalińskiemu (Py. 23 k. 37). Uzyskał 1525.24/VI. r. konsens królewski na wykupienie wójtostwa w Pile z rąk obecnego wójta Marcina (MRPSum IV 4782), zaś 31/VII. t. r. konsesns na wykup wójtostwa w Mosinie z rąk sióstr, Zofii, Jadwigi i Anny, posiadaczek owego wójtostwa (ib. 4816). Ale już 1530.7/VII. r. Sylwester, Erazm i Grzegorz, bracia z Kretkowa, uzyskali konsens na wykupienie od Hieronima miast Ujścia i Piły (ib. 5735). Nie doszło jednak do tego. Od Jana Rozdrażewskiego, kasztelana kamieńskiego, wziął Hieronim 1527.5/IV. r. w zastaw za 352 fl. w złocie wieś Siekowo w p. kośc. (ib. 15169). Wsie: Wielki Młyn, Trzepce, Kruszyna, Zalesie, Gościmowice, Zagórze, Wola Grzybowa, Myśliczów, Politko w wojew. sieradzkim, Nakło, Witów, Turzyn, Biała, Podlesie, Szyszki, Woźniki, Budziejowice, Karniów, Luszyna (Łusina), Kościelec, Łuczyce, Pakowice, Januszewice w wojew. krakowskim, kamienicę w rynku Krakowa, łaźnię w Wieliczce, tamże słodownię, targowisko szewskie (macella sutorum) w Krakowie dał 1531.3/I. r. w dożywocie matce swej, Nawojce z Koniecpola (ib. 15947). Po jej śmierci, już 1532.15/I. r. doszło do ugody o te dobra z Andrzejem Myjomskim, zapośredniczonej przez Macieja z Drzewicy, arcybiskupa gnieźnieńskiego, i Piotra Tomickiego, biskupa krakowskiego (ib. 16248). Myjomski wspólnie ze swymi braćmi dobra po Nawojce sprzedał 1532.1/III. r. za 10.000 fl. Hieronimowi (ib. 16346) i skwitował go z 5.250 fl. (ib. 16347). Hieronim jako tenutariusz dóbr królewskich Małego Żabna pozywał w r. 1534 Bartłomieja Piotrowskiego o gwałty i wyrąb drzewa (Kośc. 27 k. 217). T. r. pozywał też posesorki wójtostwa mosińskiego (Kośc. 234 k. 273). Z racji złego stanu zdrowia zwolniony był 1537.20/VI. r. od obowiązku wyprawy wojennej (MRPSum. IV 18544). Uzyskał 1538.20/II. r. konsens na wykupienie wsi Tarnówka z wójtostwem od Krzysztofa i Macieja Glasenapów (ib. 18983). T. r. 15/IX. r. dostał konsens na wykup wsi królewskiej Byszkowy w p. nakiel. (ib. 19362). Zeznał swój testament 1540.16/III. r. (ib. 20197). Uzyskał t. r. 22/IV. konsens królewski na danie klasztorowi częstochowskiemu wsi Konopiska (ib. 6839), a jednocześnie zezwolono mu na dokonanie za sumę 1.500 fl. fundacji pobożnej polegającej na zapisaniu rocznego czynszu od tej sumy (ib. 6840). Pozywał 1541 r. Łukasza Gułtowskiego (Gołutowskiego), dziedzica w Piotrowie i Racacie (Kośc. 28 k. 240v). Nie żył już 1542.20/VI. r. (MRPSum. IV 20769). Synem Hieronima był Maciej. Córka, której imienia nie znam, była w r. 1549 żoną Wawrzyńca Łagiewnickiego (P. 888 k. 116).

Maciej, syn Hieronima, nie żył już 1549.19/I. r., kiedy wdowa po nim Jadwiga Pukarzewska, matka Hieronima i Anny, czwartą część wójtostwa w Wieliczce, którą niegdyś trzymał Hieronim M., wojewodzic poznański, ojciec jej męża, sprzedała za 600 fl. rajcom wielickim (MRPSum. IV 21772). Ta wdowa zwolniła z pozwu o pewne klejnoty w r. 1550 ciotkę swą Elżbietę, wdowę po Janie Pukarzewskim z Irządów, oraz swoje stryjeczne siostry a córki tago Jana, Annę Pieniążkową i Annę Witowską, z poręczenia jakie dał był ich ojciec z racji pewnych kosztowności (ib. V 5024). Trzymała wspólnie z dziećmi dobra Wielkie Młyny i inne w ziemi sieradzkiej i w pow. radziejowskim, do których miała też prawa siostrzenica i współspadkobierczyni Hieronima M-go, Nawojka Myjomska, wdowa po Hieronimie Oporowskim. Prawa te scedowała w r. 1553 bratu Piotrowi Myjomskiemu (P. 894 k. 781).

Hieronim, nie wiem, czy identyczny ze wspomnianym wyżej synem Macieja, czy, jak chce Żychliński, Macieja tego brat, był w r. 1568 mężem Katarzyny Korycińskiej, córki Wojciecha, chorążego kaliskiego (Kc. 116 k. 594v).

Jan z Bnina Mosiński, starosta wolborski, dzierżawca starostwa wałeckiego w latach 1612-1615 (W. 25 k. 394v, 78 k. 100, 331), chorąży sieradzki w r. 1615 (W. 78 k. 423v). Nie żył już 1621 r., kiedy wdowa po nim Dorota z Lelowa (Lelowska, Lelewska?), dożywotniczka, oraz synowie Jana, Jakub, Aleksander i Maciej, kwitowali się wzajemnie z Janem z Leżenic Gostomskich, wojdwoda kaliskim i starostą wałeckim (Z. T. P. 28a s. 568). Aleksander, jeden z synów chorążego Jana i żona jego Dorota z Bnina Śmigielska zawierali w r. 1627 kontrakt z Florianem Starczewskim (ib. s. 1561). Był ów Aleksander dziedzicem w Prawkowicach i Sokolej Górze w p. radomkowskim (ib. s. 2346), a nie żył już w r. 1646, kiedy owdowiałą Dorotę i jej córki, Mariannie, żonę Daniela Męciny, Zofię, Aleksandrę i Elżbietę skwitowali Adam i Przecław bracia Bobrowniccy (ib. 29 s. 2451).

Jakub z Bnina M., zapewne identyczny ze wspomnianym wyżej synem Jana, chorążego sieradzkiego, nie żył już 1650 r., kiedy wdowa Marianna z Przybysławic (Minorówna) w imieniu własnym i synów, Kazimierza, Stanisława, Hieronima, Aleksandra, oraz córek, Elżbiety i Barbary, mianowała plenipotentów (Z. T. P. 30 s. 858). Z tych jej dzieci, Kazimierz i Zofia nie żyli już chyba w r. 1653, bo brak o nich wzmianki w ponowionych wtedy przez matkę ustanowieniu plenipotentów (ib. s. 1137). Wspomniany tu Aleksander, ożeniony z Magdaleną Ujejską (urodzoną z Anny Kreczkówny), miał syna Konstantego, w zakonie paulinów, potem biskupa inflanckiego, instalowanego 1733.15/VI. r. na prepozyturze katedralnej poznańskiej (Install., s. 139).

Zygmunt z Bnina M., mąż Marianny Zdrowskiej, córki Prokopa i Beaty Pukarzewskiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Grzymale, zmarłej w r. 1678, pozywany wnet po jej bezpotomnej śmierci przez braci jej i spadkobierców, Zygmunta i Jana Zdrowskich (Z. T. P. 32 s. 756). Zygmunt, nie wiem czy identyczny z poprzednim, nie żyjący już w r. 1681, mąż Marianny Pieniążkuwny, nie żyjącej w r. 1695. Ich synowie, Stanisław i Aleksander. Córki, Anna, w latach 1695-1698 żona Franciszka Prądzyńskiego, nie żyjąca już w r. 1722, Zofia, w latach 1681-1695 żona Jana Zaleskiego. Obie one jako współspadkobierczynie rodzonej siostry swego ojca, Zofii M-ej, żony Macieja Wierusz Kowalskiego, swoje części z sumy 5.000 złp. na Myliczowie cedowały w r. 1695 bratu Stanisławowi (G. 90 k. 40). Aleksander od siostry Zofii Zaleskiej dostał w r. 1688 cesję sumy 1.250 zł. zapisanej jej przez Elżbietę z Wyszyny, wdowę po Nichale Bębnowskim, podniesioną zaś od Pawła Dobieckiego ze wsi Rutka (N. 186 k. 361v). Stanisław, brat starszy, był w r. 1685 towarzyszem pod chorągwią Denhoffa i stacjonował w Ostrzeszowie (LC Ostrzeszów). Obaj bracia, Stanisław i Aleksander, byli w r. 1712 pozwani przez Mariannę Wężykównę Widawską, wdowę po Stanisławie Bronikowskim, posesorką wsi Łobudzice (Łobudzie?) (Z. T. P. 39 k. 1398). Owi bracia zawierali ze Stanisławem Grodzyńskim układ dotyczący Łobudzic, który to układ w r. 1722 oblatywał syn Stanisława, Fabian (Z. T. P. 41 k. 495). Ów Fabian rodził się z Marianny Olszanowskiej (Olszamowskiej?), pisał się już stale Moszyńskim, względnie z Bnina Moszyńskim i był w r. 1743 stolnikiem inflanckim (Kośc. 322 k. 40). W r. 1729, kiedy już nie żyli jego rodzice, dla podniesienia sum z Zalesiczek (w p. radomskowskim?), należących jemu, jego bratu Stanisławowi i siostrze Mariannie, ustanowił plenipotentem tego brata (I. Kal. 161 s. 21). Był ten Fabian mężem Ludwiki Skórzewskiej, córki Gabriela i Marianny z Koszutskich, wdowy 1-o v. po Ostromęckim, 2-o v. po Józefie Malechowskim, z którą kwitował się wzajemnie w r. 1730 (ib. 167 s. 163; P. 1235 k. 29v), a w r. 1731 oboje spisywali wzajemne dożywocie (I. Kal. 168/170 ss. 169). Była ta Skórzewska bezpotomną (ib. 214/216 k. 50). Fabian w latach 1735-1746 miał w swej posesji Górzno w p. kal. (ib. 171/173 s. 128, 185/189 k. 131). Jego drugą żoną była w r. 1739 Agnieszka Korbowska, wdowa 1-o v. po Adamie Młodziejowskim, 2-o v. po Stefanie Bielskim, pisarzu grodzkim kościańskim (ib. 174/176 s. 63). Umarła między 1762.22/XII. r. a 1784 r. (LB Droszew; I. Kon. 83 k. 41). Fabian był w r. 1746 towarzyszem w chorągwi pancernej Szołdrskiego, wojewody inowrocławskiego (I. Kal. 185/189 k. 131). W r. 1747 dziedzic Pawłowa (LC, LB Droszew; I. Kal. 185/189 k. 243) i tam umarł 1758.15/XI. r., pochowany w Kaliszu u Franciszkanów konwentualnych (LM Droszew; Nekr. Franciszkanek śrem.).

Antoni z Bnina M., chorąży piotrkowski, w r. 1727 dziedzic wsi Rudka w p. radomskowskim (Z. T. P. 48 k. 79). Stanisław, cześnik parnawski, posesor Sarbi, wsi dziedzicznej ks. Józefa Iwańskiego, archidiakona gnieźnieńskiego (P. 1313 k. 81), za idultem zaślubił 1745.18/V. r. Małgorzatę Bonikowską (LC Czarnków). Oboje z żoną spisali w r. 1752 wzajemne dożywocie (P. 1305 k. 87, tu ona nazwana Bronikowską!). Antoni kupił w r. 1760 od Andrzeja Wacława Bukowieckiego za 58.000 złp. Mierosław w p. pozn. (P. 1329 k. 90), a sprzedał te dobra w r. 1767 za 64.000 złp. Kazimierzowi Radońskiemu, staroście Dembskiemu (P. 1343 k. 196). Żył jeszcze 1773.16/V. r. (LB Ujście).

Chyba Łodzicem był Łukasz M., podstoli radomski, mąż 1783 Symforozy Niszczyckiej, wdowy 1-o v. po Joachimie Szwarcenbergu Czernym, chorążym oświęcimskim i zatoskim, dziedziczki Nekli (P. 1360 k. 26), które to dobra, to jest Neklę, Starczanowo, Strożki i Olendry Nakielskie w p. pyzdr., właśnie t. r. nabył za 450.000 złp. od Krystyny z Szembeków, wdowy po Zygmuncie Turno, stolniku poznańskim (Py. 163 k. 228). Symforoza t. r. w skutku zawartej ugody synowi tej Krystyny, Stefanowi Turno, staroście pietrzykowskim, scedowała swój udział w spadku po zmarłej bezpotomnie Zofii z Czarnkowskich Radzewskiej, podkomorzynie poznańskiej (Py. 162 k. 361). Neklę, Starczanowo i Strożki zastawiła w r. 1784 za 200.000 złp. na trzy lata Ignacemu Bnińskiemu, rotmistrzowi kawalerii narodowej (P. 1316 k. 300). Te wsie 1785.27/VI. r. wydzierżawiła na trzy lata Bogusławowi Horn Rogowskiemu, porucznikowi wojsk pruskich, za 20.000 zł. rocznie (Py. 163 k. 658). Starczanowo w r. 1786 zastawiła na dwa lata Janowi Święcickiemu, majorowi wojsk koronnych (P. 1363 k. 352v), a 1788.25/VI. r. wszystkie te trzy wsie wraz z Olendrami Nakielskiemu sprzedała za 470.000 złp. Józefowi Zbijewskiemu, majorowi wojsk koronnych (Py. 164 k. 1105). Jednak ta transakcja nie doszła najwyraźniej do skutku i Symforoza dopiero 1791.25/VI. r. sprzedała te dobra za tę samą sumę Józefowi Skórzewskiemu, staroście gnieźnieńskiemu (P. 1368 k. 358, 360v; Py. 163 k. 998v). Łukasz M. był wówczas kawalerem orderu Św. Stanisława.

Moszyńscy, Mosińscy
Moszyńscy, Mosińscy różni, a wśród nich zapewne znajdą się i niektórzy Łodzice, w przypadkach, kiedy nie pisali się "z Bnina" trudni do wyróżnienia. Hieronim z pow. łuckiego, w r. 1618 mąż Zofii Kurowskiej, córki Andrzeja (I. Kon. 40 s. 50). Andrzej Moszyński (Meszyński?) z żoną Małgorzatą Domasławską byli w r. 1626 skwitowani z 600 zł. przez Zofię, wdowę po Mikołaju Domasławskim, dziedzicu części Domasławka (Kc. 19 k. 697v). Stanisław Mosiński nie żył już w r. 1664, kiedy wdowa po nim, Agnieszka Borkówna, była 2-o v. żoną Dobrogosta Poleskiego (Z. T. P. 31 s. 4236). Marianna Moszyńska, wdowa 1-o v. po Mikołaju Żychlińskim, 2-o v. po Janie Kołorzyńskim, 1675 r. Stanisław Mosieński z żoną Dorotą Lubowiecką w r. 1691 skwitowani przez Kazimierza Kęsickiego z 500 złp. (G. 89 s. 136). Była ta Dorota 1-o v. za Janem Czarneckim, a już nie żyła w r. 1718 (P. 1158 k. 39). Zofia Mosińska była w r. 1721 żoną Sebastiana Zieleńskiego, pisarza komory celnej w Ostrzeszowie. "Ur." Józef Mosiński i Ewa, rodzice Józefa Wojciecha, ur. w Kaczkowie, ochrzcz. 1727.11/III. r., podawanego do chrztu przez nieszlachtę (LB Skoki). Antoni, już nieżyjący w r. 1737, miał z żony Konstancji Godziątkowskiej syna Macieja i córkę Barbarę, żonę Antoniego Trzebickiego, która t. r. w asyście brata skwitowała ks. Józefa i Dyzmę braci Trzebickiego z 500 zł., które jej w r. 1732 zapisał był ich ojciec Wojciech Trzebicki, kasztelanic spicimirski (I. Kon. 77 k. 75). Katarzyna Moszyńska wyszła przed r. 1774 za Kazimierza Janiszewskiego zamieszkującego w Bronowie w par. Sowina. Julian Moszyński z żoną Agnieszką chrzestni 1751.6/VI. r. (LB Raszków). N. Moszyńska była żoną Marcina Podgórskiego, oboje nie żyli już w r. 1766 "Szl." Andrzej Moszyński i Marianna, rodzice Stanisława Kostki Andrzeja, ur. w Wągrówcu, 1773.14/III. r., podawanego do chrztu przez niszlachtę (LB Wągrówniec).

Stanisław Moszyński, chrzestny 1814.19/V. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Cecylia przed 1848.5/XII. r. wyszła za Józefa Krąkowskiego, sekretarza landratury (LM Św. Maria Magdal., Pozn.).

Mościccy, Mościscy
Mościccy, Mościscy (h. Grzymała ?) z Mościsk w p. nakiel. Teodoryk z Mościsk, pisany też i z Międzychodu w p. kośc., chorąży poznański w latach 1415-1438 (Gąs,; G. 3 k. 86v, 4 k. 88; N. 143 k. 3v). Jego żoną była Katarzyna, która w r. 1442 miała w Kościanie termin z Wincentym z Dzięczyny (Kośc. 17 s. 260). Od syna Jarosława uzyskała w r. 1452 zapis 8 grz. (N. 143 k 48m v.). Może to ta sama Katarzyna M-a, która w r. 1469 miała termin z Mikołajem i Jarosławem, braćmi z Mościc (!) (P. 18 k. 222v). Synowie chorążego Teodoryka to: Domarat, Jarosław i Jan. Z córek, Halszka skwitowała w r. 1446 Domarata z Chojnicy (Brata) ze 100 grz. posagu wyasygnowanego jej przez braci, Jarosława i Jana (P. 15 k. 140). Agnieszka występowała w r. 1452 jako żona Pawła niegdy Tuleckiego (P. 18 k. 18v).

1. Domarat z Mościsk, Mościcki, z Chojnicy, syn Teodoryka, ale zrodzony być może nie z Katarzyny, lecz z pierwszej nieznanej mi jego żony. Dziedzic w Mościskach, jako opiekun Teodoryka i Piotra, braci, dziedziców w Chojnicy, miał w r. 1442 terminy z Piotrem i Janem, dziedzicami w Chojnicy, i Wincentym Czurzydłem z Bielaw (P. 14 k. 125 v, 160). Nazwany w r. 1443 rodzonym stryjem Agnieszki, dziedziczki w Lubiechowie, żony Wyszoty ze Starkówca (P. 1379 k. 60v). Miał t. r. termin z Janem i Wojciechem brać z Kunowa (P. 14 k. 228). Od tych braci z Kunowa w r. 1444 kupił za 200 grz. wieś Pakawie w p. pozn. (P. 1379 k. 29v). Był pozywany w r. 1445 jako poręczyciel za rodzonego brata Jarosława (Kośc. 17 s. 571). Od Piotra, Jana i Stanisława, nieletnich synów zmarłego Jana z Chojnicy, w r. 1445 kupił za 400 grz. połowę Chojnicy oraz trzecią część młyna zwanego "Lisi Młymn" w p. pozn. (P. 1379 k. 114v). Z Piotrem i Wierzbiętą, braćmi, byłymi dziedzicami w Chojnicy, miał termin w r. 1447 (P. 17 k. 82v). Żona jego Dorota miała w r. 1453 termin ze swym ojcem Chwalętą Lubickim (P. 18 k. 142v). Procesowała się z nim również w r. 1459 (ib. k 197). Domarat żył jeszcze t. r. (ib.; N. 143 k. 84).

2. Jarosław z Mościsk, Mościcki, Mościski, syn Teodoryka i Katarzyny, wspomniany w latach 1445 i 1446 (Kośc. 17 s. 571; P. 15 k. 140). Żoną jego była w r. 1452 Elżbieta Karnińska, wdowa 1-o v. po Tomisławie z Grzybna, Grzybieńskim (Kośc. 9 k. 142, 367). Oprawił jej t. r. 100 grz. posagu na czwartej części w Mościskach i na połowie wsi Kostrzyno (Kostrzynek) w p. nakiel. (N. 143 k 48m v.). Asystował t. r. przy transakcji dokonanej przez siostrę Agnieszkę, żonę Pawła niegdy Tuleckiego (P. 18 k. 18v) Pozywał w r. 1455 rodzonego brata Jana Mościskiego (N. 143 k 71v, 72). Żona jego Elżbieta w r. 1464 kwitowała Szymona Grzybieńskiego ze swej oprawy na Grzybnie (Kośc. 19 k. 367). Jarosław, dziedzic w Dąbrówce Królewskiej (gdzie położonej?), nie żył już w r. 1466 (P. 18 k. 144v). Elżbieta jeszcze żyła w r. 1469 (ib. k. 194v). Ich synowie, Jarosław i Mikołaj. Z córek, Katarzyna, w r. 1476 żona Macieja Zberkowskiego, nie żyła już w r. 1487. Anna, w latach 1486-1487 żona Błażeja Pomorzeńskiego zw. Nowak, 2-o v. żona Jana Małachowskiego, nie żyjącego już chyba w r. 1520. Sama żyła jeszcze w r. 1533. Synowie owej Anny urodzeni z pierwszym mężem, a zapwne i z drugim, dziedziczący w Mościskach, zwani byli Mościckimi. O nich zob. niżej. Elżbieta, wspomniana w r. 1496, kiedy to obie z siostrą Anną, niedzielne współdziedziczki w Mościskach, wspólnie z siostrzeńcem Piotrem Zbarkowskim były wzywane przez Wojciecha Chwałkowskiego do uiszczenia 15 kop groszy należnych jego zmarłemu bratu Janowi Chwałkowskiemu (N. 146 s. 105). Żyła jeszcze ta Elżbieta w r. 1516, kiedy jej w Mościskach i Kostrzynku, z powodu niedopełnieniu obowiążku wojny w czasie wyprawy mołdawskiej dane Piotrowi Zberkowskiemu, jej siostrzeńcowi, zostały przezeń rezygnowane Janowi M-mu (N. 213 k. 28).

1) Jarosław, syn Jarosława, w r. 1466 niedzielny z bratem Mikołajem (P. 18 k. 144v), wspólnie z nim pozywany był w r. 1469 przez Katarzynę z Mościc(!), może babkę ich (ib. k. 22v).

2) Mikołaj, syn Jarosława, zapisywał w r. 1476 dług 6 grz. Maciejowi Zberkowskiemu, mężowi swej siostry (N. 145 s. 119), a w r. 1479 po śmierci tego szwagra był kwitowany z 46 grz. przez ks. Jana Zberkowskiego, plebana w Mościskach, stryja i opiekuna synów Macieja a swoich bratanków (ib. s. 277). Mąż Małgorzaty Budziejewskiej, skwitował w r. 1480 jej rodzonych braci, Mikołaja i Macieja, ze 120 grz. jej posagu (G. 10 k. 159v). Żył jeszcze w r. 1481 (G. 21 k. 95v). Został zamordowany przez szwagra Macieja Budziejewskiego, a w r. 1487 spadkobiercy Mikołaja, więc siostra Anna Pomorzeńska i siostrzeniec Piotr Zberkowski skwitowali Budziejewskiego z pozwów o głowę tego brata i wuja. Temuż Budziejewskiemu Błażej Pomorzeński jednocześnie poręczył za Elżbietę M-ą, iż skwituje go z głowy brata (G. 13 k. 52v). Pomorzeński w r. 1491 zobowiazał się stawić tę Elżbietę dla skwitowania Budziejewskiego (G. 22 k. 163v). Części w Mościskach po Mikołaju dostały się jego siostrom, Annie i Elżbiecie, oraz siostrzeńcowi Piotrowi Zberkowskiemu (N. 146 s. 105). Żona Mikołaja, Małgorzata, nie żyła już w r. 1508 a jej brat i spadkobierca, Mikołaj Budziejewski, połowę jej oprawy 135 grz., to jest 57 i pół grzywien zabezpieczonych na połowie Mościsk i Kostrzynka, sprzedał Piotrowi Zberkowskiemu, dziedzicowi w Mościskach.

3. Jan, syn Teodoryka i Katarzyny, wspomniany w r. 1446 (P. 15 k. 140), umarł między r. 1455 (N. 143 k. 71v, 72), a r. 1459, kiedy to o zwrócenie 100 grz. posagu jego zmarłej żony Anny, oprawionego na Mościskach i Kostrzynku, bracia jej, Mikołaj, Piotr i Jakub z Wargowa pozywali Domarata i Jarosława, braci z Mościsk, rzecz prosta jako spadkobierców Jana (N. 143 k. 84). Bracia z Wargowa, Mikołaj, Jan(!) i Jakub, posag siostry oprawiony na częściach w Mościskah i Kostrzynku, sprzedali w r. 1470 za 100 grz. Przecławowi Potulickiemu (P. 1382 s. 109). Zob. tablicę.



Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona10111213[14]15161718Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników